دعای وداع ماه رمضان از مجموعه امام سجاد (ع)
۱۰ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع و الثلاثين فيما نذكره من زيادات و دعوات في آخر ليلة منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و چهارم- اعمال و دعاهای مخصوص شب سی ام ماه رمضان، دومین دعای وداع ماه رمضان:
مِنْ مَجْمُوعَةِ مَوْلَانَا زَيْنِ الْعَابِدِينَ ص
از مجموعهى امام زين العابدين-عليه السّلام-
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ الْحَمْدُ لِلَّهِ لَا شَرِيكَ لَهُ
به نام خداوند رحمتگستر مهربان. ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است، ستايش خدا را كه شريكى براى او وجود ندارد،
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْأَعْلَى الْعَلِيمِ الْكَرِيمِ الْعَظِيمِ الرَّحِيمِ اللَّطِيفِ الْخَبِيرِ
ستايش خدا را كه بلندپايه، آگاه، بزرگوار، مهربان، باريكبين و كاردان است،
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْمَحْمُودِ عَلَى نَعْمَائِهِ الْمَشْكُورِ عَلَى آلَائِهِ
ستايش خدا را كه در برابر نعمتهايش ستايش و در برابر عطاهايش ستوده مىگردد،
الَّذِي لَا يَنْسَى مَنْ ذَكَرَهُ وَ لَا يُخَيِّبُ مَنْ رَجَاهُ وَ لَا يَرُدُّ مَنْ دَعَاهُ
هم او كه به يادآورندگانش را فراموش و اميدوارانش را نوميد نمىكند و دعاكنندگان به درگاهش را نمىراند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا رَبَّ سِوَاهُ وَ لَا خَالِقَ إِلَّا إِيَّاهُ وَ لَا إِلَهَ غَيْرُهُ وَ لَا مَعْبُودَ إِلَّا هُوَ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ
و ستايش خدا را كه پروردگار و آفريدگار و خداى شايستهى پرستش و معبودى جز او وجود ندارد و شريكى براى او نيست.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي تَوَاضَعَ كُلُّ شَيْءٍ لِعَظَمَتِهِ وَ ذَلَّ كُلُّ شَيْءٍ لِمُلْكِهِ وَ هَيْبَتِهِ
ستايش خدا را كه همهى اشيا در برابر عظمت او فروتن و در برابر سربلندى [نيرومندى]او خوار هستند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَيْءٍ لِقُدْرَتِهِ وَ خَضَعَ كُلُّ شَيْءٍ لِعِزَّتِهِ [لِقُوَّتِهِ]
و ستایش خدا را که همه اشیا در برابر قدرت او تسلیم و در برابر عزتش خاضع هستند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ
و ستايش خدا را در برابر بردبارىاش باوجود آگاهىاش و ستايش خدا را در برابر گذشتش باوجود قدرتش
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَلِيِّ كُلِّ نِعْمَةٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاضِي كُلِّ حَاجَةٍ وَ دَافِعِ كُلِّ ضَرُورَةٍ
و ستایش خدا را که ولی هر نعمتی است و منتهای هر خواسته و میلی است و ستایش خدا را که جواب دهنده تمام حاجات و دفع کننده تمام ضرر هاست
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي بِنِعْمَتِهِ أَصْبَحْنَا وَ أَمْسَيْنَا وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي بِنُورِهِ اهْتَدَيْنَا وَ بِفَضْلِهِ اسْتَغْنَيْنَا
و ستايش خدايى را كه به نعمت او صبح و شام كرديم و ستايش خدا را كه به نور او رهنمون گرديده و به تفضل او بىنياز شديم
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الشِدَّةِ وَ الرَّخَاءِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ عَلَى كُلِّ حَالٍ
و ستايش خدا را بر شادمانى و رنجورى و سختى و فراخى و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است بر هر حال
وَ (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ)[1]
و ستايش خدا را كه آسمانها و زمين را آفريد و تاريكىها و نور را قرار داد و بااينحال كسانى كه به پروردگارشان كفر ورزيدهاند، براى او شريك قرار مىدهند.
كَذَبَ الْعَادِلُونَ بِاللَّهِ وَ الْمُفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ الْمُدَّعُونَ غَيْرَهُ إِلَهاً (قَدْ ضَلُّوا ضَلالًا بَعِيداً)[2]
دروغ گفتند كسانى كه به خدا شرك ورزيدند و به دروغ بر خدا افترا بستند و جز او معبود خود گرفتند و بسيار دور [سخت]گمراه شده
و آشكارا زيان بردند و سخن بزرگ بر زبان راندند. خداوند هيچكس را به فرزندى نگرفته
وَ ما كانَ مَعَهُ مِنْ إِلهٍ إِذاً لَذَهَبَ كُلُّ إِلهٍ بِما خَلَقَ وَ لَعَلا بَعْضُهُمْ عَلى بَعْضٍ
و هيچ معبودى جز او وجود ندارد، وگرنه در اين صورت، هر معبودى آفريدههاى خود را به همراه خود مىبرد [از آنها حمايت مىكرد]و بر يكديگر اظهار برترى مىكردند.
سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ فَتَعالى عَمَّا يُشْرِكُونَ)[4]
پاكا خدا از آنچه او را بدان توصيف مىكنند، خدايى كه داناى غيب و آشكار و از آنچه براى او شريك قرار مىدهند، منزّه است.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِدِينِهِ الَّذِي لَا يَقْبَلُ عَمَلًا وَ لَا يَغْفِرُ ذَنْباً إِلَّا لِأَهْلِهِ
ستايش خدا را كه ما را به آيين خود راهنمايى كرد، خدايى كه هيچ عملى را نمىپذيرد و هيچ گناهى را جز از اهلش نمىآمرزد.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَعَانَنَا عَلَى صِيَامِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ قِيَامِهِ وَ نَحْنُ نَسْأَلُ اللَّهَ خَيْرَ مَسْئُولٍ وَ أَكْرَمَ مَأْمُولٍ
ستايش خدا را كه ما را بر روزهدارى و شبخيزى در ماه رمضان يارى داد و ما از خداوند كه بهترين درخواستشونده و گرامىترين كسى است كه به او اميد بسته مىشود،
أَنْ يَسْتَجِيبَ دُعَاءَنَا وَ يَقْبَلَ مِنَّا صَوْمَنَا وَ يُزَكِّيَ أَعْمَالَنَا وَ يَشْكُرَ سَعْيَنَا وَ لَا يَرُدَّنَا خَائِبِينَ
درخواست مىكنيم كه دعاى ما را مستجاب كند و روزهى ما را از ما بپذيرد و اعمال ما را پاكيزه گرداند و كوشش و عمل را مورد سپاس قرار دهد و نوميد برنگرداند
وَ أَنْ يَجْعَلَنَا عِنْدَهُ مِنَ الْمَقْبُولِينَ وَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْفَائِزِينَ إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
و در نزد خود از پذيرفته شدگان و در آخرت از رستگاران قرار دهد، به راستى كه او مهربانترين مهربانان است.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ وَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ وَ يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ وَ يَا جَارَ الْمُسْتَجِيرِينَ
خدايا، از تو درخواست مىكنيم اى بخشندهترين بخشنده و اى گرامىترين گرامى و اى اجابتكنندهى دعاى بيچارگاه
وَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ وَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ وَ يَا عِيَاذَ الْمَكْرُوبِينَ وَ يَا قَابِلَ تَوْبَةِ الْمُذْنِبِينَ
و اى مدافع يارىجويان و اى فريادرس فريادكنندگان و اى يارىدهنده به فريادخواهان و اى دادرس اندوهناكان و اى پذيرندهى توبهى گناهكاران
وَ يَا أَمَانَ الْخَائِفِينَ وَ يَا مُعْطِيَ السَّائِلِينَ وَ يَا قَاصِمَ الْجَبَّارِينَ وَ يَا مُدَمِّرَ الْمُتَكَبِّرِينَ
و اى ايمنىبخش هراسناكان و اى عطاكننده به درخواستكنندگان و اى درهمشكنندهى سركشان و سركوبكنندهى متكبّران
وَ يَا مُدْرِكَ الْهَارِبِينَ وَ يَا عِصْمَةَ الْمُتَوَكِّلِينَ وَ يَا وَلِيَّ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَ
و اى كسى كه گريختگان را درمىيابى و اى نگاهدارندهى توكلكنندگان و اى سرپرست مؤمنان و اى نيرومند استوار
وَ يَا نَاصِرَ الْمَظْلُومِينَ وَ يَا مَالِكَ يَوْمِ الدِّينِ وَ يَا مُنْتَهَى رَغْبَةِ السَّائِلِينَ وَ يَا رَازِقَ الْمُقِلِّينَ
و اى ياور ستمديدگان و اى مالك روز پاداش و اى منتهاى گرايش درخواستكنندگان و اى روزىدهنده به ناداران
وَ يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ وَ يَا خَيْرَ الرَّازِقِينَ وَ يَا ثِقَةَ الْمَلْهُوفِينَ وَ يَا مُجِيبَ الدَّاعِينَ أَجِبْ دُعَاءَنَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و اى مهرورز بر بيچارگان و اى بهترين روزىدهنده و اى مورد اعتماد ستمديدگان و اى اجابتكنندهى دعاها، دعاى ما را مستجاب نما، اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لَا تَرُدَّنَا خَائِبِينَ وَ (تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ)[5]
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را نوميد برمگردان و [اعمال اين ماه را]از ما بپذير، به راستى كه تو شنوا و آگاهى.
