فضایل ائمه: امام عسگری: عبادت در زندان

 

«زماني که ابومحمد عليه ‏السلام زنداني بود، عباسيان نزد صالح بن وصيف آمده و بدو گفتند: بر او [امام] سخت‏گيري کن.  

صالح بدانان گفت: با او چگونه رفتار نمايم، در حالي که دو تن از بد نهادترين انسان‏هايي را که سراغ داشته ‏ام بر او گماشته‏ ام، ولي آن دو به عبادت و نماز و روزه رو آورده ‏اند و در حد عالي بدان پاي‏بند هستند. سپس دستور داد آن مأموران را احضار کردند و به آنان گفت: واي بر شما، چرا با اين مرد با مهرباني رفتار مي‏ کنيد؟  

گفتند: درباره‏ ي مردي که روزها را روزه مي‏ گيرد و تمام شب را به عبادت مي‏ پردازد چه بگوييم. او خموشي گزيده و به عبادت مشغول است. هرگاه بدو مي‏ نگريم لرزه بر انداممان مي‏ افتد و از خود بي‏ خود مي ‏شويم.  

عباسيان که اين سخنان را شنيدند، نااميد شده باز گشتند» [ارشاد،ص344؛اثبات الهداه،ج3،ص406،بحار،ج50،ص308] .

---

منبع: با خورشد سامرا،تحلیلی از زندگانی امام حسن عسگری علیه السلام ،محمد جواد طبرسی،دفتر تبلیغات اسلامی،1379،صص114.