زیارت حضرت فاطمه زهرا (س) در مدینه (زاد المعاد)

اعمال ماه جمادی الثانی؛ و زيارت حضرت زهرا سلام الله علیها به دو طريق وارد شده است: اوّل آن‌كه سيّد بن طاووس روايت كرده است كه هركه آن حضرت را زيارت كند به اين زيارت كه بگويد:

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا وَالِدَةَ الْحُجَجِ عَلَى النَّاسِ أَجْمَعِينَ،

درود بر تو باد اى بانوى زنان جهان! درود و سلام بر تو باد اى مادر حجت‌هاى بر همۀ مردم!

السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَمْنُوعَةُ حَقُّهَا.

درود باد بر تو اى ستمديده‌اى كه حقت را به زور گرفتند!

پس بگويد:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمَتِكَ وَ ابْنَةِ نَبِيِّكَ وَ زَوْجَةِ وَصِيِّ نَبِيِّكَ

بار خدايا! رحمت فرست بر كنيزت و دختر پيغمبرت و همسر وصى پيغمبرت

صَلَاةً تُزْلِفُهَا فَوْقَ زُلْفَى عِبَادِكَ الْمُكْرَمِينَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ أَهْلِ الْأَرَضِين.^[1]

رحمتى كه او را برتر از نزديكى بندگان گرامى‌ات از اهل آسمان‌ها و اهل زمين‌ها نزديك گرداند.

پس طلب آمرزش كند از خدا، حق تعالى گناهان او را بيامرزد و او را داخل بهشت گرداند و اين زيارت مختصر معتبرى است و همه وقت مى‌توان كردن.

دويّم: زيارت مبسوطى است كه علما ذكر كرده‌اند در كتب زيارات و سندش به نظر فقير نرسيده و آن زيارت اين است:

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِ،

سلام بر تو اى دختر رسول خدا! سلام بر تو اى دختر پيغمبر خدا!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ حَبِيبِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَلِيلِ اللَّهِ،

سلام بر تو اى دختر حبيب خدا! سلام بر تو اى دختر دوست خاص خدا!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ صَفِيِّ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَمِينِ اللَّهِ،

سلام بر تو اى دختر بندۀ خالص خدا! سلام بر تو اى دختر امين خدا!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ خَلْقِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ.

سلام بر تو اى دختر بهترين خلق خدا! سلام بر تو اى دختر بهترين پيغمبران.

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ الْبَرِيَّةِ، السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ.

سلام بر تو اى دختر بهترين خلق! سلام بر تو اى سيدۀ زنان عالم از اولين و آخرين!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ وَ خَيْرِ خَلْقِهِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ،

سلام بر تو اى زوجۀ ولى خدا (امير المؤمنين) و بهترين تمام خلق بعد از رسول خدا!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ،

سلام بر تو اى مادر حسن و حسين، دو سيد جوانان اهل بهشت!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُ،

سلام بر تو اى مادر مؤمنان! سلام بر تو ای صديقۀ طاهره كه به راه دين شهيد گرديدى!

السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلَامُ‏ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصَّادِقَةُ الرَّشِيدَةُ،

سلام بر تو اى آن‌كه خدا از تو خوشنود و تو از خدا خوشنودى! سلام بر تو ای خانم راستگو و راه یافته!

السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ، السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُ،

سلام بر تو اى صاحب فضيلت و پاكيزه صفات! سلام بر تو اى انسيۀ حوراء!

السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ، السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِيمَةُ،

سلام بر تو اى ذات متقى پاك گوهر! سلام بر تو اى آن‌كه به الهام خدا دانا بودى!

السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَعْصُومَةُ الْمَظْلُومَةُ السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الطَّاهِرَةُ الْمُطَهَّرَةُ،

سلام بر تو اى معصومۀ مظلومه، سلام بر تو اى پاك و پاك شده،

السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُضْطَهَدَةُ الْمَغْصُوبَةُ، السَّلَامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْغَرَّاءُ الزَّهْرَاءُ،

سلام بر تو اى ستم‌كشيده و غضب‌كرده شده! سلام بر تو اى درخشنده‌ترين درخشنده!

السَّلَامُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

سلام بر تو اى فاطمه، دختر رسول خدا و رحمت و بركات حق بر تو باد،

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ يَا مَوْلَاتِي وَ ابْنَةَ مَوْلَايَ وَ عَلَى رُوحِكِ وَ بَدَنِكِ.

درود خدا بر تو اى مولاى من و دختر مولاى من و بر جسم و جان تو باد.

أَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكِ، وَ أَنَّ مَنْ سَرَّكِ فَقَدْ سَرَّ رَسُولَ اللَّهِ،

گواهى مى‌دهم كه تو با مقام يقين و دليل روشن از جانب پروردگار، از جهان رفتى و هركه تو را مسرور و شاد ساخته رسول خدا-كه درود خدا بر او و آلش باد-را شاد ساخته

وَ مَنْ جَفَاكِ فَقَدْ جَفَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،

و هركه در حقّ تو جفا و ظلم كرده به رسول خدا-كه درود خدا بر او و آلش باد-ظلم و جفاكرده

وَ مَنْ آذَاكِ فَقَدْ آذَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ،

و هر كه تو را آزرده رسول خدا-كه درود خدا بر او و آلش باد-را آزرده

وَ مَنْ وَصَلَكِ فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ، وَ مَنْ قَطَعَكِ فَقَدْ قَطَعَ رَسُولَ اللَّهِ،

و هركه به تو پيوسته به رسول خدا-كه درود خدا بر او و آلش باد-پيوسته و هركه از تو بريده از رسول خدا-كه درود خدا بر او و آلش باد-بريده است،

لِأَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنْهُ وَ رُوحُهُ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْهِ، كَمَا قَالَ عَلَيْهِ أَفْضَلُ الصَّلَاةِ وَ أَكْمَلُ السَّلَامِ.

زيرا تو پارۀ تن پيغمبر و روح مقدس آن بزرگوارى. چنان که او خود- برترین درود و کامل ترین سلام بر او- چنین فرمود.

أُشْهِدُ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ أَنِّي وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكِ وَ عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكِ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكِ،

خدا را گواه مى‌گيرم و رسول او و فرشتگان را كه من دوستم با آن‌كه شما را دوست داشته و دشمنم با هركه با شما دشمنى كرده و مى‌جنگم با كسى كه با شما جنگيده است.

أَنَا يَا مَوْلَاتِي بِكِ وَ بِأَبِيكِ وَ بَعْلِكِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكِ مُوقِنٌ وَ بِوَلَايَتِهِمْ مُؤْمِنٌ وَ لِطَاعَتِهِمْ مُلْتَزِمٌ،

من، اى مولاى من! به مقام عصمت و عظمت تو و پدر بزرگوارت و شوهر و فرزندانت كه پيشوايان دين من هستند يقين دارم و به ولايت و امامت آنان ايمان دارم و ملتزم به اطاعت از آنان هستم،

أَشْهَدُ أَنَّ الدِّينَ دِينُهُمْ وَ الْحُكْمَ حُكْمُهُمْ وَ هُمْ قَدْ بَلَّغُوا عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

گواهى مى‌دهم كه دين همان دين آنان است و حكم همان حكم آنان است و آنها همانا از خدا-عزّ و جلّ-ابلاغ كردند.

وَ دَعَوْا إِلَى سَبِيلِ اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ، لَا تَأْخُذُهُمْ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ

و امت را با حكمت و برهان و پند و اندرز نيكو به راه خدا دعوت كردند و از ملامت سرزنش‌كنندگان نينديشيدند

وَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكِ وَ عَلَى أَبِيكِ وَ بَعْلِكِ وَ ذُرِّيَّتِكِ الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِينَ.

و درود بر تو و بر پدر بزرگوار و شوهر و ذريۀ تو كه امامان پاك گوهرند.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى الْبَتُولِ الطَّاهِرَةِ الصِّدِّيقَةِ الْمَعْصُومَةِ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ الرَّضِيَّةِ

اى پروردگار! درود فرست بر محمد و اهل بيتش و درود فرست بر بتول طاهره و صديقۀ معصومۀ باتقواى پاكيزۀ راضيه،

الزَّكِيَّةِ الرَّشِيدَةِ الْمَظْلُومَةِ الْمَقْهُورَةِ الْمَغْصُوبَةِ حَقُّهَا الْمَمْنُوعَةِ

پاك‌گوهر با رشد و هدايت و مظلوم و مقهور امت كه حقش را غصب و ارثش را منع كردند

إِرْثُهَا الْمَكْسُورَةِ ضِلْعُهَا الْمَظْلُومِ بَعْلُهَا، الْمَقْتُولِ وُلْدُهَا،

و استخوان پهلويش را شكستند و به شوهرش ستم نمودند و فرزندش را شهيد كردند،

فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِكَ وَ بَضْعَةِ لَحْمِهِ وَ صَمِيمِ قَلْبِهِ وَ فِلْذَةِ كَبِدِهِ وَ النُّخْبَةِ مِنْكَ لَهُ

فاطمه، دخت رسول خدا و پارۀ تن و باطن قلب و جگرگوشۀ پيغمبر و برگزيدۀ تو براى او

وَ التُّحْفَةِ خَصَصْتَ بِهَا وَصِيَّهُ وَ حَبِيبَةِ الْمُصْطَفَى وَ قَرِينَهِ الْمُرْتَضَى،

و تحفۀ گران‌بهاى تو كه او را اختصاص دادى به وصى رسولت و حبيب برگزيدۀ او و هم‌نشين مورد رضايت او،

