زیارت پنجم- زیارت وارث منقول از امام صادق (ع) (کامل الزیارات)
۱۵ آذر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتباب هفتاد و نهم در نقل زيارات وارده براى حضرت حسين بن علىّ عليهما السّلام؛ حدیث پنجم، زیارت وارث که از امام صادق علیه السلام نقل شده است را بیان می کند:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشنده مهربان
حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الرَّازِيِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْكَرِيمِ أَبِي عَلِيٍّ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ:
پدرم از سعد بن عبد الله، از ابى عبد اللَّه رازى، از حسن بن علىّ بن ابى حمزه از حسن بن محمّد بن عبد الكريم ابى على از مفضّل بن عمر، از جابر جعفى، وى گفت:
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِلْمُفَضَّلِ كَمْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع
حضرت ابو عبد اللَّه عليه السّلام، به مفضّل فرمودند: فاصله بين شما تا قبر مطهّر امام حسين عليه السّلام چه مقدار است؟
قُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَوْمٌ وَ بَعْضُ يَوْمٍ آخَرَ
وى عرض كرد: پدر و مادرم فدايت شوند يك روز و مقدارى از يك روز.
قَالَ فَتَزُورُهُ فَقَالَ نَعَمْ قَالَ فَقَالَ أَ لَا أُبَشِّرُكَ أَ لَا أُفَرِّحُكَ بِبَعْضِ ثَوَابِهِ
حضرت فرمودند: آيا قبر آن حضرت را زيارت م ىكنى؟ عرض كردم: بلى. فرمودند: آيا بشارت بدهم تو را؟ آيا شاد و مسرور بنمايم تو را به واسطه پارهاى از ثوابهاى آن؟
قُلْتُ بَلَى جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ فَقَالَ
عرض كردم: بلى فدايت شوم. مفضّل گفت: حضرت به من فرمودند:
إِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ لَيَأْخُذُ فِي جِهَازِهِ وَ يَتَهَيَّأُ لِزِيَارَتِهِ فَيَتَبَاشَرُ بِهِ أَهْلُ السَّمَاءِ
هر گاه يك نفر از شما اثاثيه سفرش را بر مىداد و آماده مىشود براى زيارت قبر امام حسين عليه السّلام اهل آسمان به او بشارت مىدهند
فَإِذَا خَرَجَ مِنْ بَابِ مَنْزِلِهِ رَاكِباً أَوْ مَاشِياً وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يُوَافِيَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع
و وقتى از درب خانهاش بيرون رفت چه سواره و چه پياده خداوند منّان چهار هزار فرشته را بر او موكّل مى فرمايد كه بر وى تحيّت و درود فرستند تا به قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام برسد.
يَا مُفَضَّلُ إِذَا أَتَيْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَقِفْ بِالْبَابِ وَ قُلْ هَذِهِ الْكَلِمَاتِ فَإِنَّ لَكَ بِكُلِّ كَلِمَةٍ كِفْلًا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
اى مفضّل: هنگامى كه به قبر امام حسين عليه السّلام رسيدى، درب حرمش بايست و اين كلمات را بگو، زيرا در مقابل هر يك كلمه اى كه مى گوئى نصيب و بهره اى از رحمت عائدت مى شود.
