نماز مستحبی صد رکعتی دیگر در شب نیمه شعبان (اقبال الاعمال)
۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب التاسع فيما نذكره من فضل شهر شعبان و فوائده و كمال موائده و موارده و فيه فصول؛ فصل فيما نذكره من فضل ليلة النصف من شعبان من أمر عظيم و صلاة مائة ركعة و ذكر كريم
جلد دوم؛ باب نهم: فضیلت ماه شعبان و مزایا و اعمال ماه و در این باب فصل هایی قرار دارد، فصل چهل و چهارم، فضيلت و عظمت شب نيمهى شعبان و نماز صد ركعتى مخصوص آن (پنجمین نماز):
وَجَدْنَا ذَلِكَ فِي كُتُبِ الْعِبَادَاتِ وَ ضَمَانِ فَاتِحِ أَبْوَابِ الرَّحَمَاتِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص
در برخى كتابهاى دربردارندهى عبادات و گشايندهى درهاى رحمت الهى، آمده است كه رسول خدا-صلّى اللّه عليه و آله و سلّم-فرمود:
كُنْتُ نَائِماً لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَأَتَانِي جَبْرَئِيلُ ع فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ أَ تَنَامُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَقُلْتُ يَا جَبْرَئِيلُ وَ مَا هَذِهِ اللَّيْلَةُ
در شب نيمهى شعبان در حال خواب بودم كه جبرئيل-عليه السّلام-آمد و گفت: اى محمد، آيا در اين شب مىخوابى؟ گفتم: اى جبرئيل، امشب چه شبى است؟
قَالَ هِيَ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ قُمْ يَا مُحَمَّدُ فَأَقَامَنِي ثُمَّ ذَهَبَ بِي إِلَى الْبَقِيعِ فَقَالَ [ثُمَّ قَالَ] لِيَ ارْفَعْ رَأْسَكَ فَإِنَّ هَذِهِ لَيْلَةٌ تُفْتَحُ فِيهَا أَبْوَابُ السَّمَاءِ
گفت: شب نيمهى شعبان. اى محمد، برخيز. بدين سان، جبرئيل-عليه السّلام-مرا بيدار كرد و سپس به سوى «بقيع» برد و گفت: سرت را بلند كن كه امشب، شبى است كه درهاى آسمان گشوده مىگردد
فَيُفْتَحُ فِيهَا أَبْوَابُ الرَّحْمَةِ وَ بَابُ الرِّضْوَانِ وَ بَابُ الْمَغْفِرَةِ وَ بَابُ الْفَضْلِ وَ بَابُ التَّوْبَةِ وَ بَابُ النِّعْمَةِ وَ بَابُ الْجُودِ وَ بَابُ الْإِحْسَانِ يُعْتِقُ اللَّهُ فِيهَا بِعَدَدِ شُعُورِ النَّعَمِ وَ أَصْوَافِهَا
و در نتيجه درهاى رحمت، در خشنودى، در آمرزش، در تفضل، در توبه، در نعمت، در بخشش، در نيكى در آن گشوده مىگردد و خداوند به شمارهى مو و پشم چهارپايان، بندگان را [از آتش جهنم]آزاد مىكند
يُثْبِتُ اللَّهُ فِيهَا الْآجَالَ وَ يُقَسِّمُ فِيهَا الْأَرْزَاقَ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ وَ يُنْزِلُ مَا يَحْدُثُ فِي [إلى] السَّنَةِ كُلِّهَا
و سرآمد عمر انسانها را در آن استوار مىسازد و روزىهاى همگان در طول آن سال تا سال آينده را تقسيم مىكند و همهى رخدادهاى سال آينده در آن نازل مىگردد.
يَا مُحَمَّدُ مَنْ أَحْيَاهَا بِتَسْبِيحٍ وَ تَهْلِيلٍ وَ تَكْبِيرٍ وَ دُعَاءٍ وَ صَلَاةٍ وَ قِرَاءَةٍ وَ تَطَوُّعٍ وَ اسْتِغْفَارٍ كَانَتِ الْجَنَّةُ لَهُ مَنْزِلًا وَ مَقِيلًا وَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ [مِنْ ذَنْبِهِ] مَا تَقَدَّمَ وَ مَا تَأَخَّرَ
اى محمد، هركس اين شب را با گفتن تسبيح، تهليل، تكبير، خواندن دعا، گزاردن نماز، قرائت قرآن، انجام اعمال مستحبى ديگر و استغفار به درگاه خدا احيا كند، بهشت جايگاه و استراحتگاه او مىگردد و خداوند، گناهان گذشته و آيندهاش را مىآمرزد.
