دعای شب بیست و هفتم رمضان به نقل از محمد بن ابی قره
۰۴ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الحادي و الثلاثون فيما نذكره مما يختص بالليلة السابعة و العشرين من شهر رمضان
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و یکم اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و هفتم ماه، (دومین دعای مخصوص شب بیست و هفتم رمضان):
وَ مِنْ ذَلِكَ مَا يَخْتَصُّ بِهَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنَ الدُّعَاءِ بِرِوَايَةِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي قُرَّةَ رَحِمَهُ اللَّهُ وَ هُوَ دُعَاءُ لَيْلَةِ سَبْعٍ وَ عِشْرِينَ
دعاى مخصوص اين شب به نقل از كتاب «محمّد بن ابى قرّه» -رحمه اللّه-
يَا مَادَّ الظِّلِّ وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَاكِناً ثُمَّ جَعَلْتَ (الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا)[1] ثُمَّ قَبَضْتَهُ إِلَيْكَ (قَبْضاً يَسِيراً)[2]
اى كسى كه سايه را گسترانيدى و اگر مىخواستى، مىتوانستى آن را بىحركت قرار دهى، آنگاه آفتاب را بهعنوان راهنماى بر سايه قرار دادى، سپس آن را بهصورت آرام بهسوى خود بازگرفتى،
يَا ذَا الْحَوْلِ وَ الطَّوْلِ وَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْآلَاءِ
اى دگرگونكننده و بخشنده و بزرگمنش و صاحب نعمتها، معبودى جز تو وجود ندارد،
لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ عَالِمَ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ
آگاه به نهان و آشكارى، اى رحمتگستر اى مهربان،
وَ يَا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا مَلِكُ يَا قُدُّوسُ يَا سَلَامُ يَا مُؤْمِنُ يَا مُهَيْمِنُ يَا عَزِيزُ يَا جَبَّارُ يَا مُتَكَبِّرُ
اى خدايى كه معبودى جز تو وجود ندارد، اى پادشاه اى بسيار بىآلايش، اى ايمن اى ايمنىبخش اى نگهبان چيره اى سرفراز اى باشكوه اى متكبر
يَا خَالِقُ يَا بَارِئُ يَا مُصَوِّرُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ
اى آفريننده اى پديدآورنده اى نگارگر، اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا اى خدا،
لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْآلَاءُ وَ النَّعْمَاءُ
زيباترين نامها [و كمالات]و برترين اوصاف و بزرگمنشى و عطايا و نعمتها از آن تو است.
أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ إِنْ كُنْتَ قَضَيْتَ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ تَنَزُّلَ الْمَلَائِكَةِ وَ الرُّوحِ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
به نام تو، بسم اللّه الرحمن الرحيم از تو درخواست مىكنم كه اگر بهصورت سرنوشت حتمى مقرّر نمودهاى كه فرشتگان و روح در اين شب همهى امور استوار را فرود آورند،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلِ اسْمِي فِي السُّعَدَاءِ وَ رُوحِي مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِي فِي عِلِّيِّينَ وَ إِسَاءَتِي مَغْفُورَةً
پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و نام مرا در اين شب جزو نيكبختان و روحم را با شهيدان و نيكوكارىام را در علّيّين [بالاترين جاى بهشت]قرار ده و گناهم را بيامرز
وَ أَنْ تَهَبَ لِي يَقِيناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي وَ إِيمَاناً يُذْهِبُ الشَّكَّ [يَذْهَبُ بِالشَّكِ] عَنِّي وَ تُرْضِيَنِي بِمَا قَسَمْتَ لِي
و يقينى به من ارزانى دار كه به واسطهى آن با دلم درآميزى و ايمانى كه شكّ و ترديدم را بزدايد و خشنودى به آنچه نصيبم كردهاى
و نيكى دنيا و آخرت را به من عطا كن و از عذاب آتش جهنّم نگاه دار
وَ ارْزُقْنِي يَا رَبِّ فِيهَا ذِكْرَكَ وَ شُكْرَكَ وَ الرَّغْبَةَ وَ الْإِنَابَةَ إِلَيْكَ
و-اى پروردگار من- در اين شب، ياد و سپاسگزارى از تو و گرايش و بازگشت [با تمام وجود]به درگاهت
وَ التَّوْبَةَ وَ التَّوْفِيقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ شِيعَةَ آلِ مُحَمَّدٍ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و توبه و توفيق آنچه را كه شيعيان آل محمّد-سلام بر او و آنان-را بدان موفق كردهاى، روزىام كن، اى مهربانترين مهربانان.
وَ لَا تَفْتِنِّي بِطَلَبِ مَا زَوَيْتَ عَنِّي بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ وَ أَغْنِنِي يَا رَبِّ بِرِزْقٍ مِنْكَ وَاسِعٍ بِحَلَالِكَ عَنْ حَرَامِكَ
و به نيرو و قدرت خود، با جستوجوى آنچه از من بازداشتهاى امتحانم مكن و-اى پروردگار من-با دادن روزى گسترده، مرا به حلال خود از حرام بىنياز گردان
وَ ارْزُقْنِي الْعِفَّةَ فِي بَطْنِي وَ فَرْجِي وَ فَرِّجْ عَنِّي كُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ وَ لَا تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي
و عفّت شكم و عورت را به من روزى كن و همهى دلگيرىها و اندوهها را از من بگشاى و مرا دشمن شاد مكن
وَ وَفِّقْ لِي لَيْلَةَ الْقَدْرِ عَلَى أَفْضَلِ مَا رَآهَا أَحَدٌ وَ وَفِّقْنِي لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ
و مرا به درك شب قدر بر برترين حالتى كه كسى آن را ديده است، موفق گردان و به آنچه محمّد و آل محمّد
عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا السَّاعَةَ السَّاعَةَ
-سلام بر او و آنان-را بدان موفق نمودهاى، موفق بدار و در همين لحظه همين لحظه انجام ده با من. . .
حَتَّى يَنْقَطِعَ النَّفَس
كلمهى «ألسّاعة» را به اندازهى يك نفس كامل بگو.