فَقُلْتُ مَا هِيَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ تَقُولُ
عرض كردم: آن كلمات چيست؟ حضرت فرمودند: بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ
سلام و درود بر تو اى وارث آدم كه برگزيده خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث نوح كه پيامبر خدا است،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ
سلام و درود بر تو اى وارث ابراهيم كه خليل خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث موسى كه كليم خدا است،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ
سلام و درود بر تو اى وارث عيسى كه روح خدا است،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ [نَبِيِ] اللَّهِ
ام و درود بر تو اى وارث محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كه حبيب خدا است،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيٍّ وَصِيِّ رَسُولِ اللَّهِ
سلام و درود بر تو اى وارث على عليه السّلام كه جانشين رسول خدا است،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِيِّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ
سلام و درود بر تو اى وارث حسن عليه السّلام كه رضى و پسنديده است، سلام و درود بر تو اى وارث فاطمه عليها السّلام كه دختر رسول خدا است،
السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَارُّ التَّقِيُّ
سلام و درود بر تو اى شهيدى كه بسيار بسيار راستگو بودى، سلام بر تو اى وصىّ و جانشين پيغمبر كه نيكوكار و پرهيزكار مىباشى،
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلَامُ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ وَ أَنَاخَتْ بِرَحْلِكَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُحْدِقِينَ بِكَ
سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجت خدا، سلام بر ارواحى كه گرداگرد تو فرود آمده و در مسكن و مكان تو قرار و آرام گرفته اند، سلام بر فرشتگان خدا كه اطراف تو را گرفته اند،
أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ
شهادت مىدهم كه تو نماز را به پا داشتى و زكات را اداء كردى و به معروف و اعمال پسنديده امر كردى و از افعال زشت و ناپسند نهى نمودى،
وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
و خدا را مخلصا پرستيدى تا اجل تو را دريافت، سلام بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو باد.
ثُمَّ تَسْعَى فَلَكَ بِكُلِّ قَدَمٍ رَفَعْتَهَا وَ وَضَعْتَهَا كَثَوَابِ الْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ
سپس از درب حرم حركت كن و به طرف قبر برو كه براى هر قدمى كه از زمين برداشته و بر روى آن مى گذارى ثوابى همچون ثواب كسى كه در راه خدا به خون خود آغشته شده مى باشد
فَإِذَا سَلَّمْتَ عَلَى الْقَبْرِ فَالْتَمِسْهُ بِيَدِكَ وَ قُلِ
و وقتى بر قبر سلام دادى دست خود را به آن بكش و بگو:
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ
سلام بر تو اى حجّت خدا در آسمان و زمين.
ثُمَّ تَمْضِي إِلَى صَلَاتِكَ وَ لَكَ بِكُلِّ رَكْعَةٍ رَكَعْتَهَا عِنْدَهُ كَثَوَابِ مَنْ [حَجَّ أَلْفَ حِجَّةٍ وَ اعْتَمَرَ أَلْفَ عُمْرَةٍ] حَجَّ وَ اعْتَمَرَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ أَعْتَقَ أَلْفَ رَقَبَةٍ
سپس به نماز بايست چه آنكه هر ركعتى از نماز نزد قبر آن حضرت ثواب هزار حجّ و عمره و هزار بنده اى كه آزاد نموده باشند را داشته
وَ كَأَنَّمَا وَقَفَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَلْفَ مَرَّةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ فَإِذَا انْقَلَبْتَ مِنْ عِنْدِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ نَادَاكَ مُنَادٍ