وَ سَيِّدَةِ النِّسَاءِ وَ مُبَشَّرَةِ الْأَوْلِيَاءِ، حَلِيفَةِ الْوَرَعِ وَ الزُّهْدِ

و بزرگ زنان عالم و بشارت‌دهندۀ اوليا و ملازم ورع و زهد

وَ تُفَّاحَةِ الْفِرْدَوْسِ وَ الْخُلْدِ، الَّتِي شَرَّفْتَ مَوْلِدَهَا بِنَسَاءِ الْجَنَّةِ

و سيب باغ فردوس و بهشت خلد و مولدش را به زنان بهشتى شرافت دادى

وَ سَلَلْتَ مِنْهَا أَنْوَارَ الْأَئِمَّةِ وَ أَرْخَيْتَ دُونَهَا حِجَابَ النُّبُوَّةِ

و انوار ائمۀ طاهرين را از نسل پاك او مقرر داشتى و در برابرش پردۀ نبوت را بياويختى.

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهَا صَلَاةً تَزِيدُ فِي مَحَلِّهَا عِنْدَكَ وَ شَرَفِهَا لَدَيْكَ وَ مَنْزِلَتِهَا مِنْ رِضَاكَ، وَ بَلِّغْهَا مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلَاماً،

پروردگارا! درود فرست بر او درودى كه بيفزايد بر مقامش و بر شرافتش نزد تو و بر مقام رضا و خشنودى‌ات از او و از ما تحيت و سلام به روح پاك آن بزرگوار برسان

وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي حُبِّهَا فَضْلًا وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْعَفْوِ الْكَرِيمِ.^[2]

و به واسطۀ دوستى و محبت او ما را فضل و احسان و رحمت و مغفرت كرامت فرما كه تو اى خدا داراى مقام عفو بالطف و كرامتى.

و سيّد بن طاووس گفته است:

پس نماز زيارت بكن و اگر توانى نماز آن حضرت را به جا آور و آن دو ركعت است و در هرركعت بعد از فاتحه شصت مرتبه سورۀ توحيد بخوان و اگر نتوانى دو ركعت بكن و در ركعت اوّل بعد از فاتحه يك مرتبه سورۀ توحيد بخوان و در ركعت دويّم يك مرتبه قُلْ يا أَيُّهَا اَلْكافِرُونَ بخوان و بعد از نماز تسبيح آن حضرت بگو و اين دعا را بخوان:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِنَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَ بِأَهْلِ بَيْتِهِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ

خداوندا! من با توسل به پيامبرمان حضرت محمد و خاندان او-درودهاى تو بر آنان-به درگاه تو روى آورده‌ام

وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ الْعَظِيمِ عَلَيْهِمْ، الَّذِي لَا يَعْلَمُ كُنْهَهُ سِوَاكَ

و به حقّ بزرگ تو بر آنان‌كه جز تو از كنه و حقيقت آن آگاه نيست از تو درخواست مى‌كنم

وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عِنْدَكَ عَظِيمٌ وَ بِأَسْمَائِكَ الْحُسْنَى الَّتِي أَمَرْتَنِي أَنْ أَدْعُوَكَ بِهَا.

و نيز به حقّ هركس كه حق بزرگى نزد تو دارد و به بهترين اسم‌هايت كه دستور داده‌اى تو را با آنها بخوانم از تو مى‌خواهم

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الَّذِي أَمَرْتَ بِهِ إِبْرَاهِيمَ أَنْ يَدْعُوَ بِهِ الطَّيْرَ فَأَجَابَتْه‏

و هم‌چنين به آن اسم بزرگ‌تر تو كه دستور دادى حضرت ابراهيم با آن پرندگان را بخواند و آنها اجابت كردند از تو خواستارم

وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي قُلْتَ لِلنَّارِ: (كُونِي بَرْداً وَ سَلَاماً عَلَى إِبْرَاهِيمَ)^[3]، فَكَانَتْ

و به آن اسم بزرگ تو كه به آتش گفتى: «خنك و مايۀ سلامت ابراهيم باش» و آتش خنك گرديد

وَ بِأَحَبِّ الْأَسْمَاءِ إِلَيْكَ وَ أَشْرَفِهَا وَ أَعْظَمِهَا لَدَيْكَ وَ أَسْرَعِهَا إِجَابَةً وَ أَنْجَحِهَا طَلِبَةً وَ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ مُسْتَحِقُّهُ وَ مُسْتَوْجِبُهُ

و به محبوب‌ترين، والاترين، بزرگ‌ترين، زود به اجابت رسنده‌ترين و حاجت برآورنده‌ترين اسم‌هاى تو و به آن‌چه تو زيبنده، شايسته و سزاوار آنى از تو درخواست مى‌كنم

