مجموعه پوستر: آثار تربیتی فردی در زیارت اربعین

امام صادق (علیه السلام): کسی که به قصد زیارت امام حسین (علیه السلام) از منزلش با پای پیاده خارج می شود خداوند بابت هر قدمی که برای زیارت اباعبدالله علیه السلام بر می دارد یک حسنه برایش می نویسد و یک سیئه از او محو می کند وقتی که به حرم می رسد خداوند او را جز صالحین برگزیده می نویسد وقتی مناسک تمام شد خداوند او را جزء فایزون می نویسد(این قولویه-کامل الزیارات-ص۱۳۲-ش۱۳۵۶)

پیاده روی اربعین یک تلاش معنوی در راستای رضایت الهی و یاد پرودگار متعال است که باعث آرامش انسان می شود.
(اینان محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهما السلام)‌هستند آنها اهل ذکر و اهل علم و عقل و بیان اند.

امام حسین علیه السلام:
صبر و استقامت کنید ای بزرگ زادگان چرا که مرگ تنها پلی است که شما را از رنج و سختی عبور می دهد و به سوی بهشت گسترده و نعمت های همیشگی می رساند.(ابن طاووس-۱۳۴۸)

زائر پس از اینکه با تحمل سختی ها راه به هدف خود می رسد از درون خود را قبول می کند که توانایی رسیدن به اهداف بزرگ را داراست این حس خودباوری که حاصل شده است می تواند در ادامه یک زندگی موفقیت آمیز و موثر واقع شود

در واقعه عاشورا و اربعین حسینی با قهرمانان و الگوهایی روبرو هستیم که با گفتار رفتار خود حادثه ای بس بزرگ آفریدند. امام حسین (علیه السلام) جامعه همه فضیلت هاست... از لحاظ الگو زدایی الگو شخصیت های منفی در عاشورا و اربعین چنان ترسیم می شوند که نوعی دلزدگی و نگرش منفی در مورد زایر نسبت به آن الگو پدید می آید. و درهنگام زیارت و بعد از آن نیت می کند که در مسیر امام حسین (علیه السلام) حرکت نماید

حضرت امام صادق علیه السلام: کسی که خداوند خیر او را بخواهد محبت به امام حسین علیه السلام و محبت به زیارت ایشان را دلش می اندازد(ابن قولویه ۱۳۹۳:۱۳۵)

در زیارت امام حسین علیه السلام می خوانیم: گواهی می دهم که تو نماز بپاداشتی و زکات پرداختی و به خوبی امر کردی و از بدی نهی نمودی و به سوی پروردگارت با حکمت و موعظه نیکو دعوت کردی عشق ومحیت به امام حسین (علیه السلام)‌باعث انگیزه عمل به دستورهای شریعت می شود.

مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای:راهپیمایی عظیم اربعین حقیقت یک پدیده عظیم است این راه راه عشق همراه بصیرت است در این جور حوادث که شما دست قدر الهی را پشت سرش به وضوح می بینید و برکاتش را مشاهده می کنید باید شکر کرد شکرگزاری به این است که انسان به لوازم این نعمت عمل کند از جمله (شکر این نعمت) به این است که آن روحیات برادری مهربانی توجه به ولایت را در خود نگه دارد.