و گويا نمازگزار هزار مرتبه با پيغمبر فرستاده شده در راه خدا جهاد كرده است، به هر صورت وقتى از زيارت قبر برگشتى منادى تو را نداء مى كند
لَوْ سَمِعْتَ مَقَالَتَهُ لَأَقَمْتَ عُمُرَكَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع وَ هُوَ يَقُولُ
به طورى كه اگر مقاله و سخن او را مى شنيدى تمام عمرت را نزد قبر آن حضرت مى ماندى، منادى مى گويد:
طُوبَى لَكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ قَدْ غَنِمْتَ وَ سَلِمْتَ قَدْ غُفِرَ لَكَ مَا سَلَفَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ
اى بنده خوشا به حال تو! غنيمت بردى و سلام دادى، تمام گناهان گذشته ات آمرزيده شد، پس عمل را از ابتداء شروع كن،
فَإِنْ هُوَ مَاتَ مِنْ عَامِهِ أَوْ فِي لَيْلَتِهِ أَوْ يَوْمِهِ لَمْ يَلِ قَبْضَ رُوحِهِ إِلَّا اللَّهُ
پس اگر وى در همان سال يا همان شب يا همان روز زيارت فوت كند احدى قبض روحش را به عهده نگرفته مگر خداوند متعال،
وَ تُقْبِلُ الْمَلَائِكَةُ مَعَهُ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يُوَافِيَ مَنْزِلَهُ وَ تَقُولُ الْمَلَائِكَةُ
و فرشتگان با او پيش آمده و طلب آمرزش برايش مى كنند و رحمت بر او مى كنند تا وى به منزلش برسد، و فرشتگان مى گويند:
يَا رَبِّ هَذَا عَبْدُكَ قَدْ وَافَى قَبْرَ ابْنِ نَبِيِّكَ ص- وَ قَدْ وَافَى مَنْزِلَهُ فَأَيْنَ نَذْهَبُ
اى پروردگار اين بنده تو است و به زيارت فرزند پيغمبرت صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم آمده و اكنون برگشته و به منزلش رسيده حال ما به كجا برويم؟
فَيُنَادِيهِمُ النِّدَاءُ مِنَ السَّمَاءِ
پس از آسمان نداء آيد:
يَا مَلَائِكَتِي قِفُوا بِبَابِ عَبْدِي فَسَبِّحُوا وَ قَدِّسُوا وَ اكْتُبُوا ذَلِكَ فِي حَسَنَاتِهِ إِلَى يَوْمِ يُتَوَفَّى
اى فرشتگان من درب منزل بنده من بايستيد و تسبيح و تقديس نموده و آن را در نامه حسنات وى بنويسيد تا زمانى كه فوت كند.
قَالَ فَلَا يَزَالُونَ بِبَابِهِ إِلَى يَوْمِ يُتَوَفَّى يُسَبِّحُونَ اللَّهَ وَ يُقَدِّسُونَهُ وَ يَكْتُبُونَ ذَلِكَ فِي حَسَنَاتِهِ
امام عليه السّلام فرمودند: پيوسته فرشتگان درب منزل او بوده تا روزى كه وى فوت كند، طول اين مدّت ايشان به تسبيح خداوند و تقديسش مشغول بوده و تمام اين تسبيحات و تقديسات را در زمره حسنات وى قرار مى دهند
فَإِذَا تُوُفِّيَ شَهِدُوا جِنَازَتَهُ وَ كَفْنَهُ وَ غُسْلَهُ وَ الصَّلَاةَ عَلَيْهِ وَ يَقُولُونَ
و وقتى وى فوت كند بر جنازه و مراسم تكفين و تغسيل و خواندن نماز بر او حاضر شده و مى گويند:
رَبَّنَا وَكَّلْتَنَا بِبَابِ عَبْدِكَ وَ قَدْ تُوُفِّيَ فَأَيْنَ نَذْهَبُ
پروردگارا ما را موكل نمودى كه بر درب منزل بنده ات بايستيم، اكنون او فوت كرده حال كجا برويم؟
فَيُنَادِيهِمْ يَا مَلَائِكَتِي قِفُوا بِقَبْرِ عَبْدِي فَسَبِّحُوا وَ قَدِّسُوا وَ اكْتُبُوا ذَلِكَ فِي حَسَنَاتِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ
حق تعالى نداء داده و مى فرمايد: اى فرشتگان من بايستيد بر سر قبر بنده ام، پس تسبيح و تقديس نمائيد من را و آن را در زمره حسنات او تا روز قيامت ثبت و ضبط كنيد.
حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الرَّازِيِّ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ بِإِسْنَادِهِ مِثْلَهُ.
حكيم بن داود بن حكيم، از سلمة بن الخطاب، از ابى عبد اللَّه رازى جامورانى از حسن بن على بن ابى حمزه به اسنادش مثل حديث مزبور را نقل كرده اند
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
