شهادت چهل نفر در حق میت

آداب اموات و ادعیه متعلق به آن:

به سند از حضرت صادق عليه السّلام نقل شده: چون‏ مؤمنى بميرد و چهل نفر از مؤمنان بر جنازه او حاضر شوند و بگويند اَللّهُمَّ اِنّا لا نَعْلَمُ مِنْهُ اِلاّ خَيْراً وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنّا يعنى خداوندا ما از او به غير از نيكى چيزى نمى دانيم و تو داناترى به احوال او از ما، چون اين را بگويند حق تعالى فرمايد: من گواهى‏ شما را پذيرفتم، و آن گناهانى را كه من مى‏ دانم و شما نمى‏ دانى آمرزيدم. در حديث معتبر ديگرى از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم نقل شده: اول چيزى كه در عنوان نامه مؤمن پس از مرگش مى ‏نويسند، چيزى است كه مردم در حق او مى‏ گويند، اگر نيك مى‏ گويند، نيك مى‏ نويسند، و اگر بد مى‏ گويند بد مى‏ نويسند