نماز حاجت

باب دوم؛ ذکر نمازهای مستحبه که در مفاتیح الجنان ذکر نشده است؛ 10. نماز حاجت و چگونگی خواندن آن؛ از كتاب «دعوات» راوندى نقل شده: حضرت سجّاد عليه السّلام به مردى رسيدند كه در خانه مرد ديگرى نشسته بود، به‏ او فرمود: براى چه در خانه اين ستمكار جبّار نشسته‏ اى؟ گفت: به جهت محنت و شدّتىّ كه بر من عارض شده، فرمود: برخيز تا من تو را به درى راهنمايى كنم كه بهتر از در اوست، و به جانب ربّى كه براى تو از او نيكوتر است، پس دست او را گرفت، و تا مسجد پيامبر صلى اللّه عليه و آله آورد و فرمود: رو به قبله آر، و دو ركعت نماز بخوان، آنگاه خدا را ثنا بگو، و بر رسول خدا صلى اللّه عليه و آله صلوات‏ فرست، و آخر سوره «حشر»، و شش آيه اول سوره «حديد»، و دو آيه ‏اى كه در سوره «آل عمران» است بخوان، سپس حاجت‏ خود را از خدا بخواه، كه به تو عطا مى ‏فرمايد. جناب راوندى فرموده: شايد دو آيه، آيه «قل الّلهمّ مالك الملك» باشد تا بغير حساب [سوره آل عمران،آيات 27-26].علامه مجلسى فرموده است: شايد آيه قل اللّهم باشد و آيه شهد اللّه انّه[سوره آل عمران،آيه 18] .از حضرت امير مؤمنان عليه السّلام روايت شده: هرگاه يكى از شما رفع حاجتى را قصد كند، صبح پنجشنبه در طلب‏ آن بيرون رود، و هنگامى كه از منزل بيرون مى ‏رود آخر سوره ال عمران، و اية الكرسى، و سوره انّا انزلناه و سوره‏ حمد را بخواند، زيرا رفع حوائج دنيا و آخرت در اينهاست.