يَا مُحَمَّدُ مَنْ صَلَّى فِيهَا مِائَةَ رَكْعَةٍ يَقْرَأُ فِي كُلِّ رَكْعَةٍ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ[1] مَرَّةً وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ[2] عَشْرَ مَرَّاتٍ
اى محمد، هركس در اين شب صد ركعت نماز-در هر ركعت «فاتحة الكتاب» یک بار و «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» ده بار-بخواند
فَإِذَا فَرَغَ مِنَ الصَّلَاةِ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ[3] عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ عَشْراً وَ سَبَّحَ لِلَّهِ مِائَةَ مَرَّةٍ
و بعد از نماز ده بار آية الكرسى و ده بار سورهى «فاتحة الكتاب» بخواند و صد بار تسبيح «سبحان اللّه» بگويد،
غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ كَبِيرَةٍ مُوبِقَةٍ مُوجِبَةٍ لِلنَّارِ وَ أَعْطَى بِكُلِّ سُورَةٍ وَ تَسْبِيحَةٍ قَصْراً فِي الْجَنَّةِ
خداوند صد گناه كبيره و مهلك او را كه موجب ورود انسان به جهنم مىگردد، مىآمرزد و در برابر هر سوره و تسبيح، يك كاخ در بهشت به او عطا مىكند
وَ شَفَّعَهُ اللَّهُ فِي مِائَةٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ شَرَكَهُ فِي ثَوَابِ الشُّهَدَاءِ وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ مَا يُعْطِي صَائِمِي هَذَا الشَّهْرِ وَ قَائِمِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَنْقُصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَيْءٌ
و شفاعت او را در رابطه با صد تن از افراد خانوادهاش مىپذيرد و او را در ثواب شهيدان شريك مىگرداند و آن چه را كه به روزهداران اين ماه و شبخيزان در اين شب عطا مىكند، به او عطا مىكند، بىآنكه چيزى از پاداش آنان بكاهد.
فَأَحْيِهَا يَا مُحَمَّدُ وَ أْمُرْ أُمَّتَكَ بِإِحْيَائِهَا وَ التَّقَرُّبِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْعَمَلِ فِيهَا فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ شَرِيفَةٌ
اى محمد، پس اين شب را احيا كن و به امتت دستور ده كه آن را احيا كنند و با عمل در آن به درگاه خداوند متعال نزديكى بجويند؛ زيرا اين شب، شب شريفى است.
وَ قَدْ [لقد] أَتَيْتُكَ يَا مُحَمَّدُ وَ مَا فِي السَّمَاءِ مَلَكٌ إِلَّا وَ قَدْ صَفَّ قَدَمَيْهِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ تَعَالَى قَالَ فَهُمْ بَيْنَ رَاكِعٍ وَ قَائِمٍ وَ سَاجِدٍ وَ دَاعٍ وَ مُكَبِّرٍ وَ مُسْتَغْفِرٍ وَ مُسَبِّحٍ
اى محمد، من به سوى تو آمدم در حالى كه همهى فرشتگان آسمان در اين شب در پيشگاه خدا به صف ايستادهاند؛ برخى در حال ركوع و برخى در حال قيام و بعضى در حال سجدهاند و عدهاى دعا مىكنند و برخى تكبير مىگويند و گروهى استغفار نموده و برخى تسبيح مىكنند.
يَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى يَطَّلِعُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فَيَغْفِرُ لِكُلِّ مُؤْمِنٍ قَائِمٍ يُصَلِّي وَ قَاعِدٍ يُسَبِّحُ وَ رَاكِعٍ وَ سَاجِدٍ وَ ذَاكِرٍ وَ هِيَ لَيْلَةٌ لَا يَدْعُو فِيهَا دَاعٍ إِلَّا اسْتُجِيبَ لَهُ
اى محمد، خداوند متعال در اين شب بر بندگانش اشراف نموده و همهى مؤمنانى را كه در اين شب به شبخيزى پرداخته و نماز مىگزارند، يا نشستهاند و به تسبيح مشغولاند، يا در حال ركوعاند، يا در حال سجدهاند و يا بهگونهاى ديگر به ياد خدا مىپردازند، مىآمرزد. اين شب، شبى است كه هركس در آن دعا كند، دعايش مستجاب مىگردد
وَ لَا سَائِلٌ إِلَّا أُعْطِيَ وَ لَا مُسْتَغْفِرٌ إِلَّا غُفِرَ لَهُ وَ لَا تَائِبٌ إِلَّا يَتُوبُ عَلَيْهِ مَنْ حُرِمَ خَيْرَهَا يَا مُحَمَّدُ فَقَدْ حُرِمَ
و هركس درخواست كند، خواستهاش برآورده مىگردد و هركس آمرزش بخواهد، آمرزيده مىگردد و هركس توبه كند، توبهاش پذيرفته مىشود. اى محمد، هركس از خير اين شب محروم بماند، واقعا محروم گرديده است.
[1]) سوره الحمد(فاتحه) [2]) سوره الاخلاص(توحید) [3]) سوره البقره، آیات 255-257