سرزمین در احادیث

به شهرهاى بزرگ برويد

امام على عليه السلام ـ در نامه خود به حارث همدانى ـ نوشت :

 و اسكُنِ الأمْصارَ العِظامَ ، فإنّها جِماعُ المسلمينَ ، و احْذَرْ مَنازِلَ الغَفلَةِ و الجَفاءِ .
 در شهرهاى بزرگ سكنى گزين كه آن محلّ گرد آمدن مسلمانان است و از جاهايى كه مردمش غافل و درشت خويند دورى كن.

بهترين سرزمينها

امام على عليه السلام :

ليسَ بَلَدٌ بأحَقَّ بِكَ مِن بَلَدٍ ، خَيرُ البِلادِ ما حَمَلَكَ .
براى تو شهرى سزاوارتر از شهر ديگر نيست؛ [بلكه] بهترين شهر آن شهرى است كه تو را پذيرا بُوَد .

نياز ضرورى مردم هر سرزمينى

امام صادق عليه السلام :

لا يَستَغْني أهلُ كلِّ بلدٍ عن ثلاثةٍ يُفزَعُ إليهِم في أمرِ دُنياهُم و آخِرَتِهِم ، فإن عَدِموا ذلكَ كانوا هَمَجا : فَقيهٌ عالِمٌ وَرِعٌ ، و أميرٌ خَيّرٌ مُطاعٌ ، و طبيبٌ بَصيرٌ ثِقةٌ .
مردم هر شهرى به سه چيز نيازمندند كه در كار دنيا و آخرت خود به آنها رجوع مى كنند و چنانچه آن سه را نداشته باشند گرفتار پريشانى مى شوند: فقيه دانا و پارسا، فرمانرواى نيكوكار و مُطاع، و پزشك حاذق و مطمئن.

منبع: میزان الحکمه، جلد دوم.