إِلَيْكَ أَسْلَمْنَا أَنْفُسَنَا طَائِعِينَ وَ لَكَ أَصْبَحْنَا وَ صَلَّيْنَا خَاضِعِينَ وَ بِكَ آمَنَّا مُوقِنِينَ
به اختيار خود تسليم توايم و براى تو صبح كرديم و فروتنانه نماز گزارديم و با يقين به تو ايمان آورديم
وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا مُطْمَئِنِّينَ وَ إِلَيْكَ فَوَّضْنَا أَمْرَنَا رَاضِينَ وَ إِلَيْكَ أَقْبَلْنَا رَاجِينَ وَ مِنْ ذُنُوبِنَا مُعْتَذِرِينَ فَاقْبَلْ عُذْرَنَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و با اطمينان بر تو توكل نموديم و با خرسندى، كار خود را به تو واگذار كرديم و با اميد، به درگاه تو روى آورديم و از گناهان خود پوزش مىخواهيم، پس عذر ما را بپذير اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ قَدْ أَكْدَى الطَّلَبُ وَ أَعْيَتِ الْحِيَلُ إِلَّا عِنْدَكَ وَ ضَاقَتِ الْمَذَاهِبُ وَ انْقَطَعَتِ الطُّرُقُ إِلَّا إِلَيْكَ وَ دَرَسَتِ الْآمَالُ
خدايا، درخواست فروكش و چارهها جز در نزد تو وامانده است و راهها و روشها جز بهسوى تو تنگ و گسسته است و آرزوها
وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلَّا مِنْكَ وَ خَابَتِ الثِّقَةُ وَ أَخْلَفَ الظَّنُّ إِلَّا بِكَ وَ كَذَبَتِ الْأَلْسُنُ وَ أُخْلِفَتِ الْعِدَاتُ إِلَّا عِنْدَكَ
و اميد جز از تو، نابود و بريده است و اعتماد و گمان جز به تو همراه خلف وعده و زبانها و وعدهها جز در نزد تو دروغ است.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ بِكُلِّ دَعْوَةٍ تَوَسَّلَ بِهَا إِلَيْكَ رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ
خداوندا، به هر دعايى كه شخص اميدوارى را به واسطهى توسل به آن، به آرزويش رساندهاى يا گناهكار خطاكارى كه گناهش را آمرزيدى،
أَوْ مُعَافاً أَتْمَمْتَ عَلَيْهِ نِعْمَتَكَ أَوْ فَقِيرٌ أَدْلَيْتَ غِنَاكَ إِلَيْهِ
يا تندرستى كه نعمتت را بر او تمام كردهاى، يا نيازمندى كه بىنيازى را بهسوى او رساندهاى
وَ لِتِلْكَ الدَّعْوَةِ يَا رَبِّ عِنْدَكَ زُلْفَةٌ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِيَ لَنَا حَوَائِجَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ
و آن دعا-اى پروردگار من-در نزد تو ارزش و منزلت برخوردار بوده است، خواهانيم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و حوايج ما را همراه با فراوانى و عافيت از جانب خود، برآورى
وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ تَرْحَمَنَا فَإِنَّا إِلَى رَحْمَتِكَ فُقَرَاءُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و ما را بيامرزى و بر ما رحم آورى، زيرا ما همه به رحمت تو نيازمنديم اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّلَاةِ وَ التَّسْلِيمِ عَلَى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَرِيضَةً مِنْكَ وَاجِبَةً
خدايا، خود دستور دادهاى كه بر پيامبرت حضرت محمد-درود تو بر او و خاندان او- درود و سلام بفرستيم، فريضهاى كه از ناحيهى تو واجب گرديده
وَ كَرَامَةً فَاضِلَةً وَ بَدَأْتَ وَ مَلَائِكَتُكَ بِالصَّلَاةِ عَلَيْهِ فَقُلْتَ
و كرامتى كه برتر است و فرشتگان نيز [بر او] درود مىفرستند:
(إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً)[6]
«به راستى كه خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مىفرستند، اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چنانكه بايد بر او درود و سلام بفرستيد.»
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْ [فَاجْعَلْ] شَرَائِفَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ وَ أَزْكَى تَحِيَّاتِكَ وَ أَفْضَلَ سَلَامِكَ
خدايا، پس برترين درودها و بالندهترين بركتها و پاكيزهترين تحيّتها و برترين سلام
وَ مُعَافَاتِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ نَجِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ الدَّاعِي إِلَيْكَ بِإِذْنِكَ
و عافيت خود را بر حضرت محمد، بنده و فرستاده و برگزيده و رازدار و امانتدار و انتخابشدهى تو از ميان آفريدههايت، قرار ده،
وَ الْهَادِي إِلَى سَبِيلِكَ وَ الشَّاهِدِ عَلَى عِبَادِكَ الْبَشِيرِ النَّذِيرِ السِّرَاجِ الْمُنِيرِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّيِّبِينَ وَ سَلَّمَ
هم او كه به اذن تو [مردم را]به سوى تو فراخواند و هدايتگر بهسوى تو بود و گواه بر بندگان و مژدهدهنده و بيمرسان و چراغ فروزان است. درود و سلام خداوند بر او و بر خاندان پاك او.
