دعای سید بن باقی در روز بیست و یکم رمضان
۱۱ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الخامس و العشرون فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الحادي و العشرين منه و في يومها، فصل فيما يختص باليوم الحادي و العشرين، دعاء آخر في هذا اليوم برواية سيد ابن باقي رحمه الله تعالى
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب بیست و پنجم اعمال و دعاهای وارد شده در روایات در شب و روز بیست و یکم ماه، فصل دعاهای مخصوص به روز بیست و یکم رمضان، (دعای سوم) به نقل از «سيد ابن الباقى» -رحمه الله-:
يَا مَنْ (رَفَعَ السَّماواتِ [السَّمَاءِ] بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَها ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ)[1] (يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ما مِنْ شَفِيعٍ إِلَّا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ)[2]
اى خدايى كه آسمان [ها]را بدون ستونهايى كه ديده شود، برافراشتى آنگاه بر عرش استيلا پيدا كردى و امور را كارسازى مىكنى و هيچ شفاعتگرى جز بعد از اجازهى تو، وجود ندارد،
يَا مَنْ (يَعْلَمُ ما تَحْمِلُ كُلُّ أُنْثى وَ ما تَغِيضُ الْأَرْحامُ وَ ما تَزْدادُ وَ كُلُّ شَيْءٍ عِنْدَهُ بِمِقْدارٍ عالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعالِ)[3]
اى خدايى كه از آنچه هر مادهاى باردار است و از آنچه رحم مادهها بيرون مىراند و يا افزون مىكند، [نگاه مىدارد]، آگاهى [و]همهى اشيا نزد تو اندازهى خاصّى دارد و داناى نهان و آشكار و بزرگ و متعالى هستى،
يَا مَنْ (يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَ الْمَلائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ)[4] يَا مَنْ بِذِكْرِهِ (تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ)[5]
اى خدايى كه آذرخش همراه با ستايش تو و فرشتگان از بيم تو، تو را به پاكى مىستايند، اى خدايى كه دلها به ياد تو آرام مىگيرد،
يَا مَنْ يَمْحُو (ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ)[6] يَا مَنْ (لا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ وَ هُوَ سَرِيعُ الْحِسابِ)[7]
اى خدايى كه هرچه را بخواهى سترده و يا ثبت مىكنى و كتاب مادر و اصلى نزد تو است، اى خدايى كه هيچكس نمىتواند حكم تو را به عقب بيندازد و زودحسابرس هستى،
يَا مَنْ يَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَ مَا نُعْلِنُ (وَ ما يَخْفى عَلَى اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ)[8]
اى خدايى كه از آنچه ما پنهان مىداريم و يا آشكار مىكنيم آگاهى و هيچچيز در زمين و آسمان بر تو پنهان نمىماند،
يَا مَنْ جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجاً وَ زَيَّنَهَا لِلنَّاظِرِينَ يَا مَنْ خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ
اى خدايى كه برجهايى در آسمان قرار داده و آن را براى نگرندگان آراستهاى، اى خدايى كه انسان را از نطفه آفريدى و ناگهان او ستيزهى جوى آشكار مىگردد،
يَا مَنْ (جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرادَ شُكُوراً)[9]
اى خدايى كه شب و روز براى هركس كه [تو را]ياد كند يا بخواهد سپاسگزارى كند، جانشين يكديگر قرار دادهاى،
يَا مَنْ يَسْجُدُ لَهُ (ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ دابَّةٍ وَ الْمَلائِكَةُ وَ هُمْ لا يَسْتَكْبِرُونَ)[10]
اى خدايى كه هر جنبندهاى كه در آسمانها و زمين است و نيز فرشتگان در برابر تو سجده مىكنند و گردنكشى نمىكنند،
يَا مَنْ (يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ إِيتاءِ ذِي الْقُرْبى وَ يَنْهى عَنِ)[11] السُّوءِ وَ (الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ الْبَغْيِ)[11]
اى خدايى كه به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به نزديكان فرمان مىدهى و از [بدى]و زشتى و بدهنجارى و تجاوز نهى مىكنى،
يَا مَنْ هُوَ (مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ)[12]
اى خدايى كه همراه تقواپيشگاه و نيكوكاران هستى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَا نَاجَيْتُكَ بِهِ مِنْ مِدْحَتِكَ فِي يَوْمِي هَذَا وَ فِيمَا قَبْلَهُ وَ فِيمَا بَعْدَهُ
خداوندا، به آنچه از ستايش تو در اين روز و پيش و بعد از آن با تو مناجات نمودم [و]به نامهاى بزرگ تو
بِمَا لَوْ عَلِمْتُهُ لَسَأَلْتُكَ بِهِ مِنْ أَسْمَائِكَ الْعِظَامِ ارْزُقْنِي خَوْفَ الْعَامِلِينَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِينَ وَ خُشُوعَ الْعَابِدِينَ
كه اگر مىدانستم، قطعا به واسطهى آنها از تو درخواست مىنمودم، خواهانم كه بيم عملكنندگان و عمل هراسناكان و فروتنى عبادتكنندگان
وَ عِبَادَةَ الْخَاشِعِينَ وَ يَقِينَ الْمُتَوَكِّلِينَ وَ تَوَكُّلَ الْمُؤْمِنِينَ وَ إِنَابَةَ الْمُخْبِتِينَ
و عبادت فروتنان و يقين توكل كنندگان و توكّل مؤمنان و بازگشت آرامشيافتگان
وَ سَائِرَ مَا سَأَلَكَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ وَ مَا أَعْطَيْتَهُ النَّبِيِّينَ وَ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِينَ وَ الْمَلَائِكَةَ الْمُقَرَّبِينَ
و ساير درخواستهايى را كه بندگان شايستهات از تو نمودهاند و آنچه به پيامبران و امامان پاكيزه و فرشتگان مقرّب عطا كردهاى، روزىام كنى
وَ أَصْلِحْ لِي نَفْسِيَ الْقَاسِيَةَ وَ قَلْبِيَ الْفَاسِدَ وَ عَقْلِيَ النَّاقِصَ وَ فُكَّ عُنُقِي مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِي الْجَنَّةَ وَ الْأَمْنَ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و جان سخت و دل نابسامان و عقل ناقص مرا اصلاح گردانى و مرا از آتش جهنّم آزاد نمايى و بهشت و ايمنى در دنيا و آخرت را روزىام كنى
وَ أَغْنِنِي عَنْ خَلْقِكَ كُلِّهِمْ بِفَضْلِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّم
و به فضل خود از همهى آفريدههايت بىنيازم كنى، اى مهربانترين مهربانان. درود و سلام خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاك او.