آفت در احادیث
۱۵ بهمن ۱۳۹۳ 0 اهل بیت علیهم السلام
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
آفةُ الظَّرْفِ الصَّلَفُ ، و آفةُ الشَّجاعة البغيُ ، و آفةُ السَّماحةِ المَنُّ ، و آفةُ الجَمالِ الخُيَلاءُ ، و آفةُ العِبادةِ الفَتْرةُ ، و آفةُ الحديثِ الكِذبُ ، و آفةُ العلمِ النِّسْيانُ، و آفةُ الحِلمِ السَّفَهُ ، و آفةُ الحَسَبِ الفَخْرُ ، و آفة الجُودِ السَّرَفُ .
آفتِ زيركى غرور است، آفت شجاعتْ تجاوز ، آفت بخشندگى منّت، آفت زيبايى تكبّر، آفت عبادتْ سستى، آفت سخن دروغ، آفت علمْ فراموشى، آفت بردبارى سبكسرى، آفت بزرگ زادگى فخر فروشى و آفت سخاوت، زياده روى.
( کنزالعمال / 44091 )
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
آفةُ الدِّينِ الهوى .
آفت دين، هواى نفس است.
(کنزالعمال / 44021 )
امام على عليه السلام :
لكلِ شيءٍ آفةٌ، و آفةُ العلمِ النِّسيانُ، و آفةُ العِبادةِ الرِّياءُ ، و آفةُ اللّبِّ العُجْبُ ، و آفةُ النَّجابةِ الكِبْرُ ، و آفةُ الظَّرْفِ الصَّلَفُ ، و آفةُ الجُودِ السَّرَفُ ، و آفةُ الحياءِ الضَّعْفُ ، و آفةُ الحِلمِ الذّلُّ ، و آفةُ الجَلَدِ الفُحْشُ .
هر چيزى آفتى دارد؛ آفت علم فراموشى است، آفت عبادتْ ريا، آفت خردمندى خودپسندى، آفت نجيب زادگى تكبّر، آفت زيركى غرور، آفت سخاوت زياده روى، آفت حيا ناتوانى، آفت بردبارى خوارى و آفت نيرومندى از حد گذراندن [ در گفتار و كردار].
( کنزالعمال / 44226 )
امام على عليه السلام :
الجُبْنُ آفةٌ .
ترس، آفت است.
( غررالحکم / 89 )
امام على عليه السلام :
الهوى آفةُ الألبابِ .
هوس، آفت خردهاست.
( غررالحکم / 314 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الإيمانِ الشِّركُ .
آفتِ ايمان، شرك است.
( غررالحکم / 3915 )
امام على عليه السلام :
آفةُ اليقينِ الشَّكُّ .
آفت يقين، شك است.
( غررالحکم / 3916 )
امام على عليه السلام :
آفةُ النِّعَمِ الكُفْرانُ .
آفت نعمتها، ناسپاسى است.
( غررالحکم / 3917 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الطّاعةِ العِصْيانُ .
آفت طاعت، نافرمانى كردن است.
( غررالحکم / 3918 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الشَّرَفِ الكِبْرُ .
آفت بزرگ زادگى، تكبّر است.
( غررالحکم / 3919 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الذَّكاءِ المَكْرُ .
آفت زيركى ، حيله گرى است.
( غررالحکم / 3920 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الِعبادةِ الرِّياءُ .
آفت عبادت، رياست.
( غررالحکم / 3921 )
امام على عليه السلام :
آفةُ السَّخاءِ المَنُّ .
آفت سخاوت، منّت گذارى است.
( غررالحکم / 3923 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الدِّينِ سوءُ الظّنِّ .
آفت دين، بدگمانى است.
( غررالحکم / 3924 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العقلِ الهوى .
آفت خرد، [ پيروى از ]خواهشهاى نفسانى است.
( غررالحکم / 3925 )
امام على عليه السلام :
آفةُ المجدِ عَوائقُ القضاءِ .
آفت بلند پايگى، موانع قضا و قدر است.
( غررالحکم / 3922 )
امام على عليه السلام :
آفةُ النّفسِ الوَلَهُ بالدّنيا .
آفت نفس، شيفتگى به دنياست.
( غررالحکم / 3926 )
امام على عليه السلام :
آفةُ المشاوَرةِ انتِقاضُ الآراءِ .
آفت مشورت، درهم شكستن آراء است.
( غررالحکم / 3927 )
امام على عليه السلام :
آفةُ المُلوكِ سُوءُ السِّيرةِ .
آفت شاهان، بدرفتارى است.
( غررالحکم / 3928 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الوُزَراءِ خُبْثُ السَّريرةِ .
آفت وزيران، بد سگالى است.
( غررالحکم / 3929 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العُلَماءِ حُبُّ الرِّئاسةِ .
آفت عالمان، حبّ رياست است.
( غررالحکم / 3930 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الزُّعَماءِ ضَعْفُ السّياسةِ .
آفت زمام داران، ضعف سياست (تدبير) است.
( غررالحکم / 3931 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الجُنْدِ مُخالفةُ القادَةِ .
آفت لشكر، سرپيچى از فرماندهان است.
( غررالحکم / 3932 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الرِّياضةِ غَلَبةُ العادةِ .
آفت تمرين و رياضت، چيره شدن عادت است.
( غررالحکم / 3933 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الرّعِيّةِ مخالفةُ الطّاعةِ .
آفت رعيت، نافرمانى كردن است.
