مجادله کردن در احادیث
۱۲ بهمن ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلاممجادله نكوهيده :
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
ضَلَّ قَومٌ ،إلاّ أوْثَقوا الجَدَلَ .
هيچ قومى گمراه نشد ، مگر آن كه به بحث و جدال تكيه كرد.
( بحار الأنوار : ۲/۱۳۸/۵۲ )
امام على عليه السلام :
الجَدَلُ في الدِّينِ ، يُفسِدُ اليقينَ
مجادله كردن در دين ، يقين را تباه مى كند.
( غرر الحكم : ۱۱۷۷ )
امام على عليه السلام :
إيّاكُم و الجِدالَ ؛
فإنّه يُورِثُ الشَّكَّ .
از جدال كردن بپرهيزيد ؛
كه اين كار شك و دو دلى به بار مى آورد.
( الخصال : ۶۱۵/۱۰ )
امام رضا عليه السلام :
يا عبدَ العظيمِ ! أبلِغْ عنّي أوليائي السّلامَ
و قُلْ لَهُم أنْ لا يَجعَلوا للشَّيطانِ على أنْفُسِهِم سَبيلاً
و مُرْهُم بالصِّدقِ في الحديثِ و أداءِ الأمانةِ
و مُرْهُم بالسُّكوتِ و تركِ الجِدالِ فيما لا يَعْنيهِم .
اى عبد العظيم! از طرف من دوستانم را سلام برسان
و به آنان بگو كه شيطان را بر خود مسلّط نكنند
و دستورشان ده كه راستگو و امانت پرداز باشند
و دستورشان ده كه خاموشى گزينند و از مجادلات بيهوده بپرهيزند .
( الاختصاص : ۲۴۷ )
مجادله نيكو:
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
نحنُ المُجادلونَ في دينِ اللّه ِ .
ماييم مجادله گران در دين خدا.
( شرح نهج البلاغة : ۲۰ / ۲۸۵ / ۲۶۰ )
امام باقر عليه السلام :
مَن أعانَنا بلِسانِهِ على عَدُوِّنا ،
أنطَقَهُ اللّه ُ بحُجَّتِهِ ،
يَومَ موقِفِهِ بينَ يدَيهِ عزّ و جلّ .
هر كس با زبان خود ما را در برابر دشمنمان يارى رساند ،
در آن روزى كه [ براى حسابرسى ] در پيشگاه حق مى ايستد،
خداوند عزّ و جلّ زبان او را به حجّت خويش گويا مى سازد.
( الأمالي للمفيد : ۳۳/۷ )
امام عسكرى عليه السلام :
ذُكرَ عند الصّادقِ عليه السلام الجِدالُ في الدِّينِ
وأنّ رسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله والأئمّةَ المعصومينَ عليهم السلام قد نَهَوا عنه .
فقالَ الصّادقُ عليه السلام :
لَم يَنْهَ عنهُ مطلَقا ، لكنَّهُ نهى عنِ الجِدالِ بغيرِ الّتي هِي أحسَنُ .
و اين كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و امامان معصوم عليهم السلام از اين كار نهى كرده اند، سخن به ميان آمد.
[ امام ] صادق عليه السلام فرمود:
از آن به طور مطلق نهى نشده ، بلكه از مجادله كردن با روشى جز روش پسنديده تر نهى شده است.
( بحار الأنوار : ۲/۱۲۵/۲ )