بشارت ولادت پیامبر در کتب انبیای الهی

البته در مورد بشارتهائی که نمونه ‏اش را در کتب یهود و سایر کتب انبیاءالهی ذکر شده، تذکر این نکته ضروری است که چون غرض ازذکر این بشارتها در کلمات انبیاء و بزرگان گذشته اطلاع یافتن ‏طبقه خاصی از آیندگان یعنی دانشمندان و محققان بوده لذا برای آنکه مغرضان و منحرفان نتوانند از آنها سوءاستفاده کنند و از تحریف و تصحیف مصون بماند از اینرو این بشارتهامعمولا دارای  یک خصوصیت مشترک است :بشارتها معمولا واضح و روشن نیست و عموما در قالب ‏استعارات و کنایات ذکر شده و بیشتر به اوصاف اخلاقی آنان اشاره شده است.

در کتب یهود:

از جملۀ بشارت ها آیه 14 و 15 از کتاب یهود است که می گوید:

«لکن خنوخ «ادریس» که هفتم از آدم بود دربارۀ همین اشخاص خبر داده گفت اینک خداوند با ده هزار از مقدّسین خود آمد تا بر همه داوری نماید و جمع بی دینان را ملزم سازد و بر همه کارهای بی دینی که ایشان کردند و بر تمامی سخنان زشت که گناهکاران بی دین به خلاف او گفتند ...»

که ده هزار مقدّس فقط با رسول خدا (ص) تطبیق می کند که در داستان فتح مکه با او بودند. به خصوص با توجه به این مطلب که این آیه از کتاب یهودا مدت ها پس از حضرت عیسی (ع) نوشته شده.

دومين مورد از بشارت‌هاي پيامبران بر رسول خاتم(ص) فقرات "تثنيه" است. کتاب مقدس از قول حضرت موسي(ع) نقل کرده که قبل از وفاتش به بني‌اسرائيل برکت داده،

و از آن جمله در سفر تثنیه، باب 33، آیۀ 2 چنین آمده:

«و گفت خدا از کوه سینا آمد و برخاست از سعیر به سوی آنها و درخشید از کوه پاران و آمد با ده هزار مقدس از راستش با یک قانون آتشین ...»

که طبق تحقیق جغرافی دانان منظور از «پاران» - یا فاران – مکه است، و ده هزار مقدس نیز چنانکه قبلاً گفته شد فقط قابل تطبیق با همراهان و یاران رسول خدا (ص) است.

در کتاب انجیل یوحنا:

پيروان عيسي مسيح(ع) پس از آن حضرت در صدد جمع‌آوري و تدوين رفتار و گفتار او برآمدند. از بين نوشتجات بسيار، تنها چهار انجيل (متي، مرقس، لوقا و يوحنا) رسمي و قانوني شناخته شد. "انجيل" (Gospel) نامي است که کليسا در قرن دوم ميلادي به اين نوشته‌ها داده است.33 انجيل واژه‌اي يوناني (evangelion) و مرکب از دو کلمه "ايو" به معناي خوش و "انجليون" به معناي خبر است که در مجموع به معناي خبر خوش34 و "مژده و بشارت"35 مي‌باشد؛

و در فصل چهاردهم انجیل یوحنا: 16، 17، 25، 26 چنین است:

«اگر مرا دوست دارد احکام مرا نگاه دارید، و من از پدر خواهم خواست و او دیگری را که فارقلیط است به شما خواهد داد که همیشه با شما خواهد بود، خلاصۀ حقیقتی که جهان آن را نتواند پذیرفت زیرا که آن را نمی بیند و نمی شناسد، اما شما آن را می شناسید زیرا که با شما می ماند و در شما خواهد بود – اینها را به شما گفتم مادام که با شما بودم اما فارقلیط روح مقدس که او را پدر به اسم من می فرستد او همه چیز را به شما تعلیم دهد و هر آنچه گفتم به یاد آورده».

که بر طبق تحقیق کلمۀ «فارقلیط» که ترجمۀ عربی «پریکلیتوس» است به معنای «احمد» است و مترجمین اناجیل از روی عمد یا اشتباه آن را به «تسلی دهنده» ترجمه کرده اند.
و در فصل پانزدهم: 26 چنین است:

«لیکن وقتی فارقلیط که من او را از جانب پدر می فرستم و او روح راستی است که از جانب پدر عمل می کند و نسبت به من گواهی خواهد داد».

و در فصل شانزدهم: 7، 12، 13، 14 چنین است:
«و من به شما راست می گویم که رفتن من برای شما مفید است، زیرا اگر نروم فارقلیط نزد شما نخواهد آمد، اما اگر بروم او را نزد شما می فرستم اکنون بسی چیزها دارم که به شما بگویم لیکن طاقت تحمل ندارید، اما چون آن خلاصۀ حقیقت بیاید او شما را به هر حقیقتی هدایت خواهد کرد، زیرا او از پیش خود تکلم نمی کند بلکه آنچه می شنود خواهد گفت و از امور آینده به شما خبر خواهد داد...»

برگرفته از کتاب:

سید هاشم محلاتی،زندگانی حضرت محمد (ص)،دفتر نشر فرهنگ اسلامی،1384، ص 42-43..