( غررالحکم / 3934 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الوَرَعِ قلّةُ القَناعةِ .
آفت پارسايى، كمىِ قناعت است.
( غررالحکم / 3935 )
امام على عليه السلام :
آفةُ القُضاةِ الطّمعُ .
آفت قاضيان، طمع است.
( غررالحکم / 3936 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العُدولِ قلّةُ الوَرَعِ .
آفت اشخاص عادل، كمىِ پارسايى است.
( غررالحکم / 3937 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الشُّجاعِ إضاعَةُ الحَزْمِ .
آفت [شخص] شجاع، وا نهادن دورانديشى و احتياط است.
( غررالحکم / 3938 )
امام على عليه السلام :
آفةُ القويِّ استضعافُ الخَصْمِ .
آفت قدرتمند، ناتوان شمردن دشمن است.
( غررالحکم / 3939 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الحِلمِ الذّلُّ .
آفت بردبارى، خوارى است.
( غررالحکم / 3940 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العَطاءِ المَطْلُ .
آفت بخشش، تأخير و تعلّل ورزيدن است.
( غررالحکم / 3941 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الاقتِصادِ البُخلُ .
آفت صرفه جويى، بخل است.
( غررالحکم / 3942 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الهَيبةِ المِزاحُ .
آفت هيبت و شكوه، شوخى است.
( غررالحکم / 3943 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الطّلَبِ عدَمُ النَّجاحِ .
آفت جستجو، كامياب نشدن است.
( غررالحکم / 3944 )
امام على عليه السلام :
آفةُ المُلْكِ ضَعْفُ الحِمايةِ .
آفت كشوردارى، سستى در حمايت از كشور است.
( غررالحکم / 3945 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العُهودِ قلّةُ الرِّعايةِ .
آفت پيمانها، خوب رعايت نكردن آنهاست.
( غررالحکم / 3946 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الرِّياسةِ الفَخْرُ .
آفت رياست، فخر فروشى است.
( غررالحکم / 3950 )
امام على عليه السلام :
آفةُ النَّقْلِ كذبُ الرّوايةِ .
آفت گزارش دادن، دروغ نقل كردن است.
( غررالحکم / 3947 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العلمِ تركُ العملِ بهِ .
آفت علم، عمل نكردن به آن است.
( غررالحکم / 3948 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العملِ تركُ الإخلاصِ .
آفت عمل، نداشتن خلوص است.
( غررالحکم / 3949 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الجُودِ الفَقرُ .
آفت بخشندگى، نادارى است.
( غررالحکم / 3951 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العامّةِ العالمُ الفاجرُ .
آفت مردم، عالِم فاسد است.
( غررالحکم / 3952 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العَدلِ الظّالمُ القادرُ .
آفت عدالت، ستمگرِ قدرتمند است.
( غررالحکم / 3953 )
امام على عليه السلام :
آفةُ العُمرانِ جَورُ السّلطانِ .
آفت آبادانى، ستمگرىِ فرمانرواست.
( غررالحکم / 3954 )
امام على عليه السلام :
آفةُ القُدرةِ منعُ الإحسانِ .
آفت قدرت، خوددارى از نيكوكارى است.
( غررالحکم / 3955 )
امام على عليه السلام :
آفةُ اللّبِّ العُجْبُ .
آفت خِرَد، خودپسندى است.
( غررالحکم / 3956 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الحديثِ الكذبُ .
آفت سخن، دروغ گفتن است.
( غررالحکم / 3957 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الأعمالِ عَجْزُ العُمّالِ .
آفت كارها، ناتوانى كارگزاران است.
( غررالحکم / 3958 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الوفاءِ الغَدْرُ .
آفت وفادارى، پيمان شكنى است.
( غررالحکم / 3960 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الحَزْمِ فَوتُ الأمرِ .
آفت دورانديشى و احتياط، كار از كار گذشتن است.
( غررالحکم / 3961 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الأمانةِ الخيانةُ .
آفت امانت، خيانت است.
( غررالحکم / 3962 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الفقهاءِ عدمُ الصِّيانةِ .
آفت فقيهان، نداشتن صيانت [نفس ]است.
( غررالحکم / 3963 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الجُودِ التّبذيرُ .
آفت بخشش، ولخرجى است.
( غررالحکم / 3964 )
امام على عليه السلام :
آفةُ المَعاشِ سُوءُ التّدبيرِ .
آفت معاش، بى تدبيرى است.
( غررالحکم / 3965 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الكلامِ الإطالةُ .
آفت سخن گفتن، پرگويى است.
( غررالحکم / 3966 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الغِنى البُخْلُ .
آفت توانگرى، بخل است.
( غررالحکم / 3969 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الأمَلِ الأجَلُ .
آفت آرزو، اجل است.
( غررالحکم / 3970 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الخيرِ قَرينُ السُّوءِ .
آفت خوبى، همنشين بد است.
( غررالحکم / 3971 )
امام على عليه السلام :
آفةُ الاقتِدارِ البغيُ و العُتُوُّ .
آفت نيرومندى، ستمگرى و سركشى است.
( غررالحکم / 3972 )
امام على عليه السلام :
رأسُ الآفاتِ الوَلَهُ باللّذّاتِ .
سرآمد آفتها، شيفتگى به لذّتها (خوشگذرانى) است.
( غررالحکم / 5344 )
امام على عليه السلام :
شرُّ آفاتِ العقلِ الكِبْرُ .
بدترين آفتِ خِرَد، خود بزرگ بينى است.
( غررالحکم / 5752 )