دعای هر شب دهه آخر رمضان (زاد المعاد)
۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتاعمال ماه رمضان؛ به سند معتبر از حضرت صادق عليه السّلام منقول است كه آن حضرت در هرشب از شب‌هاى دهۀ آخر اين دعا مى‌خواندند:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ (شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَيِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَ الْفُرْقانِ) [1]
اى خدا! تو در كتاب آسمانى خود فرمودى ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت مردم و حجت و برهان و فرق ميان حق و باطل نازل گرديد،
فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.
پس احترام اين ماه را بواسطه‌ى نزول قرآن به عظمتت ياد كردى و شب قدر را به آن مخصوص فرمودى و مقام آن شب را بهتر از هزار ماه قرار دادى.
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ
اى خدا! اينك روزهاى ماه رمضان منقضى مى‌شود و شب‌هاى آن درمى‌گذرد
وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ
و حال من چگونه در اين ماه گذشت تو بهتر از من مى‌دانى و به شمار اعمالم از همه‌ى خلق آگاه‌ترى،
فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلَائِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ
پس من از تو درخواست مى‌كنم به آنچه ملائكه‌ى مقرب و پيمبران مرسل و بندگان شايسته‌ى تو
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ
از تو درخواست كردند كه بر محمد و آل محمد رحمت فرستى و گردن مرا هم از زنجير آتش دوزخ برهانى و به بهشت رحمتت به كرم داخل گردانى
وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي
و بر من به عفو و كرمت تفضل فرمايى و تقرب و توسلم را به درگاهت بپذيرى و دعايم را مستجاب كنى
وَ تَمُنَّ عَلَيَّ بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
و در آن روز سخت پرخوف و هراس قيامت مرا از هول وحشت كه در آن روز سخت بر بدكاران مهيا ساخته‌اى منت گذار و ايمن گردان
إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلَالِكَ الْعَظِيمِ أَنْ یَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ
و من به ذات بزرگوارت و به جلال عظمتت پناه مى‌برم كه روزوشب‌هاى ماه مبارك بگذرد
وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي.
و هنوز بر من از عصيانت جرم و گناهى باقى باشد كه مرا به آن گناه مؤاخذه كنى يا خطايى كرده باشم كه نبخشايى و خواهى كه از من انتقام كشى.
سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ إِذْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ
اى سيد و مولاى من، اى آقاى من، اى آقاى من! از تو اى خدايى كه جز تو در عالم هستى خدايى نيست مسئلت مى‌كنم به حق اين‌كه يگانه و بى‌شريكى
إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
كه اگر در اين ماه از من راضى شده‌اى بر رضا و خوشنودى‌ات بيفزا و اگر تا حال از من راضى نشده‌اى پس همين ساعت از من راضى شو
يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ يَا مَنْ (لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ). [2] [3]
اى مهربان‌ترين مهربانان عالم اى خدا اى ذات يكتا اى غنى بالذات اى آن‌كه نه فرزند كسى و نه كسى فرزند تو و مثل و مانند توست.
بسيار مى‌گفتند
يَا مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلَامُ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْكُرَبِ الْعِظَامِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
اى خدايى كه آهن را به دست داود عليه السّلام نرم كردى! اى آن‌كه درد و رنج‌هاى عظيم را از ايوب عليه السّلام برطرف كردى!
أَيْ مُفَرِّجَ هَمِّ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَيْ مُنَفِّسَ غَمِّ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلَامُ
اى نشاط بخش دل اندوهناك يعقوب عليه السّلام! اى شادكننده‌ى خاطر غمگين يوسف عليه السّلام
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
بر محمد و آلش جميعا رحمت فرست بدان رحمت كه شايسته‌ى اعطاى توست
وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُه وَ لَا تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ.[4]
و با من آن كن كه تو شايسته‌ى آنى نه آنچه من سزاوار آنم.
