صفات ناپسند

امام علی (ع): هرگز کسی را به افشای رازم سرزنش نکردم؛ چرا که خود[در نگهداری آن] از او نابردبارتر بودم. (غررالحکم. حدیث 9706)

امام علی (ع): تواناترین مردم در تشخیص درست، کسی است که خشمگین نشود. (غررالحکم. حدیث 3047)

امام علی (ع): هرگاه خشم گرفتی مگذار اوج بگیرد. (غررالحکم. حدیث 2340)

امام علی (ع): تمام بدی ها در لجبازی و بسیار جدالگری است. (غررالحکم. حدیث 4795)

امام علی (ع): کسی که دیگری را به آنچه ندارد بستاید[درواقع] او را مسخره می کند. (غررالحکم. حدیث 9780)

امام علی (ع): هر چیزی را بذری است و بذر بدی، سیری ناپذیری است. (غررالحکم. حدیث 7311)

امام علی (ع): خودپسندی عقل را تباه می کند. (غررالحکم. حدیث 726)

امام علی (ع): دغلکار، زبانش شیرین است و دلش تلخ. (غررالحکم. حدیث 1575)

امام علی (ع): مرکب لجاجت، سوار خود به زمین می زند. (غررالحکم. حدیث 1710)

امام علی (ع): هر که پرگوئی کند، به هذیان گویی کشانده شود. (میزان الحکمه. جلد 10. صفحه 193)

امام علی (ع): زشت ترین خیانت، فاش کردن راز است. (غررالحکم. حدیث 3005)

امام علی (ع): نگاه کردن به شخص بخیل، دل را سخت می گرداند. (تحف العقول. صفحه 214)

امام علی (ع): دروغگو و مرده یکسانند؛ زیرا برتری زنده بر مرده، به سبب اعتماد به اوست. پس اگر به سخن او اعتمادی نشود، زنده نیست. (غررالحکم. حدیث 2104)

امام علی (ع): در کارهای خود به آدم تنبل تکیه مکن. (غررالحکم. حدیث 10205)

امام صادق (ع): هیچ مردی نیست که تکبّر یا گردنفرازی کند، مگر به خاطر ذلّتی که آن را در خویش می یابد. (الکافی. جلد 2. صفحه 312)

امام علی (ع): عادت دشمنی است که انسان را در تملّک خود دارد. (غررالحکم. حدیث 958)

امام صادق (ع): آنکه مالک خشم خود نباشد، مالک عقل خود نیست. (تحف العقول. صفحه 371)

آیه: با غرور و سرمستی در زمین راه مرو. (سوره اسراء. آیه 37)

/files/u696/quran17-asra37.jpg

ای پیغمبر (ص) افـرادی در آینده می آیندکه دو جـرم انجـام می دهند و در نتیجه این دو جرم، بیچاره می شوند