خلوت با همسر در شب اول رمضان (اقبال الاعمال)
۱۵ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع فيما نذكره مما يختص بأول ليلة من شهر رمضان؛ فصل فيما نذكره من فضل الخلوة بالنساء لمن قدر على ذلك أول ليلة من شهر رمضان و نية ذلك
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب چهارم از اعمالی که مختص شب اول ماه رمضان است؛ فصل بیست و چهارم: خلوت با همسر (شب اول) برای کسی که توانایی آن را دارد و نیت آن:
اعلم أن الخلوة بالنساء أول شهر الصيام من جملة العبادات فلا تخرجها بطاعة الطبع عن العبادة إلى عبادة الشهوات و لا تشغلك الخلوة بالنساء تلك الليلة عن مقام من مقامات السعادات و إن قصرت بك ضعف الإرادة فاستعن بالله القادر على تقوية الضعيف و تأهيلك لمقام التشريف
خلوت با همسر در شب اوّل ماه رمضان براى كسى كه توانايى آن را دارد، يكى از عبادات است، بنابراين، مبادا به پيروى از خواهش طبع، آن را از عبادت خدا به عبادت خواهش نفس مبدّل كنى و مبادا خلوت با همسر در اين شب، تو را از مقامات نيكبختى، به خود مشغول كند و اگر هنگام خلوت با همسر نتوانستى اين نيت را بكنى، از خداوند توانايى كه مى تواند ناتوانان را يارى كند، بخواه كه اهليت اين مقام شريف را به تو ارزانى دارد.
فَمِنَ الرِّوَايَةِ فِي ذَلِكَ مَا رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ بَابَوَيْهِ رَحِمَهُ اللَّهُ مِنْ كِتَابِ مَنْ لَا يَحْضُرُهُ الْفَقِيهُ فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ وَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ
از جمله روايات در اين باره، حديثى است كه «ابو جعفر محمّد بن بابويه» -رحمه اللّه-در كتاب «من لا يحضره الفقيه» آورده است: امير مؤمنان-صلوات اللّه عليه-فرمود:
يُسْتَحَبُّ لِلرَّجُلِ أَنْ يَأْتِيَ أَهْلَهُ أَوَّلَ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ
«براى مرد مستحب است كه در شب اوّل ماه رمضان با همسر خود خلوت كند.»
أقول و لعل مراد صاحب الآداب من هذه الحال و تخصيص الإلهام بالنساء قبل الدخول في الصيام ليكون خاطر الإنسان في ابتداء شهر رمضان موفرا على الإخلاص و مقام الاختصاص و طاهرا من وساوس الشيطان أو لعل ذلك لأجل أنه كان محرما في صدر الإسلام فيراد من العبد إظهار تحليله و نسخ تحريمه أو لعل المراد إحياء سنة رسول الله ص بالنكاح في أول ليلة في شهر الصيام و يمكن ذكر وجوه غير هذه الأقسام لكن هذا الذي ذكرناه ربما كان أقرب إلى الأفهام
در اين كه مقصود شارع از تشريع اين امر مستحب در اين وقت چيست، احتمالاتى مطرح است: شايد تخصيص نزديكى با همسر در اين وقت آن باشد كه خاطر انسان در آغاز ماه رمضان آماده اخلاص و مقام اختصاص شده و از وسوسه هاى شيطان پاكيزه گردد. شايد چون اين كار در صدر اسلام حرام بود، از بنده خواسته شده است كه حلال شدن و نسخ تحريم آن را اظهار كند. شايد منظور از آن، احياى سنت رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-در نزديكى با همسر در شب اوّل ماه صيام است. البته در اين باره احتمالات ديگرى را نيز مى توان ذكر كرد، ولى شايد احتمال هايى كه ياد كرديم بيشتر از ديگر احتمالات قريب به فهم باشد.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
