کیفر دشمنی با امام علی علیه السلام

"براستى كه بهشت براى دوستداران على عليه السّلام بسيار مشتاق ديدار است و درخشش نور آن براى دوستداران على عليه السّلام پيش از آنكه رهسپار بهشت شوند افزون مى‏ گردد، و همانا شعله ‏هاى خشمگين آتش دوزخ براى دشمنان على عليه السّلام در همين دنيا و پيش از آنكه راهى دوزخ گردند، آن سهمگين‏ تر و هولناك تر مى ‏شود"

"هر كدام از دشمنان ولايت امير مؤمنان على عليه السّلام هر اندازه هم كه در عبادت بكوشد، سرانجام و فرجام كار او مفاد همان آيه شريفه است كه خداوند در قرآن مجيد (در سوره غاشيه، آيه 4) فرموده است: «در دوزخ، همه در رنج و مشقّتند و همواره در آتش برافروخته، معذّب»."

"ناصبى آن نيست كه‏ دشمن ما اهل بيت باشد، زيرا كسى را پيدا نمى‏ كنى كه بگويد: من به محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و آل محمد عليهم السّلام دشمنى مى ‏ورزم، بلكه ناصبى كسى است كه با شما (شيعيان و دوستان ما) دشمنى مى‏ ورزد، و به خاطر آنكه مى ‏داند كه شما پيروان و دوستداران ما هستيد، با شما دشمنى مى ‏كند"

"چنانچه همه فرشتگانى كه خداوند عزّ و جل آفريده، و جمله پيامبرانى كه خداوند به نبوّت مبعوث كرده، و تمامى صدّيقان و همه شهيدان راه حق، در باره دشمن ما اهل بيت شفاعت كنند تا بلكه خداوند او را از آتش دوزخ رهايى بخشد، خداوند (شفاعتشان را) نپذيرد و دشمن ما خاندان را از آتش نجات ندهد و خداى عزّ و جلّ در كتاب خود (در سوره كهف، آيه 3) فرموده است: «تا ابد در آن (جهنم) ماندگارند!»"

"كسى كه آن ستمهايى كه بر ما رفته و حقوق مسلّمى كه از ما تاراج شده، و مصائب و آلامى كه بر ما وارد آمده است آگاه نباشد، (و به درستى ارزيابى نكند و با بى ‏تفاوتى از كنار اين گونه ناملايمات درگذرد) با كسى كه اين جنايات را در حق ما روا داشته است، شريك خواهد بود"

"مرجئه «1» در حالى كه نابينا هستند به همراه امامشان كه او نيز نابينا باشد محشور مى ‏شوند، چون برخى از افرادى كه از امّت ديگرند (و مسلمان نيستند) آنها را مشاهده كنند (از روى تمسخر) مى‏ گويند: ما امّت محمّد را كور مى ‏بينيم! پس به آنها خطاب مى ‏شود: اينان از امّت محمد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نيستند، بدرستى كه اينان خود عوض و دگرگون شدند، پس با آنها نيز عوض و دگرگون شده است"

"در روز قيامت، ابليس را- كه لعنت خدا بر او باد- به همراه كسى كه موجب گمراهى اين امت شده است، با افسارهايى بس زمخت و درشتناك- به زمختى كوه احد- به صورت بر روى زمين مى ‏كشند، و به واسطه آنها يكى از درهاى جهنّم بسته مى ‏شود"

"خداوند امير مؤمنان على عليه السّلام را در ميان خود و آفريدگان خود نشانه قرار داد، و ميان آنها و او (حضرت حق) نشانه‏اى جز او (على عليه السّلام) نيست، پس كسى كه از او پيروى كند، مؤمن؛ و كسى كه از پيرويش سر باز زند كافر است؛ و كسى كه در (حقّانيت و امامت و ولايت) او ترديد كند، مشرك مى‏ باشد"

على عليه السّلام دروازه هدايت است، كسى كه با او مخالفت كند كافر است و كسى كه او را انكار كند به جهنّم خواهد رفت.

اگر همه ساكنان كره زمين (امامت و ولايت) امير مؤمنان على عليه السّلام را انكار كنند خداوند همه آنها را به عذاب (خود) گرفتار سازد، و رهسپار جهنّم كند.

پسر عموى تو بسان يك عرب بيابانگرد ديوانه در حالى كه پارچه اى به خود بسته بود و ديگرى به دوش انداخته، و كفشهايش را به دست گرفته بود، به نزد من آمد و گفت:گروهى از مردم در باره تو حرفهائى مى ‏زنند! به او گفتم: مگر تو عرب شهرنشين نيستى؟ گفت: چرا! گفتم: عربهاى شهرنشين (و نه باديه ‏نشين و بيابانگرد) على را دشمن خود نمى‏ دانند، و دشمن او نيستند. آنگاه به او گفتم: شايد تو از جمله كسانى باشى كه حوض (كوثر) را تكذيب مى ‏كنند! همانا بخدا سوگند اگر با على دشمن‏ باشى سپس بر او در كنار حوض درآيى، بدون ترديد از تشنگى جان خواهى سپرد (و از آب كوثر بهره‏اى نخواهى برد).

جبرئيل بر رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نازل شد و عرض كرد: اى محمد! خداوند به تو سلام مى ‏رساند و مى‏ فرمايد: آسمانهاى هفتگانه و آنچه در آنهاست و زمينهاى هفتگانه و آنچه در بر آن است، همه را آفريدم، و هيچ مكانى را بهتر از ما بين ركن و مقام خلق نكردم، چنانچه بنده‏اى از زمانى كه آسمانها و زمينها را آفريده ‏ام مرا ياد كرده باشد، ولى در حالى كه ولايت على عليه السّلام را انكار كند به ديدار من بشتابد (از دنيا برود)، او را با صورت به سقر (كه پست ترين و پائين‏ترين دركات دوزخ است) خواهم افكند (و دعاى او را كه در اين مدّت، كه با عمر آسمانها و زمين برابرى مى‏كند، اجابت نخواهم كرد).