حدیث زیارت: آثار زیارت امام حسین (ع)

امام صادق (ع) فرمود:

لوْ یَعْلَمُ زَائِرُ الْحُسَیْنِ ع مَا یَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ مَا یَصِلُ إِلَیْهِ مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ الْأَئِمَّةِ وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ، لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِیَ.

اگر زائر حسین (ع) بداند که با زیارتش چقدر دل رسول خدا (ص) و امیرالمؤمنین و حضرت زهرا(س) و ائمه(ع) و شهداء از ما اهل‌بیت را شاد کرده است، و اگر بداند به خاطر دعای ایشان چه چیزهایی شامل حالش شده، و چه ثواب‌های دنیوى و اخروى گیرش آمده، و چه چیزهایی نزد خدا برایش ذخیره شده، هر آینه دوست مى‏‌داشت تا زنده است، منزلش نزد آن حضرت باشد. (و پیوسته زیارت آن حضرت را بکند) کامل الزیارات، ص279