اسرار و معارف حج در روایات: اعتراف پاکان به تقصیر

عَنْ مُعَاوِیَهَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام عَنْ عَرَفَاتٍ، لِمَ سُمِّیَتْ عَرَفَاتٍ فَقَالَ:
«إِنَّ جَبْرَئِیلَ علیه السلام خَرَجَ بِإِبْرَاهِیمَ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَهَ فَلَمَّا زَالَتِ الشَّمْسُ، قَالَ لَهُ جَبْرَئِیلُ علیه السلام : یَا إِبْرَاهِیمُ اعْتَرِفْ بِذَنْبِکَ وَ اعْرِفْ مَنَاسِکَکَ فَسُمِّیَتْ عَرَفَاتٍ لِقَوْلِ جَبْرَئِیلَ علیه السلام لَهُ اعْتَرِفْ فَاعْتَرَفَ.»
معاویه بن عمار از امام صادق علیه السلام از علت نام عرفات پرسید، امام فرمود: «جبرائیل در روز عرفه ابراهیم با به این سرزمین آورد و هنگام زوال آفتاب به او گفت: ای ابراهیم به گناهت اعتراف کن و مناسکت را بشناس. از این رو به آن عرفات گفتند.»