اللَّهُمَّ ابْعَثْهُ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِي وَعَدْتَهُ وَ بَلِّغْهُ الدَّرَجَةَ وَ الْوَسِيلَةَ وَ الْكَرَامَةَ وَ الشَّفَاعَةَ وَ الذَّرَاعَةَ وَ الْفَضِيلَةَ
خداوندا، او را به مقام ستوردهاى كه وعده دادهاى برانگيز و به پايه و وسيله [شفاعت]و كرامت و شفاعت و ميانجيگرى و برترى [ويژه]برسان
وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَشْفَعُهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ رَبَّ النَّبَأِ الْعَظِيمِ فِي انْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِيمِ
و ما را از كسانى قرار ده كه مشمول شفاعت او گرديم، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان. خداوندا، اى پروردگار خبر بزرگ، در پايان اين ماه بزرگ
وَ اسْتِقْبَالِ هَذَا الْعِيدِ الشَّرِيفِ الْمَشْهُورِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و روى آوردن اين عيد شريف و نامى، بر محمد و آل محمد درود فرست
وَ اجْعَلْنَا فِي هَذِهِ السَّاعَةِ مِنْ أَوْجَهِ مَنْ تَوَجَّهَ وَ أَقْرَبِ مَنْ تَقَرَّبَ إِلَيْكَ وَ أَنْجَحِ مَنْ سَأَلَكَ وَ دَعَاكَ وَ طَلَبَ إِلَيْكَ
و در اين لحظه، ما را از ارزشمندترين و نزديكترين كسانى كه به تو روى آورده و نزديكى جسته و از كاميابترين كسانى كه از تو درخواست و خواهش نموده و به درگاهت دعا كردهاند، قرار ده.
يَا مَنْ وَسِعَ (كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً)[7] لَا تَرُدَّنَا خَائِبِينَ وَ تَقَبَّلْ مِنَّا صِيَامَهُ
اى خدايى كه رحمت و آگاهىات همهى اشيا را فراگرفته است، ما را نوميد برمگردان و روزهى ما را بپذير
فَإِنْ كَانَ آخِرَ شَهْرٍ صُمْنَاهُ فَاخْتِمْ لَنَا فِيهِ بِالسَّعَادَةِ وَ الشَّهَادَةِ وَ الْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْقَبُولِ
و اگر اين ماه رمضان، آخرين ماه رمضانى است كه روزه داشتهايم، آن را به نيكبختى و شهادت [گواهى]و بركت و رحمت و پذيرش خود ختم كن
وَ اجْعَلْ عَمَلَنَا فِيهِ مَقْبُولًا وَ سَعْيَنَا فِيهِ مَشْكُوراً فَ (إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ)[8] عَلَى فِرَاقِ شَهْرِ رَمَضَانَ شَهْرِ الصِّيَامِ
و عمل ما را در آن پذيرفته و كوشش ما را مورد سپاس قرار ده. پس ما از آن خداييم و به سوى او بازمىگرديم [واى بر ما]از جدايى ماه رمضان، كه ماه روزهدارى
وَ شَهْرِ الْقِيَامِ وَ شَهْرِ الْقُرْآنِ وَ غُرَرِ الْأَيَّامِ فَيَا شَهْرَنَا غَيْرَ مُوَدِّعٍ وَدَّعْنَاكَ لَا بِمَلَلٍ صُمْنَاكَ
و شبخيزى و ماه قرآن و درخشانترين روزها است. پس اى ماه ما، بىآنكه از تو دست بكشيم از تو خداحافظى و وداع مىكنيم، نه با خستگى تو را روزه داشتيم
وَ لَا مَقْلِيّاً فَارَقْنَاكَ فَلَوْ كَانَ يُقَالُ جَزَى اللَّهُ شَهْراً لَقُلْنَا جَزَاكَ اللَّهُ يَا شَهْرَ رَمَضَانَ عَنَّا خَيْراً
و نه با رنجورى از تو جدا مىشديم. اگر در مورد ماه گفته شد كه خداوند تو را پاداش دهد، قطعا مىگفتيم اى ماه رمضان، خداوند تو را در رابطه با ما جزاى خير دهد؛
فَفِيكَ عُتِقَتِ الْفُرُوجُ وَ النُّفُوسُ وَ صَحَّتِ النِّيَّاتِ وَ الْقُلُوبُ وَ كُنْتَ خَيْرَ زَائِرٍ مَحْبُوبٍ
زيرا كه شرمگاهها و جانها در تو رها و نيتها و دلها سالم گرديد و تو بهترين زيارتكنندهى محبوب بودى.
فَلَا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْكَ وَ لَا بِكَ وَ خَتَمَ لَنَا فِيكَ بِخَيْرٍ وَ تَقَبَّلْ مِنَّا بِرَحْمَةٍ إِنَّهُ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
پس خدا ديدار مرا با تو و به تو آخرين ديدار قرار ندهد و پايان كار ما را در تو به خير ختم كند و به رحمت خود از ما بپذيرد، به راستى كه او مهربانترين مهربانان است.
