رساله حقوق امام سجاد (ع) : حقوق مربوط به مشورت

39- حق کسیکه از تو مشورت میخواهد

واما حـق المستشیر فإن حضرک له وجه رای جهـدت له فی النصیحه واشرت علیه بما تعلم انک لـوکنت مکانـه عملت بـه  و ذلک لیکن منک فی رحمـه و لین ؛ فإن اللین یونس الوحشه وإن الغلظ یوحش موضع الانس وإن لم یحضرک له رای وعرفت له من تثق برایه وترضی به لنفسک؛ دللته علیه و ارشدته الیه فکنت لم تاله خیرا و لم تدخره نصحا ؛ ولا قوه الا بالله .

ترجمه : اما حق کسیکه از تو مشورت می خواهد ؛ پس اگر نظر خوبی داری  که بـرای او مفید باشد ؛در نصیحت و راهنمائی او کوتاهی نکن و راهی را پیش پای او بگزار که اگر خودت جای او بودی همان راه را می رفتی و با نرمی و خـوش زبانی با او صحبت کن زیرا نرم سخن گفتن و مهربانی وحشت و ترس را تبدیل به انس و الفت می کند در حالیکه غلظت و تندی انس و محبت را مبدل بترس و وحشت می سازد و اگر چیزی به ذهنت نرسید تا او را راهنمائی کنی و کسی را می شناختی که خود به او اعتماد داشته و حاضر بودی به رای و نظرش عمل کنی او را بسوی همان شخص راهنمائی کن و در این صورت است که در مشورت دادن کوتاهی ننموده ای و راه صحیـح و درست را از او پنهان نداشته ای و قوتی نیست مگر به خداوند متعال .با بیانی واضح او را متوجه حق خودت بگردان .از قیل و قال و جار و جنجال بپرهیز ؛ برای آنکه سبب بی ارزش شدن حجت و برهانت شده اجر و پاداش ترا ضایع میگرداند و قوتی نیست مگر به خداوند متعال .

40- حق کسیکه از او مشورت میخواهی

اما حق المشیر علیک فلا تتهمه فیما یوافقک علیه من رایه اذا اشار علیک  فانما هی الآراء وتصرف الناس فیها و اختلافهم فکـن علیه فی رایـه بالخیار اذا اتهمت رایـه فاما تهمته فلا تجوز لک إذا کان عندک ممن یستحق المشاوره ؛ ولا تدع شکره علی ما بدا لک من إشخاص رایه و حسن وجــه مشورته ؛ فاذا وافقـک حمدت الله و قبلت ذلک من اخیه بالشکر والارصاد بالمکافاه فی مثلها ان فزع الیک ولا قوه الا بالله .

ترجمه : اما حق کسیکه که از او مشورت می خواهی بر تو آنست کـه اگـر در مشورت دادن ؛ نظر او مطابق خواستهء توبود ؛ او را به خیانت متهم نکنی زیرا کـه آراء و انظار بین مردم مختلف است و اختلاف آنان در آراء و نظریات امریست متداول و معمول .البته تو کاملا اختیار داری که نظر او را قبـول نمائی یا رد کنی ؛ و چنانچـه نظـر او را مطابق صواب ندیدی میتوانی اصل نظر را متهم کنی و ناصواب بخوانی ؛اما خود او را هرگز ؛ چون تو او را اهل مشورت میدانستی و به همین جهت به او مراجعه نمودی .اگر نظرش را عمل نمودی و به آنچه میخواستی رسیدی پس او را تشکر نموده و خـدا را سپاس گزار باش و اگر روزی او به تو مراجعه کند و از تو مشورت بخواهد ؛ تو نیز احسان نموده و او را به طور صحیح و به دور از خیانت راهنمائی کن و قـوتی نیست مگر به خداوند متعال .