دعای احطت علی نفسی و اهلی (رساله باقیات الصالحات)
۱۷ خرداد ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراترساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل سوم: اعمال متعلق به مابین غروب آفتاب تا وقت خواب؛
(در ادامه دعاهای وقت غروب آفتاب) پس دست خود را بالاى سرت مى گذارى، و به صورت خود مى كشى، و محاسن را به دست گرفته و مى گويى:
اَحَطْتُ عَلى نَفْسى وَاَهْلى وَمالى وَوَلَدى مِنْ غائِبٍ وَشاهِدٍ بِاللَّهِ
حفاظت نمودم بر خود و خاندان و دارايى و فرزندم، به خدا،
(الَّذى لا اِلهَ اِلا هُوَ عالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحيمُ) [1] الْحَىُّ الْقَيُّومُ لا تاْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ
كه معبودى جز او نيست.داناى پنهان و پيدا، بخشنده و مهربان، زنده و پاينده، او را چرت و خواب درنگيرد.
ادامه مى دهى تا
العلىّ العظيم.[2]
بلند مرتبه و بزرگ