وَ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ وَ أَرْغَبُ إِلَيْكَ وَ أَتَضَرَّعُ إِلَيْكَ وَ أُلِحُّ عَلَيْكَ

و به درگاهت توسل نموده به درگاه تو مى‌گرايم و تضرع مى‌كنم و بر تو اصرار و پافشارى مى‌كنم

وَ أَسْأَلُكَ بِكُتُبِكَ الَّتِي أَنْزَلْتَهَا عَلَى أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ، مِنَ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الزَّبُورِ وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ،

و نيز به كتاب‌هاى تو-مانند تورات، انجيل، زبور و قرآن عظيم-كه بر پيامبران و فرستادگانت- درودهاى تو بر آنان-فروفرستادى

فَإِنَّ فِيهَا اسْمَكَ الْأَعْظَمَ وَ بِمَا فِيهَا مِنْ أَسْمَائِكَ الْعُظْمَى، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و اسم اعظم تو در آنها نهفته است و نيز به ديگر اسم‌هاى بزرگت كه در آنها وجود دارد از تو خواستارم كه بر محمد آل محمد درود فرستى

وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنْ (مُحَمَّدٍ) وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ شِيعَتِهِمْ وَ مُحِبِّيهِمْ وَ عَنِّي وَ تَفْتَحَ أَبْوَابَ السَّمَاءِ لِدُعَائِي

و گره از كار (محمد و) آل محمد و شيعيان و دوست‌داران آنها و من بگشايى و درهاى آسمان را براى اجابت دعايم بگشايى

وَ تَرْفَعَهُ فِي عِلِّيِّينَ وَ تَأْذَنَ فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ فِي هَذِهِ السَّاعَةِ بِفَرَجِي وَ إِعْطَاء أَمَلِي وَ سُؤْلِي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.

و آن را در عليين (بالاترين مرتبۀ بهشت) بالا برى و در اين روز و اين لحظه در گشايش كار من اذن و اجازه ده و آنچه را كه آرزو مى‌كنم و خواسته‌هاى دنيا و آخرتم را به من عطا كن.

يَا مَنْ لَا يَعْلَمُ أَحَدٌ كَيْفَ هُوَ وَ قُدْرَتُهُ إِلَّا هُوَ،

اى خدايى كه هيچ‌كس نمى‌داند او چگونه است و هيچ‌كس جز او از قدرت او آگاه نيست!

يَا مَنْ سَدَّ الْهَوَاءَ بِالسَّمَاءِ وَ كَبَسَ الْأَرْضَ عَلَى الْمَاءِ وَ اخْتَارَ لِنَفْسِهِ أَحْسَنَ الْأَسْمَاءِ

اى خدايى كه به وسيلۀ هوا از (افتادن) آسمان جلوگيرى كردى و زمين را با فشار بر روى آب نگاه داشتى و زيباترين اسم‌ها را براى خود برگزيدى!

يَا مَنْ سَمَّى نَفْسَهُ بِالاسْمِ الَّذِي تُقْضَى بِهِ حَاجَةُ مَنْ يَدْعُوهُ

اى خدايى كه خود را به اسمى ناميدى كه حاجت هركس كه تو را به آن بخواند برمى‌آورى!

أَسْأَلُكَ بِحَقِّ ذَلِكَ الِاسْمِ فَلَا شَفِيعَ أَقْوَى لِي مِنْهُ، أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

به حقّ اين اسم-كه هيچ شفاعتگرى نيرومندتر از آن براى خود سراغ ندارم-از تو درخواست مى‌كنم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى

وَ تَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي وَ تَسْمَعَ بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ

و خواسته‌هاى مرا برآورى و صداى مرا به گوش حضرت محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و على بن حسين و محمد بن على

وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ

و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على

وَ الْحُجَّةِ الْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِكَ صَلَوَاتُكَ وَ سَلَامُكَ وَ رَحْمَتُكَ وَ بَرَكَاتُكَ عَلَيْهِمْ، صَوْتِي، لِيَشْفَعُوا لِي إِلَيْكَ

و حضرت حجت كه منتظر فرمان توست-درودهاى تو و سلام تو و رحمت و بركات تو بر آنان-برسانى، تا از من شفاعت كنند

وَ تُشَفِّعَهُمْ فِيَّ وَ لَا تَرُدَّنِي خَائِباً بِحَقِّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ. ^[4]

و تو نيز شفاعت آنان را در مورد من بپذيرى و مرا نوميد برنگردانى، به حقّ اين كه معبودى جز تو نيست.

پس حاجت‌هاى خود را طلب كن كه برآورده است.

[1] ) اقبال الاعمال ص 623.                                                                 [2] ) اقبال الاعمال، ج  3 ، ص 164.

[3] ) سوره الانبیاء، آیه 69.                                                                   [4] ) اقبال الاعمال، ج  3، ص 166.