کلمه فاسق از ماده فسق در اصل به معنى خارج شدن هسته از درون رطب (خرماى تازه) است، به این ترتیب که گاهى رطب از شاخه درخت نخل سقوط میکند، هسته از درون آن به خارج می پرد، عرب از این معنى تعبیر به فسقت النواة می کند، سپس به تمام کسانى که لباس طاعت پروردگار را از تن در آورده و از راه و رسم بندگى خارج شده اند فاسق گفته شده است.