اللَّهُمَّ بِكَ ثِقَتُنَا وَ رَجَاؤُنَا وَ بِكَ حَوْلُنَا وَ قُوَّتُنَا وَ عَلَيْكَ تَوَكُّلُنَا فِي أُمُورِنَا وَ بَارِكْ
خدايا، اعتماد و اميد و دگرگونى و نيرومندى ما به تو است و در همهى امور بر تو توكل نمودهايم،
[فَبَارِكْ] لَنَا فِي اسْتِقْبَالِ شَهْرِنَا هَذَا وَ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِعَافِيَةٍ مُجَلِّلَةٍ فِي دُنْيَانَا وَ آخِرَتِنَا
پس روى آوردن اين ماه [شوّال]را بر ما مبارك گردان و هلال آن را همراه با عافيت فراگير در امور مربوطه به دنيا و آخرت، به ما نشان بده.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَ الْعَافِيَةَ وَ الْمُعَافَاةَ فِي أَدْيَانِنَا وَ أَبْدَانِنَا وَ أَنْفُسِنَا وَ أَهْلِينَا وَ أَوْلَادِنَا وَ أَمْوَالِنَا
خدايا، از تو، گذشت و تندرستى و عافيت دين و خود و خانواده و فرزندان و دارايىمان
وَ جَمِيعِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيْنَا وَ وَفِّقْنَا فِي هَذَا الْيَوْمِ الْعَظِيمِ الشَّرِيفِ لِطَاعَتِكَ وَ أَجِرْنَا فِيهِ مِنْ مَعْصِيَتِكَ
و همهى نعمتهايى را كه بر ما ارزانى داشتهاى، خواهانيم و در اين روز بزرگ و ارجمند ما را به طاعتت موفق گردان و از معصيت در پناه خود در آور
وَ اكْفِنَا فِيهِ شَرَّ كُلِّ ذِي شَرٍّ وَ شَرَّ كُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ (آخِذٌ بِناصِيَتِها)[9] إِنَّكَ (عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ)[10]
و از شرّ همهى موجودات بدىرسان و هر جنبدهاى كه تو [موى]پيشانى او را گرفتهاى، كفايت كن، به راستى كه تو بر راه راست، استوارى.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي بَلَّغَنَا هَذَا الْيَوْمَ الشَّرِيفَ الْفَرْدَ الْعَظِيمَ الْمُبَارَكَ الْكَرِيمَ الْمَثَابَةَ الْمَشْهُودَ الْمَوْعُودَ
ستايش خدا را كه ما را به اين روز شريف و تك [و بىهمتا]و بزرگ و خجسته و پرپاداش كه همه در آن حضور مىيابند و وعده [نيكى]در آن داده شده است رساند،
الَّذِي أَحَلَّ فِيهِ الطَّعَامَ وَ حَرَّمَ فِيهِ الصِّيَامَ وَ جَعَلَهُ عِيداً لِأَهْلِ الْإِسْلَامِ وَ افْتَتَحَ فِيهِ الْحَجَّ إِلَى بَيْتِهِ الْحَرَامِ
روزى كه خداوند خوراك را در آن حلال و روزهدارى را در آن حرام گردانيد و عيد مسلمانان قرار داد و [رفتن]حجّ به خانهى محترمش را آغاز كرد.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْ لَنَا إِلَى بَيْتِكَ الْحَرَامِ سَبِيلًا فِي عَامِنَا هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ مَا أَبْقَيْتَنَا
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و در اين سال و در همهى سالها تا زمانى كه ما را زنده نگاه داشتهاى، راهى براى ما بهسوى خانهى محترم
وَ إِلَى زِيَارَةِ قَبْرِ مُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ ذَلِكَ مُتَقَبَّلًا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ وَ سَعَةِ رِزْقٍ حَلَالٍ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
و زيارت قبر پيامبرت حضرت محمّد-درود خدا بر او و خاندان او-قرار ده و آن را همراه با فراوانى و عافيت و گستردگى روزى حلال از جانب خود، بپذير، اى شكوهمند و بزرگوار.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لَنَا وَ لآِبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ ارْحَمْهُمْ كَمَا رَبَّوْنَا صِغَاراً
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما و پدران و مادران ما را بيامرز و همان گونه كه ما را در كوچكى تربيت نمودند، بر آنان رحم آر
وَ اغْفِرْ لِكُلِّ وَالِدٍ وَلَدَنَا فِي الْإِسْلَامِ مِنَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ
و بر تمام اجداد مسلمان ما، اعمّ از مردان و زنان مسلمان و مؤمن، خواه زنده باشند يا مرده، بيامرز.
اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَيْهِمْ رَحْمَةً مِنْ بَرَكَةِ دُعَائِنَا لَهُمْ مَا تُنَوِّرُ بِهِ قُبُورَهُمْ وَ تَفْسَحُ بِهِ عَلَيْهِمْ ضِيقَ مَلَاحِدِهِمْ وَ تُبَرِّدُ بِهِ مَضَاجِعَهُمْ
خدايا، از بركت دعاى ما براى آنان، رحمتى بر آنان وارد كن كه به واسطهى آن، قبرهاى آنان را روشن گردانيده و تنگى جاى آنان در قبرهايشان را گشوده و جايگاه درازكشيدنشان را خنك گردانى
وَ بَلَّغْتَهُمْ بِهِ السُّرُورَ فِي الْجَنَّةِ فِي نُشُورِهِمْ وَ تُهَوِّنُ بِهِ حِسَابُهُمْ وَ تُؤْمِنُهُمْ بِهِ مِنَ الْفَزَعِ الْأَكْبَرِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و هنگام زنده و برانگيخته شدن، آنان را در بهشت به شادمانى برسانى و آسان از آنان حساب بكشى و از بزرگترين هراس [روز قيامت]ايمن گردانى، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ وَ بَارِكْ لَنَا فِي الْمَوْتِ إِذَا نَزَلَ بِنَا كَمَا نَزَلَ بِهِمْ وَ فِيمَا بَعْدَ الْمَوْتِ إِذَا قَدِمْنَا عَلَيْهِ
خدايا، و نيز آن هنگام كه مرگ بر ما فرود مىآيد، همان گونه كه بر آنان فرود مىآمد، آن را بر ما خجسته گردان و نيز بعد از مرگ را، آنگاه كه بر تو وارد مىشويم، بر ما مبارك گردان
وَ اجْعَلِ الْمَوْتَ خَيْرَ غَائِبٍ نَنْتَظِرُهُ وَ اجْعَلْ مَا بَعْدَهُ خَيْراً لَنَا مِمَّا قَبْلَهُ وَ اجْعَلِ الْآخِرَةَ خَيْراً لَنَا مِنَ الدُّنْيَا
و مرگ را براى ما بهترين چيز غايبى كه انتظارش را مىكشيم، قرار ده و بعد از مرگ را براى ما بهتر از پيش از مرگ و آخرت را بهتر از دنيا قرار ده.
اللَّهُمَّ وَ أَهْلَ الْقُبُورِ مِنْ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ فَافْسَحْ لَهُمْ فِي قُبُورِهِمْ وَ نَوِّرْ عَلَيْهِمْ فِي مَضَاجِعِهِمْ
خداوندا، همچنين براى همهى اهل قبور اعمّ از مردان و زنان مؤمن و مسلمان در قبرهايشان،
وَ جَافِ الْأَرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ وَ لَقِّهِمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً وَ أَجْزِهِمْ جَنَّةً وَ حَرِيراً
بهشت [برزخى]و جامهى ابريشمى بگشا [و ارزانى دار]
وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِمْ مِنْ بَرَكَةِ دُعَائِنَا مَا تَجْعَلُهُ نَجَاةً لَهُمْ مِنَ الْعَذَابِ وَ أَمْناً مِنَ الْعِقَابِ وَ أَوْجِبْ لَنَا بِذَلِكَ أَجْراً وَ أَجْزِلْ لَنَا بِهِ ذِكْراً
و از بركت دعاى ما براى آنان، آنها را از عذاب نجات ده و از كيفر ايمنى بخش و پاداش خود را به ما بايسته كن و آوازهى ما را بلند گردان.
اللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَتْمِمْ عَلَيْنَا نِعْمَتَكَ وَ هَيِّئْ لَنَا كَرَامَتَكَ وَ أَسْبِلْ عَلَيْنَا سِتْرَكَ وَ أَوْزِعْنَا شُكْرَكَ
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و عافيت خود را بر ما كامل و كرامتت را براى ما مهيّا گردان و پوشش خود را بر ما بپوشان و سپاسگزارى از خود را به ما الهام كن
وَ أَدِمْ عَلَيْنَا نِعْمَتَكَ وَ عَافِيَتَكَ وَ أَسْبِغْ عَلَيْنَا رِزْقَكَ وَ اكْفِنَا كُلَّ مُهِمٍّ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و نعمت و عافيتت را بر ما مستدام بدار و روزىات را به ما فراوان عطا كن و همهى امور مهم دنيا و آخرت ما را كفايت فرما، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى
وَ هُوَ عَلَيْكَ يَسِيرُ إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا إِنْ غَفَرْتَ لَنَا فَبِفَضْلِكَ وَ إِنْ عَذَّبْتَ فَبِعَدْلِكَ فَيَا مَنْ لَا يُرْجَى إِلَّا فَضْلُهُ
و برآوردن آن بر تو آسان است. اى معبود و سرور ما، اگر ما را بيامرزى، به تفضل تو است و اگر عذاب كنى، به عدل تو است. پس اى كسى كه جز به تفضل تو اميد بسته نمىشود
وَ لَا يُخْشَى إِلَّا عَدْلُهُ امْنُنْ عَلَيْنَا بِفَضْلِكَ وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِكَ إِلَهَنَا وَ سَيِّدَنَا إِنْ كُنْتَ لَا تَرْحَمُ إِلَّا أَهْلَ طَاعَتِكَ فَإِلَى مَنْ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ
و هيچ كس جز از عدل او بيم ندارد، تفضل خود را بر ما ارزانى دار و ما را از عذابت رهايى ده. اى معبود و سرور من، اگر تو فقط اطاعتكنندگان از خود را مىآمرزى، پس گناهكاران به چه كسى پناه ببرند؟
وَ إِنْ كُنْتَ لَا تُكْرِمُ إِلَّا أَهْلَ الْوَفَاءِ بِكَ فَإِلَى مَنْ يَسْتَغِيثُ الْمُسِيئُونَ (سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ)[11]
و اگر جز وفاداران به خود را گرامى نمىدارى، پس بدكاران از چه كسى فريادخواهى كنند؟ پاكى تو و من از ستمگران هستم،
سُبْحَانَكَ مَا أَحْسَنَ عَفْوَكَ وَ أَكْرَمَ قُدْرَتَكَ وَ أَعَمَّ رِزْقَكَ وَ أَوْسَعَ نِعْمَتَكَ
پاكى تو كه چقدر گذشتت نيكو و قدرتت گرامى و روزىات فراگير و نعمتت گسترده است!
