اصول کافی: کتاب الحجه/ تفویض دین به پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السّلام/ حدیث هشتم

محمد بن يحيى، از محمد بن حسن روايت كرده است كه گفت: در نوادر محمد بن سنان يافتم كه روايت كرده بود از عبداللَّه بن سنان كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «نه، به خدا سوگند كه خدا به سوى هيچ‏يك از خلق خود تفويض نفرمود، مگر به‏ سوى رسول خدا صلى الله عليه و آله و به سوى ائمّه عليهم السلام. خداى عزّوجلّ فرموده است كه: «إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِما أَراكَ اللَّهُ» «1»، يعنى: به درستى كه ما فرو فرستاديم به سوى تو اين كتاب كامل را كه (قرآن است) به درستى و راستى تا حكم كنى در ميان مردمان به آنچه خدا آن را براى تو رأى گردانيده».

و حضرت فرمود كه: «اين آيه، در اوصياى پيغمبر صلى الله عليه و آله جارى است» (و بعضى از سنّيان، اين آيه را دليل بر اين گرفته كه پيغمبر صلى الله عليه و آله متعبّد بود به اجتهاد كردن به آن وضعى كه به آن استدلال كرده‏اند، و با وجود ضعف دلالت آيه بر مطلب ايشان، ظهورش از دلالت آن بر تفويض بيشتر است؛ چه معلّل كردن انزال قرآن به حكم كردن به قرار داد خويش، با هم نمى‏سازند. پس بايد كه اين حديث فى الحقيقه از معصوم نباشد، يا اگر از معصوم باشد، در آن خلاف ظاهرى را مرتكب شده باشد، به طريقه تأويل كه خود آن را مى‏داند. و معنى آيه بنابر ظاهر لفظ آن، اين است كه: تا حكم كنى به آنچه خدا آن را به تو نموده و وحى فرموده، يا به نمودن و اعلام خدا تو را كه چگونه حكم كنى در ميان مردمان).

__________________________________________________

 (1). نساء، 105.