شعر گاه در کربلاست گاه در بقیع ( درباره شهادت امام حسن علیه السلام)
۲۵ شهریور ۱۳۹۴ 0بسكه از دل كشيده آه، بقيع
به حريم تو يافت راه، بقيع
از تو رونق گرفت و فرّ و شكوه
وَز تو دارد جلال و جاه، بقيع
از طفيل وجود توست، كه هست
مهبط رحمتِ اله، بقيع
در عزا و مصيبت تو نمود
جامه كعبه را سياه، بقيع
اينك از فبص همجوارىِ توست
جاى آمرزش گناه، بقيع
از چه قبرت به خاك، يكسانست؟!
اى به مظلوميَّتت گواه، بقيع
به مثَل، شد مدينه چون كنعان
مجتبى يوسفست و چاه، بقيع
به روى شيعه، بسته است درش
مىشود بازْگاه گاه، بقيع
روز، از تاب آفتاب حجاز
به خدا مىپرد پناه، بقيع!
در ميان سكوت و ظلمت شب
راز دل مىكند به ماه، بقيع
قتلگاه حسين، كرب و بلاست
مجتبى راست قتلگاه، بقيع
پىِ دلجويىِ دو گل، زهرا
گاه در كربلاست، گاه بقيع
به اميد زيارت مهدىست
كه به در دوخته نگاه، بقيع
با تو هستم ز داغ و حسرت دل
منِ مسكينِ روسياه، بقيع
چه بگويم؟! كه ذكر خير (شفق)
زَهَق الباطلست و جاء الحق
شاعر: (محمّد جواد غفور زاده (شفق))
منبع: گنجينه نور-مدائح و مراثى خمسه طيبه ، محمد علی مجاهدی،صص:648-649.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
