دعای اللهم انی ادعوک لهم (اقبال الاعمال)
۱۶ اسفند ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الخامس فيما نذكره من سياقة عمل الصائم في نهاره و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من الأدعية و التسبيح و الصلاة على النبي ص المتكررة كل يوم من شهر رمضان؛ الصلاة على النبي ص في كل يوم من شهر رمضان، دعاء آخر في كل يوم منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب پنجم: طریقه عمل روزه دار در روز ماه رمضان؛ فصل ششم دعا، تسبیح و صلوات بر پیامبر (ص) در هر روز از ماه رمضان (دعای ششم دعای دیگری است که در هر روز ماه رمضان خوانده می شود):
وَ تَقُولُ
آن گاه بگو:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ لِهَمٍّ لَا يُفَرِّجُهُ غَيْرُكَ وَ لِرَحْمَةٍ لَا تُنَالُ إِلَّا بِكَ
خدايا، تو را براى اندوهى مى خوانم كه جز تو نمى تواند آن را بگشايد و براى رحمتى كه جز به وسيله تو نمى توان بدان نايل شد
وَ لِكَرْبٍ لَا يَكْشِفُهُ إِلَّا أَنْتَ وَ لِرَغْبَةٍ لَا تُبْلَغُ إِلَّا بِكَ وَ لِحَاجَةٍ لَا يَقْضِيهَا إِلَّا أَنْتَ [لَا تُقْضَى دُونَكَ]
و براى ناراحتى گلوگيرى كه جز تو نمى تواند آن را برطرف كند و براى مطلوبى كه جز به تو نمى توان بدان رسيد و براى خواسته اى كه جز تو نمى تواند آن را برآورده كند.
اللَّهُمَّ فَكَمَا كَانَ مِنْ شَأْنِكَ مَا أَذِنْتَ لِي بِهِ مِنْ مَسْأَلَتِكَ وَ رَحِمْتَنِي بِهِ مِنْ ذِكْرِكَ
خداوندا، پس همان گونه كه كار تو اين بود كه اجازه دادى از تو درخواست كنم و با ياد كردن من از خود، مرا مورد رحمت خويش قرار دادى،
فَلْيَكُنْ مِنْ شَأْنِكَ سَيِّدِي الِاسْتِجَابَةُ [الْإِجَابَةُ] لِي فِيمَا دَعَوْتُكَ وَ عَوَائِدُ الْإِفْضَالِ فِيمَا رَجَوْتُكَ وَ النَّجَاةُ مِمَّا فَزِعْتُ إِلَيْكَ فِيهِ
اى آقاى من، اين را نيز جزو كارهايت قرار ده كه دعاهايم را مستجاب گردانى و در آنچه به تو اميد بسته ام، بخشش هاى ناشى از تفضّلت را شامل حالم كنى و از آنچه به درگاهت پناه آورده ام، رهايى ام دهى؛
فَإِنْ لَمْ أَكُنْ أَهْلًا أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَكَ فَإِنَّ رَحْمَتَكَ أَهْلٌ أَنْ تَبْلُغَنِي وَ تَسَعَنِي
زيرا اگر من سزاوار آن نباشم كه رحمتت را درك كنم، رحمتت زيبنده است كه مرا درك نموده و فراگيرد
وَ إِنْ لَا أَكُنْ لِلْإِجَابَةِ أَهْلًا فَأَنْتَ أَهْلُ الْفَضْلِ وَ رَحْمَتُكَ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَلْتَسَعْنِي رَحْمَتُكَ
و اگر من سزاوار اجابت نباشم، تو زيبنده تفضّل و بخشش هستى و رحمتت هر چيز را فراگرفته است، پس مرا نيزفراگيرد.
يَا إِلَهِي يَا كَرِيمُ أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ
اى معبود من اى بزرگوار، به روى [اسما و صفات، يا ذات] باكرامتت از تو درخواست مى كنم كه بر حضرت محمّد و خاندان او درود فرستى
وَ أَنْ تُفَرِّجَ هَمِّي وَ تَكْشِفُ كَرْبِي وَ غَمِّي وَ تَرْحَمَنِي بِرَحْمَتِكَ وَ تَرْزُقَنِي مِنْ فَضْلِكَ الْوَاسِعِ (إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ)[1] قَرِيبٌ مُجِيبٌ
و اندوه مرا بگشايى و ناراحتى گلوگيرم و دلگيرى ام را برطرف كنى و رحمتت و [روزى] افزون [گسترده] ات را شامل حالم كنى، به راستى كه تو شنونده دعا، نزديك و اجابت كننده هستى
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