سُبْحَانَكَ مَا أَعْظَمَ شَأْنَكَ وَ أَعَزَّ سُلْطَانَكَ وَ أَقْهَرَ أَمْرَكَ وَ أَعْدَلَ حُكْمَكَ
پاكى تو كه چقدر مقام تو بزرگ و تسلط تو سربلند و فرمان تو چيره و حكم تو عدل و داد است.
سُبْحَانَكَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعْتِقَنِي مِنَ النَّارِ بِفَضْلِكَ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ
پاكى تو، از تو مىخواهم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى و به فضل خود مرا از آتش جهنم آزاد كنى و به رحمت خود در بهشت وارد نمايى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَ الْعَافِيَةَ وَ الْمُعَافَاةَ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
خداوندا، از تو، گذشت و عافيت و سلامتى در دين و دنيا و آخرت را خواهانم.
ثَلَاثاً
جمله قبل را سه بار یگو
يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ اغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً تُطَهِّرُ بِهَا قَلْبِي وَ تَشْرَحُ بِهَا صَدْرِي وَ تُنَوِّرُ بِهَا بَصَرِي
اى بزرگ و بزرگوار، اى رحمتگستر اى مهربان، مرا چنان بيامرز كه به واسطهى آمرزشت دلم را پاكيزه گردانى
وَ تَجْلُو بِهَا الْعَمَى عَنْ قَلْبِي وَ تُوجِبُ لِي بِهَا رِضْوَانَكَ وَ الْجَنَّةَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و قلبم را گشوده و ديدهام را روشن گردانى و نابينايى را از دلم بركنار زنى و خشنودىات و بهشت را براى من بايسته كنى، اى مهربانترين مهربانان.
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي وَ اعْفُ عَنِّي وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ عُتَقَائِكَ وَ طُلَقَائِكَ وَ مُحَرَّرِيكَ مِنَ النَّارِ
خداوندا، مرا بيامرز و بر من رحم آر و از من درگذر و بر من تفضل كن و مرا از آزاد و رهاشدگان از آتش جهنّم قرار ده.
اللَّهُمَّ لَا تَدَعْ لِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ الْعَظِيمَةِ الشَّرِيفَةِ الْكَرِيمَةِ ذَنْباً إِلَّا غَفَرْتَهُ وَ لَا عَيْباً إِلَّا سَتَرْتَهُ وَ لَا هَمّاً إِلَّا فَرَّجْتَهُ
خداوندا، در اين شب بزرگ و والا و ارجمند گناهى براى من مگذار مگر اينكه بيامرزى، و نه اندوهى مگر آنكه بگشايى و نه غمى مگر آنكه برطرف نمايى
وَ لَا غَمّاً إِلَّا كَشَفْتَهُ وَ لَا سُؤَالًا إِلَّا أَعْطَيْتَهُ وَ لَا بَلَاءً إِلَّا دَفَعْتَهُ وَ لَا كَرْباً إِلَّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا سُوءاً إِلَّا صَرَفْتَهُ
و نه درخواستى مگر اينكه عطا كنى و نه بلايى جز اينكه دفع كنى و نه ناراحتى گلوگيرى مگر اينكه بگشايى و نه چيز بدى مگر اينكه از من منصرف كنى
وَ لَا دَيْناً إِلَّا قَضَيْتَهُ وَ لَا عَدُوّاً إِلَّا كَفَيْتَهُ وَ لَا غَائِباً إِلَّا أَدَّيْتَهُ وَ لَا مَرِيضاً إِلَّا شَفَيْتَهُ وَ لَا طِفْلًا إِلَّا رَبَّيْتَهُ
و نه وامى جز اينكه ادا كنى و نه دشمنى مگر آنكه مرا از آن كفايت نمايى و نه شخص غايبى جز اينكه به من برسانى و نه بيمارى مگر اينكه بهبودى ببخشى و نه كودكى مگر آنكه بپرورى
وَ لَا فَاسِداً إِلَّا أَصْلَحْتَهُ وَ لَا عَسِيراً إِلَّا يَسَّرْتَهُ وَ لَا حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَكَ فِيهَا رِضًى
و نه نابسامانى مگر آنكه اصلاح كنى و نه سختى و دشوارىاى مگر اينكه آسان گردانى و نه حاجتى از حوايج دنيا و آخرت كه آن را مىپسندى
وَ لِيَ فِيهَا صَلَاحٌ إِلَّا قَضَيْتَهَا لِي وَ يَسَّرْتَهَا فِي عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و به صلاح من است مگر اينكه برآورى و [رسيدن به آن را]همراه با عافيت براى من آسان گردانى، به راستى كه تو بر هر چيز توانايى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ عَلَى جَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ
خداوندا، بر فرشتگان مقرب و بر همهى پيامبران فرستادهشده درود فرست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ وَ عِزْرَائِيلَ وَ عَلَى حَمَلَةِ الْعَرْشِ أَجْمَعِينَ
