مرثيه امام على (ع) بر فاطمه (س)

چون امام على (عليه السلام) همسرش زهرا(سلام الله عليها) را در دل شب دفن كرد، بر لب قبر ايستاد و اشعارى را انشاد كرد كه ترجمه آن چنين است :
1- در هر اجتماعى ، سرانجام هر دو دست جدايى خواهد بود و همه آنها در فراق و مرگ اندك مى باشند.
2- از دست دادن فاطمه زهرا(سلام الله عليها) بعد پيامبر، دليلى است كه دوستى دايمى نخواهد شد.

و باز نقل شده كه بعد از وفات زهرا (سلام الله عليها) على (عليه السلام) اين اشعار را انشاد كرد:
1- نفسم با ناله هايش حبس شده ، اى كاش نفسم با ناله ها خارج مى شد!
2- بعد از تو زهرا (سلام الله عليها)، خيرى در زندگانى دنيا نيست . گريه ام براى اين است كه زندگى دنيا طول بكشد

(1)بحارالانوار، 43، ص 213.

منبع: ۳۶۰ داستان از فضايل مصائب و كرامات فاطمه زهرا (س)،عباس عزيزى