حکایت کلاه نجاشی و حرز مخفی در آن

ادعیه و عوذات آلام و اسقام و علل اعضا و تب؛ دعایی شفابخش که در کلاه نجاشی:

نقل شده: به نجاشى از پدرانش كلاهى چهارصدساله به ارث رسيده بود، كه به روى هر دردى نهاده مى‏ شد تسكين مى‏ يافت، كلاه را شكافتند، كه ملاحظه كنند چه چيزى در آن است: اين دعا را ديدند:

بِسْمِ اللَّهِ الْمَلِكِ الْحَقِّ الْمُبينِ (شَهِدَاللَّهُ اَنَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْمَلاَّئِكَةُ وَ اوُلُوا الْعِلْمِ

به نام خدا فرمانرواى حقّ آشكار، خدا گواهى داد، كه معبودى جز او نيست، و فرشتگان و صاحبان دانش نيز گواهى دادند،

قآئِماً بِالْقِسْطِ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ * اِنَّ الدّينَ عِنْدَاللَّهِ الاِْسْلامُ) ^[1]

درحالى‏ كه قائم به عدالت است، معبودى جز او كه عزيز و حكيم است نيست. همانا دين نزد خدا اسلام است،

 لِلَّهِ نُورٌ وَحِكْمَةٌ وَ حَوْلٌ وَ قُوَّةٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ بُرْهانٌ

 نور و حكمت، جنبش و نيرو، و قدرت و سلطنت و برهان از آن خدا است،

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ آدَمُ صَفِىُّ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ اِبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ

معبودى جز خدا نيست، آدم برگزيده خدا است، معبودى جز خدا نيست، ابراهيم دوست خداست،

لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُوسى كَليمُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ مُحَمَّدٌ الْعَرَبِىُّ رَسُولُ اللَّهِ وَ حَبيبُهُ وَ خِيَرَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ

معبودى جز خدا نيست، موسى همسخن خدا است، معبودى جز خدا نيست، محمّد عربى‏ رسول خدا، و حبيب و برگزيده از ميان خلق اوست،

اُسْكُنْ يا جَميعَ الاَْوْجاعِ وَ الاَْسْقامِ وَ الاَْمْراضِ وَ جَميعَ الْعِلَلِ وَ جميعَ الْحُمَّياتِ

 آرام گيريد اى همه دردها، و بيماريها و امراض و همه علّتها و همه تبها،

سَكَّنْتُكَ بِالَّذى سَكَنَ لَهُ ما فِى اللَّيْلِ وَالنَّهارِ

 آرامت نمودم به كسى‏ كه آنچه در شب و روز است برايش‏ آرام شد،

وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى خَيْرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعينَ

و او شنوا و داناست، و درود خدا بر بهترين بندگان او محمّد و همه خاندانش.

در كتاب مكارم الأخلاق آمده: نجاشى پادشاه، دچار درد سر بود، بيمارى خود را براى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله نوشت حضرت‏ اين حرز را براى او فرستاد، او در كلاهش گذاشت، دردش آرام گرفت و آن حرز اين است:

بِسْم اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبينُ

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى ‏اش هميشگى است، معبودى جز خدا نيست، فرمانرواى حق آشكار،

« شَهِدَاللَّهُ» ^[2]... لِلَّهِ نُورٌ وَ حِكْمَةٌ وَ عِزُّ وَ قُوَّةٌ وَ بُرْهانٌ وَ قُدْرَةٌ وَ سُلْطانٌ وَ رَحْمَةٌ

 گواهى داد خدا (تا آخر آیه) براى خدا نور و حكمت و عزّت قوّت و برهان و قدرت و سلطنت و رحمت است،

يا مَنْ لا يَنامُ لا اِلهَ اِلاّ اللَّهُ اَبْرهيمُ خَليلُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

اى كه نمى ‏خوابد، معبودى جز خدا نيست‏ ابراهيم دوست خداست، معبودى جز خدا نيست،

مُوسى كَليمُ اللَّهِ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ عيسى رُوحُ اللَّهِ وَ كَلِمَتُهُ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ

موسى همسخن خداست، معبودى جز خدا نيست، عيسى روح خدا و كلمه اوست، معبودى جز خدا نيست،

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ صَفِيُّهُ وَ صِفْوَتُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ

محمّد رسول خدا و برگزيده و صفوت اوست، درود و سلام خدا بر او و خاندانش باد،

اُسْكُنْ سَكَّنْتُكَ بِمَنْ يَسْكُنُ لَهُ ما فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ

آرام شو، آرامت كردم به كسى ‏كه آنچه در آسمانها و زمين است براى او آرام مى ‏شود،

وَ بِمَنْ سَكَنَ لَهُ ما فِى الَّيْلِ وَالنَّهارِ وَ هُوَ السَّميعُ الْعَليمُ

و به كسى‏ كه آنچه در شب و روز است براى او آرام شد، و او شنوا و داناست،

(فَسَخَّرْنا لَهُ الرّيحَ تَجْرى بِاَمْرِهِ رَخآءً حَيْثُ اَصابَ

 پس مسخرّ كرديم براى او باد را كه به امر او با نرمى روان است هرجا برسد،

وَ الشَّياطينَ كُلَّ بَنّآءٍ وَ غَوّاصٍ)^[3] (اَلا اِلَى اللَّهِ تَصيرُ الاُمُورُ) ^[4]

و مسخر كرديم شياطين را از هر بنّا و غوّاصى. آگاه باش، همه امور به خدا باز مى‏ گردند.

[1] ) سوره آل عمران، آیات 18-19.

[2] ) سوره آل عمران، آیه 18.

[3] ) سوره ص، آیات 36-37.

[4] ) سوره الشوری، آیه 53.