تسبیحات سحر ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

اعمال مشترکه ماه رمضان: قسم سوم در اعمال سحرهای ماه مبارک رمضان است و آن چند امر است؛ هشتم- مى ‏خوانى اين تسبيحات را كه در اقبال نيز است

سُبْحَانَ مَنْ يَعْلَمُ جَوَارِحَ الْقُلُوبِ‏

منزه است خدايى كه آگاه است بر تأثرات دلها منزه است

سُبْحَانَ مَنْ يُحْصِي عَدَدَ الذُّنُوبِ‏

خدايى كه بر عدد گناهان خلق آگاه است

سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَخْفَى عَلَيْهِ خَافِيَةٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ‏

منزه است خدايى كه هيچ رازى در آسمان و زمين بر او پنهان نيست

سُبْحَانَ الرَّبِّ الْوَدُودِ سُبْحَانَ الْفَرْدِ الْوِتْرِ

منزه است پروردگار مهربان منزه است خداى يكتاى بى ‏همتا

سُبْحَانَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَعْتَدِي عَلَى أَهْلِ مَمْلَكَتِهِ‏

منزه است خداى بزرگ و بزرگتر از ادراك عقول منزه است خدايى كه به اهل مملكت خود احتياج و اعتنايى ندارد

سُبْحَانَ مَنْ لاَ يُؤَاخِذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ‏

منزه است خدايى كه اهل زمين را با آنكه مستوجب عقوبتند به انواع عذاب نمى‏ گيرد

سُبْحَانَ الْحَنَّانِ الْمَنَّانِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِيمِ‏

منزه است خداى با عطوفت و احسان منزه است خداى با رأفت و رحمت

سُبْحَانَ الْجَبَّارِ الْجَوَادِ سُبْحَانَ الْكَرِيمِ الْحَلِيمِ‏

منزه است خداى جبار با جود و بخشش منزه است خداى بزرگوار بردبار

سُبْحَانَ الْبَصِيرِ الْعَلِيمِ سُبْحَانَ الْبَصِيرِ الْوَاسِعِ‏

منزه است خداى بيناى دانا منزه است خداى بصير منزه است خداى عالم

سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ النَّهَارِ

و او را ستايش مى ‏كنم هنگامى كه شب روز مى‏ گردد و ستايش مى ‏كنم خداى عالم را هنگامى كه روز شب مى‏ گردد

سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِدْبَارِ اللَّيْلِ وَ إِقْبَالِ النَّهَارِ (سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِدْبَارِ اللَّيْلِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَلَى إِقْبَالِ النَّهَارِ وَ إِقْبَالِ اللَّيْلِ)

و در هنگامى كه شب در پرده روز پنهان مى‏ گردد

وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ الْمَجْدُ وَ الْعَظَمَةُ وَ الْكِبْرِيَاءُ مَعَ كُلِّ نَفَسٍ وَ كُلِّ طَرْفَةِ عَيْنٍ وَ كُلِّ لَمْحَةٍ سَبَقَ فِي عِلْمِهِ‏

و ستايش و مجد و عظمت و بزرگى مخصوص اوست در هر نفس كشيدن و هر چشم بر هم زدن و هر اشاره كه در علم او گذشته

سُبْحَانَكَ مِلْأَ مَا أَحْصَى كِتَابُكَ سُبْحَانَكَ زِنَةَ عَرْشِكَ سُبْحَانَكَ سُبْحَانَكَ سُبْحَانَكَ‏

او را تسبيح و تنزيه مى‏ كنم اى خدا به حدى كه كتاب علم تو احصا كند منزهى به سنجش عرش با عظمت خود و منزهى منزهى منزهى.