دعای دیگر وداع ماه رمضان
۱۲ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع و الثلاثين فيما نذكره من زيادات و دعوات في آخر ليلة منه
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و چهارم- اعمال و دعاهای مخصوص شب سی ام ماه رمضان، هفتمین دعای وداع ماه رمضان:
وَجَدْنَاهُ فِي نُسْخَةٍ عَتِيقَةٍ بِخَطِّ الرَّضِيِّ الْمُوسَوِيِ
دعاى وداع براساس نسخه‌اى كهن به خط «سيد رضىّ» -رحمه اللّه-
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَحَبِّ مَا دُعِيتَ بِهِ وَ أَرْضَى مَا رَضِيتَ بِهِ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ عَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ [وَ عَنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ] عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ
خداوندا، به محبوب‌ترين دعاهايى كه به درگاهت شده و موردپسندترين چيزها كه به واسطه‌ى آن‌ها از حضرت محمّد و اهل بيت او-سلام بر او و آنان-خشنود گرديده‌اى،
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ لَا تَجْعَلْ آخِرَ وَدَاعِ شَهْرِي هَذَا وَدَاعَ خُرُوجِي مِنَ الدُّنْيَا وَ لَا وَدَاعَ آخِرِ عِبَادَتِكَ وَ وَفِّقْنِي فِيهِ لِلَيْلَةِ الْقَدْرِ
از تو خواهانم كه بر او و آنان درود فرستاده و آخرين وداع من با اين ماه را وداع رفتن از دنيا و آخرين عبادتت قرار مده و به درك شب قدر موفق گردان
وَ اجْعَلْهَا لِي خَيْراً (مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ)[1] مَعَ تَضَاعُفِ الْأَجْرِ وَ الْإِجَابَةِ وَ الْعَفْوِ عَنِ الذَّنْبِ بِرِضَى الرَّب
و آن را براى ما بهتر از هزار ماه قرار ده، همراه با دوچندان كردن پاداش و اجابت دعا و گذشت از گناه با خشنودى پروردگار.
وُجِدَ فِي عَقِيبِ هَذَا الْوَدَاعِ
دعاى وداع ديگر(دعای هشتم) كه در پى دعاى وداع گذشته آمده است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا مُبْدِئَ الْبَدَايَا وَ يَا مُصَوِّرَ الْبَرَايَا وَ يَا خَالِقَ السَّمَاءِ وَ يَا إِلَهَ مَنْ بَقِيَ وَ مَنْ مَضَى
خدايا، از تو خواهانم اى پديدآورنده‌ى پديدآمده‌ها و اى نگارگر آفريده‌ها و اى آفريننده‌ى آسمان و اى معبود باقى‌ماندگان و درگذشتگان
وَ يَا مَنْ رَفَعَ السَّمَاءَ وَ سَطَحَ الْأَرْضَ وَ بِأَنَّكَ تَبْعَثُ أَرْوَاحَ أَهْلِ الْبَلَايَا [الْبَلَاءِ] بِقُدْرَتِكَ وَ سُلْطَانِكَ عَلَى عِبَادِكَ وَ إِمَائِكَ الْأَذِلَّاءِ
و اى كسى كه آسمان را برافراشتى و زمين را گستردى و نيز به اين‌كه تو ارواح از دنيارفتگان را به قدرت و تسلّط خود بر بندگان و كنيزان افتاده‌ات برمى‌انگيزانى
وَ بِأَنَّكَ تَبْعَثُ الْمَوْتَى وَ تُمِيتُ الْأَحْيَاءَ وَ تُحْيِي الْمَوْتَى وَ أَنْتَ (رَبُّ الشِّعْرى)[2] (وَ مَناةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرى)[3] صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ [أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ]
و به اين‌كه همه‌ى مردگان را برمى‌انگيزى و زندگان را مى‌ميرانى و مردگان را زنده مى‌كنى و تو پروردگار ستاره‌ى «شعرى» و بت «منات» آن سومين بت [نام دو بت ديگر: لات و عزى]هستى، خواستارم.
