یک حرف و هزار حرف/ انقلاب جهانی (سخنان بزرگان درباره امام حسین علیه السلام)

علامه جعفری:

شهادت امام حسین(ع) با عظمت ترین شهادت است که در تاریخ بشر بروز کرده است، زیرا او با شناخت همة ابعاد و امتیازات زندگی و توانایی بر برخورداری از آنها دست از زندگی شسته است. (امام حسین شهید فرهنگ پیشرو انسانیت، علامه جعفری)

آیت الله خامنه ای:

در باب عاشورا آنچه که عرض می کنم ـ البته یک سطر از یک کتاب قطور است ـ این است که عاشورا یک حادثة تاریخی صرف نبود، عاشورا یک فرهنگ، یک جریان مستمر و یک سرمشق دائمی برای امت اسلام بود. حضرت ابی عبدالله(ع) با این حرکت که در زمان خود دارای توجیه عقلانی و منطقی کاملا روشن بود یک سرمشق را برای امت اسلامی نوشت و گذاشت. این سرمشق فقط شهید شدن هم نیست یک چیز مرکب پیچیده و بسیار عمیق است. سه عنصر در حرکت حضرت اباعبدالله وجود دارد: عنصر منطق و عقل، عنصر حماسه و عزت و عنصر عاطفه... (در دیدار با مبلغان حوزه های علمیه سراسر کشور در آستانة محرم)

امام خمینی:

روضة سیدالشهدا برای حفظ مکتب سیدالشهدا است. آن کسانی که می گویند روضة سیدالشهدا را نخوانید اصلا نمی فهمند مکتب سیدالشهدا چه بوده و نمی دانند این گریه ها و روضه ها حفظ کرده این مکتب را،... حرف سیدالشهدا حرف روز است همیشه حرف روز است... و مکتبی تا پایش سینه زن نباشد، گریه کن نباشد، تا پایش توی سر و سینه زدن نباشد حفظ نمی شود. (صحیفه نور ـ ج 8)

آیت الله جوادی آملی:

خون حسین بن علی(علیهما السلام) در عاشورای 61 هجری در گوشه ای دور افتاده از سرزمین عراق یعنی کربلا هدر نرفت بلکه به ارادة پروردگار عالم همه قطرات آن به پیکرة عالم اسلام تزریق شد و همان است که هر سال طنینهل من ناصرٍ ینصرنی امام حسین را در گوش جهانیان زمزمه می کند و ملت های مسلمان و گاه غیرمسلمان را به جوش و خروش وا می دارد.

شهید مطهری:

حسین بن علی(ع) یک روح بزرگ بود و یک روح مقدس بود، اساسا روح که بزرگ شد تن به زحمت می افتد، آن تنی که در زیر سم اسب ها لگدمال شد جریمة یک روح بزرگ بود، جریمة یک حماسه، جریمة حق پرستی، آن اتفاق، جریمه روح شهید بود. (حماسه حسینی، ج 1)

انقلاب جهانی

به ظاهر، عاشورا در محدودة کربلا اتفاق افتاده و به ظاهر جمعیت کمی که به رهبری امام حسین(ع) برای مقابله با حکومت برخاسته بودند شکست خوردند، اما عادلانه که بنگریم شور این انقلاب از ریگزارهای تفتیدة کربلا آغاز شد و به یکباره تمام جهان را در بر گرفت و این معنی سخن امیرالمؤمنان است که فرمود «للحقِّ دولهٌ و للباطلِ جولهٌ؛ برای حق دولت و استمرار است و برای باطل جَولان و نمایش زودگذر» و امام حسین و یارانش تفسیر عینی این ایه از قرآن بودند که «چه بسا گروه اندکی بر گروهی بسیار غلبه کنند به اذن خداوند (بقره، 249)

جملاتی که می خوانید سخنان بزرگانی از عرصه ادب و سیاست و... است که درباره واقعه کربلا و امام حسین(ع) بیان کرده اند.

چارلز دیکنز:

اگر منظور [امام] حسین جنگ در راه خواسته ای دنیایی بود من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام، فداکاری خویش را انجام داد.

مَهاتما گاندی:

من زندگی [امام] حسین، آن شهید بزرگوار اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد باید از سرمشق [امام] حسین پیروی کند.

آنتوان بارا:

اگر حسین از ما بود در هر سرزمینی برای او بیرقی برمی افراشتیم و در هر روستایی منبری برپا می کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیت فرامی خواندیم.

جُرج جُرداق (دانشمند و ادیب مسیحی):

وقتی یزید مردم را تشویق به قتل حسین و مأمور به خونریزی می کرد، آنها می گفتندچه مبلغی می دهی؟ اما یاران حسین می گفتند «ما با تو هستیم اگر هفتاد بار کشته شویم باز می خواهیم در رکابت بجنگیم.»

احمد محمود صُبحی:

اگرچه حسین بن علی در میدان نظامی یا سیاسی شکست خورد اما تاریخ هرگز شکستی سراغ ندارد که مثل خون حسین به نفع شکست خوردگان تمام شده باشد، خون حسین حکومت اموی را ساقط کرد و ندای خونخواهی او فریادی شد که تخت ها و حکومت ها را به لرزه درآورد .

گیبون (مورخ انگلیسی):

با آن که مدتی از واقعة کربلا گذشته و ما هم با صاحب واقعه، هم وطن نیستیم مشکلاتی که [امام] حسین تحمل کرده احساسات سنگ دل ترین خواننده را برمی انگیزد، چندان که یک نوع عطوفت و مهربانی نسبت به آن حضرت در خود می یابد.

طنطاوی (دانشمند و فیلسوف مصری):

داستان حسین، عشق آزادگان را به فداکاری در راه خدا برمی انگیزد و استقبال مرگ را بهترین آرزوها به شمار می آورد چندان که برای رسیدن به قربان گاه بر یک دیگر پیشی جویند.

سِر پِرسی سایکس (خاورشناس انگلیسی):

حقیقتا آن شجاعت و دلاوری این عدة قلیل به درجه ای بوده است که در تمام این قرون متمادی هرکس آن را شنید بی اختیار زبان به تحسین و آفرین گشود.
فِردریک جِمس: درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا اصول ابدی عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغییرناپذیرند و هم چنین می رساند که هرگاه کسی برای این صفات مقاومت کند و بشر در راه آن پافشاری کند آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.

توماس ماساریک: گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متأثر می سازند ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین یافت می شود در پیروان مسیح وجود ندارد و گویا علتش این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر کاهی است در مقابل کوهی عظیم.

کشته شدن حسین مانند هر کشته شدن، یک فاجعه بود اما فاجعه ای استثنایی و بعد از چهارده قرن یک موّرخ بی طرف آن فاجعه را به شکل یک کوه طولانی و مرتفع می بیند که فاجعة جنگ های دیگر در پشت آن پنهان و به چشم نمی رسد بزرگ ترین علتی که این قضیه را عظمت بخشید این بود که نه تنها برای حفظ جان صورت نگرفت که گردانندگان آن جان خود را نیز بر سر هدفشان نهاد.

پی نوشت:

1. کورت فریشلِر، حسین شهید فرهنگ پیشرو انسانیت، ص 378.

2. فرهنگ عاشورا، جواد محدثی.

3. واقعه عاشورا و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی.

 منبع: دیدار آشنا - دی 1387 - شماره 100