خداوندا، بر جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و عزرائيل وبر همهى حاملان عرش درود فرست
وَ صَلِّ عَلَى أَبِينَا آدَمَ وَ أُمِّناً حَوَّا وَ مَا وَلَدَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ الْأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَ الْأَمْوَاتِ يَا جَبَّارَ الْأَرَضِينَ وَ السَّمَاوَاتِ
و نيز بر پدر ما، حضرت آدم و مادر ما، حوّا و همهى فرزندان آن دو، اعمّ از مردان و زنان مؤمن و مسلمان و زنده و مردهى آنان، درود فرست. اى باشكوه در زمينها و آسمانها.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْبَشِيرِ النَّذِيرِ السِّرَاجِ الْمُنِيرِ زَيْنِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ
خدايا، و نيز بر محمد و آل محمد درود فرست، هم او كه مژدهدهنده و بيمرسان و چراغ فروزان و زينت روز قيامت است.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ أَمِينِكَ عَلَى وَحْيِكَ
خدايا، بر حضرت محمد درود فرست، هم او كه بنده و فرستاده و گزيدهى تو از ميان آفريدههايت و امانتدار وحى
الْمُوفِي بِعَهْدِكَ الصَّادِعِ بِأَمْرِكَ الْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِكَ السَّاعِي فِي مَرْضَاتِكَ الرَّءُوفِ الرَّحِيمِ بِعِبَادِكَ الصَّابِرِ عَلَى الْأَذَى وَ التَّكْذِيبِ فِي مَحَبَّتِكَ
و وفاكنندهى به پيمان تو و آشكاركنندهى فرمانت و پيكارگر در راه تو و كوشنده در راه خشنودى تو، مهرورز و مهربان نسبت به بندگانت و شكيبا بر آزار اذيتكنندگان و انكار انكاركنندگان، در راه دوستى تو بود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْأَوَّلِينَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي الْآخِرِينَ وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ يَوْمَ الدِّينِ
خدايا، بر حضرت محمد و خاندان او در ميان نسلهاى پيشين و نسلهاى متأخر و در روز قيامت درود فرست
وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
و همان گونه كه بر حضرت ابراهيم و خاندان او درود فرستادى و خجسته گردانيدى، بر محمد و آل محمد درود فرست، به راستى كه تو ستوده و بلندپايهاى.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَوْرِدْنَا حَوْضَهُ وَ اسْقِنَا بِكَأْسِهِ وَ اجْعَلْ مَئُونَتَنَا إِلَى جَنَّتِكَ غَيْرَ خَزَايَا
خدايا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را در حوض [كوثر] او وارد گردان و ما را با جام او سيراب گردان
وَ لَا نَادِمِينَ فَقَدْ رَضِينَا الثَّوَابَ وَ أَمِنَّا الْعِقَابَ وَ اطْمَأَنَّتْ بِنَا الدَّارُ فِي جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ
و مخارج ما را در بهشت مقرر فرما بىآنكه خوار و پشيمان گرديم درحالىكه به پاداش تو خرسند و از كيفر تو ايمن گرديم و در بهشتهايى كه از زير درختان آن جوىها روان است، مستقر گرديم
عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَ لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا لُغُوبٌ (وَ ما هُمْ مِنْها بِمُخْرَجِينَ)[12] بِمَنِّكَ وَ طَوْلِكَ وَ جُودِكَ
و بر روى تختها، روبروى هم بنشينيم و هيچ خستگى و كوفتگى به ما نرسد و هيچگاه از آن بيرون رانده نشويم، به منّت و بخشش و جود
وَ فَضْلِكَ وَ عَافِيَتِكَ وَ كَرَمِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ (رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ)[13]
و تفضل و عافيت و بزرگوارىات، مهربانترين مهربانان. پروردگارا، نيكى دنيا و آخرت را به ما ارزانى دار و از عذاب آتش جهنم نگاه دار.
[1]) سوره الانعام، آیه 1 [2]) سوره النساء، آیه 167 [3]) سوره النساء، آیه 119 [4]) سوره المومنون، آیات 91-92
[5]) سوره البقره، آیه 127 [6]) سوره الاحزاب، آیه 56 [7]) سوره غافر، آیه 7 [8]) سوره البقره، آیه 156
[9]) سوره هود، آیه 56 [10]) سوره هود، آیه 56 [11]) سوره الانبیاء، آیه 87 [12]) سوره الحجر، آیه 48
[13]) سوره البقره، آیه 201