عَدَدَ الْحَصَى وَ الثَّرَى وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً تَكُونُ لَكَ رِضًى وَ ارْزُقْنِي بِمَنْزِلَتِهِ وَ مَنْزِلَتِهِمْ فِي هَذَا الشَّهْرِ الْمُبَارَكِ
به شماره‌ى سنگريزه‌ها و خاك بر حضرت محمّد و اهل بيت او درود فرست و چنان بر حضرت محمّد و اهل بيت او درود فرست كه مورد پسند تو باشد و به مقام حضرت محمّد و منزلت اهل بيت او،
النُّهَى وَ التُّقَى وَ الصَّبْرَ عَلَى [عِنْدَ] الْبَلَاءِ وَ الْعَوْنَ عَلَى الْقَضَاءِ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ الْعَافِيَةِ وَ الْمُعَافَاةِ وَ هَبْ لِي يَقِينَ أَهْلِ التُّقَى وَ أَعْمَالَ أَهْلِ النُّهَى
خردورزى و تقوا و شكيبايى در برابر [هنگام]بلا و يارى كردن عليه آنچه كه براى ما مقرّر داشته‌اى، روزى‌مان كن و ما را از اهل عافيت و گرفتار نشدگان قرار ده و يقين تقواپيشگان و اعمال خردمندان را به ما ارزانى دار،
فَإِنَّكَ تَعْلَمُ يَا إِلَهِي ضَعْفِي عِنْدَ الْبَلَاءِ فَاسْتَجِبْ لِي فِي شَهْرِكَ الَّذِي عَظَّمْتَ بَرَكَتَهُ الدُّعَاءَ
زيرا تو-اى معبود من-از درماندگى من هنگام بلا آگاهى، پس در اين ماه كه بركت آن را بزرگ قرار داده‌اى، دعايم را مستجاب كن
وَ اجْعَلْنِي إِلَهِي فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ مَعَ مَنْ أَتَوَلَّى وَ أَتَوَالَى وَ لَا تُلْحِقْنِي بِمَنْ مَضَى مِنْ أَهْلِ الْجُحُودِ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا
و-اى معبود من-مرا در دين و دنيا و آخرت با كسانى كه به دوستى گرفته‌ام و به آنان مهر مى‌ورزم، قرار ده و به كسانى از انكاركنندگان از اهل دنيا كه درگذشته‌اند ملحق مكن
وَ اجْعَلْنِي مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ فِي كُلِّ عَافِيَةٍ وَ بَلَاءٍ وَ كُلِّ شِدَّةٍ وَ رَخَاءٍ
و در هر عافيت و بلا و گرفتارى و فراخى با حضرت محمّد و اهل بيت او-درود بر او و آنان-قرار ده
وَ احْشُرْنِي مَعَهُمْ يَوْمَ تَحْشُرُ النَّاسَ [يُحْشَرُ النَّاسُ] ضُحًى وَ اصْرِفْ عَنِّي بِمَنْزِلَتِهِ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عَذَابَ الْآخِرَةِ وَ خِزْيَ الدُّنْيَا
و در آن روز كه مردم در اول روز محشور مى‌گردند، با آنان محشور كن و به مقام حضرت محمّد و منزلت اهل بيت او، عذاب آخرت و رسوايى
وَ فَقْرَهَا وَ فَاقَتَهَا وَ الْبَلَاءَ يَا مَوْلَاهْ يَا وَلِيَّ نِعْمَتَاهْ [يَا مَوْلَاهُ وَ يَا وَلِيَّ نِعْمَتَاهْ] آمِينَ آمِينَ يَا رَبَّاهْ
و نادارى و نيازمندى و گرفتارى دنيا را از من منصرف نما اى مولاى ما، اى ولىّ نعمت ما، اجابت فرما اجابت فرما اى پروردگار من.
ثُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ- وَ سَلْ حَوَائِجَكَ تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى
سپس بر حضرت محمّد و اهل بيت او-سلام بر او و آنان-صلوات بفرست و حوايج خود را بخواه، ان شاء اللّه برآورده مى‌شود.
[1]) سوره القدر، آیه 3 [2]) سوره النجم، آیه 49 [3]) همان، آیه 30
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
