دستان سخاوتمند امام حسین علیه السلام
۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0 معارفحسين عليه السلام مظهر كمالات انسانى و اسوه اخلاق اسلامى بود، در اینجا به گوشه ای از سخاوتمندی آن امام علیه السلام اشاره می شود
پرداخت بدهی اسامه بن زید
اسامة بن زيد در آستانه ديده فرو بستن از جهان بود. امام حسين عليه السلام به ديدارش رفت و او را اندوهناك ديد. چون سبب اندوهش را پرسيد. گفت كه شصت هزار درهم وام دارد و از آن مى ترسد كه پيش از اداى آن از دنيا برود. حضرت فرمود: من پيش از مردنت آن را مى پردازم و چنين كرد. «1»
دیه مرد بادیه نشین
مردى باديه نشين نزد امام عليه السلام آمد و گفت: ديه اى كامل به گردن دارم و از پرداختنش ناتوانم. با خود گفتم، اين مال را از گرامى ترين مردمان بخواهم و كسى را گرامى تر از خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نيافتم. حضرت فرمود: اى برادر عرب، از تو سه پرسش دارم، اگر يكى را پاسخ گفتى يك سوم، اگر دو تا را پاسخ گفتى دو سوم و اگر هر سه را پاسخ گفتى همه مال را به تو خواهم داد. مرد گفت: آيا مردى دانشمند و شريف چون شما از من بپرسد؟ فرمود: آرى. از جدّم رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه فرمود: نيكى بايد به اندازه معرفت باشد. گفت: آنچه مى خواهى بپرس كه اگر هم ندانستم از شما مىآموزم. فرمود: برترين اعمال كدام است؟ گفت: ايمان به خداوند. فرمود: راه نجات از هلاكت كدام است؟ گفت: اعتماد به خداوند. فرمود: زينت مرد به چيست؟ گفت: دانش آميخته به بردبارى. فرمود: اگر اين را نداشت؟ گفت: مال همراه جوانمردى. فرمود: اگر نداشته باشد؟ گفت: تهيدستى همراه شكيبايى. فرمود: اگر اين را نداشت؟ گفت: سزاوار آن است كه صاعقهاى از آسمان فرود آيد و او را بسوزاند. حسين عليه السلام خنديد و كيسهاى هزاردينارى را نزد او انداخت. انگشترى خويش را كه نگين آن دويست درهم مىارزيد نيز به او داد و فرمود: اى مرد، با اين طلا دين خويش را بپرداز و انگشترى را خرج خود كن. اعرابى آن را گرفت و گفت: خداى بهتر داند كه رسالت خويش را كجا بنهد. «2»
برآوردن حاجت مردی از انصار
امام حسین و بینوایان
( 1). ر. ك. مناقب آل ابىطالب، ج 4، ص 72، 73؛ اعيان الشيعه، ج 1، ص 579.
( 2). اعيان الشيعه، ج 1، ص 579، 580.
( 3). تفسير العياشى، ج 2، ص 257، حديث 15.
( 4). اعيان الشيعه، ج 1، ص 580.
منبع: پژوهشى پيرامون شهداى كربلا، ص: 38