تشییع جنازه

آداب اموات و دعاهای متعلق به آن:

و مستحبّ است نمازگزاران بر جاى خود بايستند، به خصوص پيش نماز تا جنازه را بردارند، و در روايتى وارد شده: پس از فارغ‏ شدن از نماز بگويد:

از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: برادران مؤمن را از مردن او خبر دهند، تا بر جنازه او حاضر شوند، و بر او نماز بخوانند، و برايش استغفار كنند، كه ميّت و همه آنان ثواب ببرند. در حديث حسن از حضرت‏ صادق عليه السّلام نقل شده: چون مؤمن را در قبر مى ‏گذارند، او را ندا مى‏ كنند: اول عطايى كه به تو داديم بهشت است، و اول‏ عطايى كه به تشييع‏ كنندگان جنازه تو داديم آمرزش گناهان ايشان است. و در حديث ديگرى فرمود: اول تحفه ‏اى كه در قبر به مؤمن مى‏ دهند آن است كه هركس را همراه جنازه او بوده مى‏ آمرزند.و در حديث ديگرى فرمود: هركه جنازه مؤمنى‏ را همراهى كند، تا او را دفن كنند، حق تعالى در قيامت هفتاد فرشته بر او مى‏ گمارد، كه او را همراهى كنند، و برايش از قبر تا جايگاه حساب استغفار نمايد. و فرمود: هركه يك طرف جنازه را بگيرد، بيست‏ و پنچ گناه كبيره ‏اش آمرزيده مى ‏شود و اگر چهار طرف از گناهانش خارج مى‏ شود، و بايد جنازه را چهار نفر بردارند، و براى كسى ‏كه تشييع جنازه مى ‏كند، بهتر است اول دست راست ميّت را كه جانب چپ جنازه است به دوش راست خود بردارد، سپس پاى راست ميّت‏ را باز به دوش راست بردارد، آنگاه از پشت جنازه برود، و پاى چپ ميّت را به دوش چپ بردارد، سپس دست چپ ميّت را كه جانب راست جنازه است به دوش چپ بردارد، و اگر بار ديگر بخواهد چهار گوشه تابوت را بگيرد، از پيش‏ جنازه نرود، بلكه از جانب پشت جنازه بازگردد، و باز همان روش عمل كند. و اكثر علما بر عكس گفته‏ اند، اول ابتدا به دست‏ راست جنازه، سپس به پاى راست، آنگاه به پاى چپ، سپس به دست چپ، و موافق احاديث معتبر صورت اول‏ بهتر است، و اگر هر دو صورت را بجا آوردند بهتر مى‏ باشد، و افضل آن است كه دنبال جنازه، يا پهلوها راه رود نه پيش‏ جنازه، و ظاهر اكثر احاديث آن است كه اگز جنازه مؤمن باشد، جلوى آن راه رفتن خوب است، و در جنازه آن‏كه خلاف‏ مذهب اهل بيت است خوب نيست، زيرا ملائكه او را به عذاب استقبال مى‏ كنند، و سواره رفتن دنبال جنازه مكروه است.

[1] ) سوره البقره، آیه 201.