سرار و معارف حج در روایات: لبیک گوی نورانی در قیامت

وَ قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا حَلَقَ رَأْسَهُ بِمِنًی ثُمَّ دَفَنَهُ جَاءَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ وَ کُلُّ شَعْرَهٍ لَهَا لِسَانٌ طَلْقٌ تُلَبِّی بِاسْمِ صَاحِبِهَا.» وَ رُوِیَ أَنَّ مَنْ حَلَقَ رَأْسَهُ بِمِنًی کَانَ لَهُ بِکُلِّ شَعْرَهٍ نُورٌ یَوْمَ الْقِیَامَهِ. وَ اسْتَغْفَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله و سلم لِلْمُحَلِّقِینَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ لِلْمُقَصِّرِینَ مَرَّهً.»
امام صادق علیه السلام فرمود: اگر مؤمن سر خود را در منا بتراشد و موی آن را دفن کند، روز قیامت می آید در حالی که هر تار موی او بازبانی فصیح به نام صاحبش لبیک می گوید. پیامبر خدا برای کسانی که سر را می تراشند سه بار استغفار کرد و برای کسانی که موی سر را کوتاه می کنند یک بار.(۱)»