شعر خطبه حضرت سجاد (ع) در شام
۲۵ شهریور ۱۳۹۴ 0اى اهل شام مظهر لطف خدا منم
مقصود ز آفرينش ارض و سما منم
پوشيده نيست نزد من اسرار كاينات
زيرا كه محرم حرم كبريا منم
مسجود كاينات بود خاك كوى من
زينت فزاى كعبه، صفاى صفا «1» منم
زمزم «2» ز فيض مقدم من يافت آبرو
مهر منير مكّه امير مِنى «3» منم
بر جمله اوليا منم امروز جانشين
وارث به علم يك به يك انبيا منم
آن آدمى كه دمبدم اندر تمام عمر
از ابتدا گريسته تا انتها منم
بر كشتيى كه نوح در او نوحه گر نشست
اى قوم بد گهر به خدا ناخدا منم
آن موسيى كه سينه به سينا ز غم دريد
از داستان واقعه كربلا منم
آن يوسفى كه گشت به زندان غم اسير
بىغمگسار و بيكس و بىآشنا منم
با اين همه حكايت، دارم يكى سؤال
راضى به يك جواب، كنون از شما منم
بر اين محمّدى كه مؤذن دهد اذان
اى شاميان نبيره، يزيد است يا منم؟
گوييد اگر يزيد بود؛ اين بود دروغ
گوييد اگر منم ز چه در اين جفا منم
پرسيد اگر كه هست مرا باب تاجدار
درّ يتيم خامس آل عبا منم
پرسيد گر ز نام من اى قوم كينه جو
بي كس منم، غريب منم، مبتلا منم
بيمار و داغديده و ب ىيار و بىمعين
زين العباد بي كس و بى آشنا منم
آن بى معين كه ديده سرِ باب خويش را
از تن جدا ز خنجر شمر دغا «4» منم
آن بي كسى كه نعش پدر را ز بعد قتل
ديد از سم ستور ستم توتيا، منم
آن بي كسى كه روز ورودم به شام غم
بستند دست او ز جفا از قفا منم
آن بي كسى كه در سر هر كوچه ريختند
آتش به فرقش از ره جور و جفا منم
آن خسته عليل كه او را به روز و شب
خشت خرابه بود ز غم متّكا منم
آن سر برهنه اى كه نگهداشتى بپاى
در بزم عيش خويش يزيد از جفا منم
هر طايرى گهى به فغان است «جوديا»
مرغى كه روز و شب بود اندر نوا منم
شاعر:جودى خراسانى
پی نوشت:
(1)- صفا: منظور كوه مقدّسى است كه حاجيان در جوار كعبه معظمه بين آن و مروه سعى مىكنند (با شتاب راه مىروند و اذكار و اورادى مىخوانند)
(2)- زمزم: چاهى است در كنار كعبه كه حاجيان براى تبرّك از آب آن استفاده مىكنند.
(3)- منى: محلى است در خارج مكّه كه حاجيان در آن جا مىمانند و روز عيد قربان، قربانى مىكنند و رمى جمرات مىنمايند. (سنگ زدن بر شيطان به نشانه غلبه بر نفس امّاره و تسليم نشدن به وسوسههاى او).
(4)- دغا: نابكار، پليد، حيله گر.
منابع:
(1) مناقب و مراثی اهل البیت علیهم السلام، احمد احمدی بیرجندی، آستان قدس رضوی، مشهد، 1384، صص132-133.
(2) ديوان كامل ميرزا عبد الجواد جودى خراسانى، به اهتمام مهدى آصفى، 1372 ه. ش، تهران، ص 44.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
