نماز مستحبی و دعای بعد از آن در روز نیمه رجب (زاد المعاد)
۲۳ فروردین ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتو به سند معتبر از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در اين روز چهار ركعت نماز كرد و دستهاى خود را گشود و اين دعا را خواند، پس فرمود كه هركه به شدّتى و غمى مبتلا گردد و اين دعا بخواند، البته كرب و شدت او زايل مىگردد و اين چهار ركعت را بدو سلام مىكند و هر سوره كه خواهد بعد از حمد مىخواند و دعا اين است:
اللَّهُمَّ يَا مُذِلَّ كُلِّ جَبَّارٍ وَ يَا مُعِزَّ الْمُؤْمِنِينَ،
اى خدا! اى ذليلكنندهى سركشان جبار و اى عزتبخش اهل ايمان!
أَنْتَ كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي الْمَذَاهِبُ
تويى پناه من هنگامى كه مذاهب و افكار مرا خسته و درمانده سازد؛
وَ أَنْتَ بَارِئُ خَلْقِي رَحْمَةً بِي وَ قَدْ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً،
تويى كه به صرف رحمت و لطف مرا آفريدى در حالتى كه از خلقتم بىنياز بودى
وَ لَوْ لَا رَحْمَتُكَ لَكُنْتُ مِنَ الْهَالِكِينَ، وَ أَنْتَ مُؤَيِّدِي بِالنَّصْرِ عَلَى أَعْدَائِي،
و اگر رحمتت شاملم نمىشد من از هلاكشدگان بودم و تو مرا بر دشمنان يارى مىدهى
وَ لَوْ لَا نَصْرُكَ إِيَّايَ لَكُنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحِينَ.
و اگر نصرت و يارى تو نبود، همانا من در مقابل دشمن مفتضح و رسوا بودم؛
يَا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعَادِنِهَا وَ مُنْشِئَ الْبَرَكَةِ مِنْ مَوَاضِعِهَا،
اى فرستندهى رحمت از معادن رحمت و اى پديدآرندۀ بركت از موضعهاى آن!
يَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَ الرِّفْعَةِ، فَأَوْلِيَاؤُهُ بِعِزِّهِ يَتَعَزَّزُونَ،
اى آنكه ذات خود را به مقام شامخ بلند مخصوص گردانيدهاى تا آنكه دوستانت به عزت و جلال تو سرفراز شوند!
يَا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوكُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلَى أَعْنَاقِهَا فَهُمْ مِنْ سَطَوَاتِهِ خَائِفُونَ.
و اى كسى كه پادشاهان عالم در مقابل عظمتت طوق ذلت به گردن نهادهاند و همه از هيبتت ترسانند!
أَسْأَلُكَ بِكَيْنُونِيَّتِكَ الَّتِي اشْتَقَقْتَهَا مِنْ كِبْرِيَائِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِكِبْرِيَائِكَ الَّتِي اشْتَقَقْتَهَا مِنْ عِزَّتِكَ،
از تو درخواست مىكنم به حق بودن هستى ذاتت كه از كبريايىات مشتق گردانيدى و از كبريايىات كه از عزتت مشتق نمودى
وَ أَسْأَلُكَ بِعِزَّتِكَ الَّتِي اسْتَوَيْتَ بِهَا عَلَى عَرْشِكَ فَخَلَقْتَ بِهَا جَمِيعَ خَلْقِكَ فَهُمْ لَكَ مُذْعِنُونَ،
و درخواست مىكنم به حقّ عزتت كه بر عرش عالم وجود استيلا دادهاى و به آن عزت همۀ عالم را به آن آفريدى تا همه در پيشگاه تو به بندگى مذعن و معترفاند.
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِه.
درود فرست بر محمد صلّى اللّه عليه و آله و اهل بيت او.
پس حاجات خود را از حق تعالى طلب نمايد.[1]
[1] ) اقبال الاعمال ص ۶۵٧ .