شعر و نوحه شام غریبان: از خیمه های سوخته

ماند خاکستر بجا از خیمه های سوخته

  سبز شد بانگ عزا از خیمه های سوخته

می رود تا آسمان همراه بانگ یا حسین

شعله شور و نوا از خیمه های سوخته

آب آب کودکان تشنه در ظهر عطش

رفته تا عرش خدا از خیمه های سوخته

از سفیر تیر صیادان غزالان حرم

در بیابان شد رها از خیمه های سوخته

کز شرار آتش بیداد رویید از جگر 

شیون آل عبا از خیمه های سوخته

در غبار آتش و اندوه می آمد برون

سروهای سر جدا از خیمه های سوخته

ناله ها می داد سر بیمار دشت کربلا

 ناله هایی جانگذاز از خیمه های سوخته

کس در آن وادی غم جز زینب محزون نبود

تا برون آرد ورا از خیمه های سوخته

از میان شعله های مرگ چون آید برون

اهل بیت مصطفی از خیمه های سوخته

می ترواد عطر مظلومیت خون خدا 

تا ابد در کربلا از خیمه های سوخته

تا ابد تاریخ شد فریاد خونین حسین

ثبت شد عشق و صفا از خیمه های سوخته

ناله و ایثار و عشق و تیغ زهر آلود کین 

می رسد این ماجرا از خیمه های سوخته

از گلوی سرخ اصغر حنجر خونین دین

می رسد بانگ درا از خیمه های سوخته

ما چه بر دلهایمان از فراقت او داغهاست

می چکد ابر شفا از خیمه های سوخته

آبروی عشق از جاه و جلال زینب است

اعتبار نینوا از خیمه های سوخته

در غریبستان دشت سرخ و گلگون بلا  

می ترواد ناله ها از خیمه های سوخته

آتش بیداد زد بر دامن طفلان عشق

ناله هایی شد بپا از خیمه های سوخته

کربلا شد کعبه دلهای عشاق حسین

شد بپا سعی و صفا از خیمه های سوخته

جعفری دستی بزن بر دامن مولای مهر

دردها گردد دوا از خیمه های سوخته

شاعر : عباس براتی پور