شعر میلاد حضرت رضا علیه السلام
۱۹ مرداد ۱۳۹۴ 0 فرخنده كشورى كه تويى شهريار آن
آسوده مردمى كه تويى غمگسار آن
گلزار شرق را نبود تا ابد خزان
اى رحمت خدا چو تويى نوبهار آن
رخشنده خاتمى است در انگشت مرتضى
نازد به نام تو گهر آبدار آن
بالد به خويش چرخ چو تابد به شهر تو
خورشيد روز و اختر شب زنده دار آن
خوشبخت آن كسى كه تپد از ره وفا
يك دم به ياد تو دل امّيدوار آن
راه حرم كجاست كه سرگشتگان شوق
آورده اند جان به لب از انتظار آن
ليلاى عشق را شده عمريست ناقه پى
كو مير كاروان كه كشاند مهار آن
مغلوب فتنه گشته كنون وضع روزگار
راه نجات بسته شد از هر كنار آن
چون كشتى شكسته در امواج حادثات
گه خم شود يمين وى و گه يسار آن
يك پرتو اميد نبينم ز هيچ سو
در روزهاى تيره و شبهاى تار آن
جز مشعل خداى كه اين كشتى خطير
زين بحر فتنه زاى برد بر كنار آن
در دست دوستان خدا مشعل حق است
روشن كنند بهر بشر رهگذار ... آن
شادم ز بخت خويش كزين آستان برم
امروز بر جبين ارادت غبار آن
تبريك عيد مولد فرزند مصطفى
تا صبح حشر بس بودم افتخار آن
همسايگان كوى رضاييم اى خدا
رحمى نما به ما به طفيل جوار آن
عرض درود باد به اين مرجع اميد
تا هست چرخ و گردش ليل و نهار آن
تا آفتاب بوسه زند صبح بر درش
تا اختران كنند شبانگه نثار آن
شاعر: خلیل الله خلیلی
منابع:
(1) ديوان خليل الله خليلى، به كوشش محمد هاشم اميدوار هراتى، تهران، 1341 ش.
(2)مدايح رضوى در شعر فارسى، احمد احمدى بيرجندى و سيد على نقوى زاده، بنياد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى:مشهد،1377.،صص231-232.