دعای روز عید قربان و جمعه (صحیفه سجادیه)

اَللَّهُمَّ هَذَا يَوْمٌ مُبَارَكٌ مَيْمُونٌ وَ الْمُسْلِمُونَ فِيهِ مُجْتَمِعُونَ فِي أَقْطَارِ أَرْضِكَ يَشْهَدُ السَّائِلُ مِنْهُمْ وَ الطَّالِبُ وَ الرَّاغِبُ وَ الرَّاهِبُ‏
بار خدايا، امروز روزى مبارك است و خجسته و مسلمانان در اقطار زمين تو گردهم آمده‏ اند. برخى سائلان آمرزش تواند، برخى طالبان نعمت تو، جمعى با دلى پر شوق و اميد و جمعى ترسان و لرزان

‏وَ أَنْتَ النَّاظِرُ فِي حَوَائِجِهِمْ فَأَسْأَلُكَ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ وَ هَوَانِ مَا سَأَلْتُكَ عَلَيْكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏
و تو در نيازمنديشان مى ‏نگرى. پس، از تو مى‏ خواهم به جود و كرمت و آسان بودن خواهش من در نزد تو كه بر محمد و خاندان او درود فرستى.

وَ أَسْاَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ لَكَ الْحَمْدَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ الْحَلِيمُ الْكَرِيمُ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ ذُو الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ‏
اى خداوند ما، اى پروردگار ما، از آن توست پادشاهى و خاص توست حمد و سپاس. هيچ خدايى جز تو نيست. تويى خداوند بردبار كريم مهربان بخشنده صاحب جلالت و اكرام.

بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَهْمَا قَسَمْتَ بَيْنَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ خَيْرٍ أَوْ عَافِيَةٍ أَوْ بَرَكَةٍ أَوْ هُدًى أَوْ عَمَلٍ بِطَاعَتِكَ‏
تويى آفريدگار آسمان‏ها و زمين. از تو مى ‏خواهم كه هر گاه ميان بندگان مؤمن خود خيرى يا عافيتى يا بركتى يا هدايتى تقسيم كنى، يا توفيق طاعتشان نصيب فرمايى،

أَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيْهِمْ تَهْدِيهِمْ بِهِ إِلَيْكَ أَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً أَوْ تُعْطِيهِمْ بِهِ خَيْراً مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ أَنْ تُوَفِّرَ حَظِّي وَ نَصِيبِي مِنْهُ‏
يا برايشان منت نهى و به عملى نيك به سوى خود هدايتشان كنى، يا درجات و مراتبشان در نزد خود بر افرازى يا خيرى از خيرات دنيا و آخرت ارزانيشان مى‏دارى، در حظ و نصيب من از آن بيفزايى.

أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِأَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ الْحَمْدَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ‏
بار خدايا، از آن توست پادشاهى و خاص توست حمد و سپاس. هيچ خدايى جز تو نيست. از تو مى ‏خواهم كه بر محمد بنده خود و رسول خود و حبيب خود و برگزيده خود از ميان آفريدگانت‏

وَ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ الْأَبْرَارِ الطَّاهِرِينَ الْأَخْيَارِ صَلاَةً لاَ يَقْوَى عَلَى إِحْصَائِهَا إِلاَّ أَنْتَ‏
و بر خاندان محمد، آن نيكان و پاكان و برگزيدگان، درود فرستى، درودى كه جز تو كسى را ياراى شمار كردنش نباشد،

وَ أَنْ تُشْرِكَنَا فِي صَالِحِ مَنْ دَعَاكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا وَ لَهُمْ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
و ما را در گروه بندگان صالح و مؤمنت كه در اين روز تو را مى ‏خوانند در آورى - اى پروردگار جهانيان - و ما و ايشان را بيامرزى، كه تو بر هر كار توانايى.

اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحَاجَتِي وَ بِكَ أَنْزَلْتُ الْيَوْمَ فَقْرِي وَ فَاقَتِي وَ مَسْكَنَتِي وَ إِنِّي بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ أَوْثَقُ مِنِّي بِعَمَلِي‏
بار خدايا، حاجت به تو آورده ‏ام و امروز بار فقر و فاقه و مسكنت خويش بر دوش كشيده بر درگاه تو فرود آمده‏ ام، در حالى كه اعتمادم به آمرزش و رحمت تو بيشتر از اعتمادم به عمل خويش است،

وَ لَمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَوَلَّ قَضَاءَ كُلِّ حَاجَةٍ هِيَ لِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا وَ تَيْسِيرِ ذَلِكَ عَلَيْكَ‏
زيرا عرصه مغفرت و رحمت تو پهناورتر از گناهان من است. پس بر محمد و آل او درود بفرست و روا گردان هر نيازى كه مراست، كه تو بر آن توانايى‏

وَ بِفَقْرِي إِلَيْكَ وَ غِنَاكَ عَنِّي فَإِنِّي لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلاَّ مِنْكَ وَ لَمْ يَصْرِفْ عَنِّي سُوءاً قَطُّ أَحَدٌ غَيْرُكَ وَ لاَ أَرْجُو لِأَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ سِوَاكَ‏
و اين بس بر تو آسان است و من فقير درگاه توام و تو از من بى ‏نيازى، زيرا هر خير كه ديده‏ ام تنها از تو ديده ‏ام و هر حادثه بد كه از من دور شده تنها تو دور كرده ‏اى و در امور اين جهانى و آن جهانى جز به تو اميد ندارم.

اَللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّأَ وَ تَعَبَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ نَوَافِلِهِ وَ طَلَبَ نَيْلِهِ وَ جَائِزَتِهِ‏
اى خداوند، هر كس ساز سفر كند و مهيا شود و كمر بندد و آهنگ كند كه به اميد صلات و عطايا و به چنگ آوردن مال و منال به درگاه مخلوقى رود،

فَإِلَيْكَ يَا مَوْلاَيَ كَانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ طَلَبَ نَيْلِكَ وَ جَائِزَتِكَ‏
اى مولاى من، من ساز سفر مى ‏كنم و مهيا مى ‏شوم و كمر مى ‏بندم، و آهنگ مى‏ كنم به سوى تو، به اميد عفو تو، به اميد صلات و عطاياى تو و به طلب بخشش و احسان تو.

اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لاَ تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذَلِكَ مِنْ رَجَائِي يَا مَنْ لاَ يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لاَ يَنْقُصُهُ نَائِلٌ‏
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و امروز مرا از اميدم نوميد مكن، اى خداوندى كه شوخ چشمى سائلان تو را از عطا باز نمى‏ دارد و از عطايت نمى ‏كاهد،

فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً مِنِّي بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لاَ شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ إِلاَّ شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ سَلاَمُكَ‏
كه من به اتكاى عمل صالح خود به نزد تو نيامده ‏ام و به شفاعت هيچ مخلوقى، جز شفاعت محمد و اهل بيت او - عليه و عليهم سلامك - اميد نبسته‏ ام.

أَتَيْتُكَ مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَ الْإِسَاءَةِ إِلَى نَفْسِي أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخَاطِئِينَ‏
اى خداوند، به درگاه تو آمده‏ ام در حالى كه به جرم خود و ستمى كه در حق خود روا داشته ‏ام اقرار مى‏ كنم. آمده‏ ام در حالى كه به عفو عظيم تو اميد بسته‏ ام كه بدان خطاكاران را مى ‏بخشايى.

ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ
هر چند كه آنان مدتى دراز سرگرم گناه و تباهكارى بوده ‏اند، باز هم رحمت و مغفرت خويش از آنان دريغ نمى ‏دارى.

فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظِيمٌ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ‏
اى خداوندى كه درياى رحمتت پهناور است و عرصه عفو و بخشايشت عظيم است، اى خداى بزرگ، اى خداى بزرگ، اى خداى بخشنده، اى خداى بخشنده،

صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عُدْ عَلَيَّ بِرَحْمَتِكَ وَ تَعَطَّفْ عَلَيَّ بِفَضْلِكَ وَ تَوَسَّعْ عَلَيَّ بِمَغْفِرَتِكَ‏
بر محمد و خاندانش درود بفرست و رحمت خود نصيب من كن و به فضل خود بر من مهربان باش و آمرزش خويش بهره من ساز.

اَللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْمَقَامَ لِخُلَفَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ مَوَاضِعَ أُمَنَائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِهَا قَدِ ابْتَزُّوهَا
بار خدايا، اين جايگاه، جاى خلفاى تو و برگزيدگان توست. ولى جايگاه رفيع امينان تو را كه آنان را بدان اختصاص داده‏ا ى ديگران بربودند.

وَ أَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذَلِكَ لاَ يُغَالَبُ أَمْرُكَ وَ لاَ يُجَاوَزُ الْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبِيرِكَ‏
و اين تقدير توست و فرمان تو مغلوب نمى‏شود و از تدبير محتومت،

كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ وَ لِمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلَى خَلْقِكَ وَ لاَ لِإِرَادَتِكَ حَتَّى عَادَ صِفْوَتُكَ وَ خُلَفَاؤُكَ مَغْلُوبِينَ مَقْهُورِينَ مُبْتَزِّينَ‏
به هر گونه كه بخواهى و هر جا كه بخواهى، كس را ياراى تجاوز نيست و تو به هر كارى كه كنى داناترى و در آفرينش و اراده خود متهم نيستى. پس برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور شدند و حقشان از كف بشد.

يَرَوْنَ حُكْمَكَ مُبَدَّلاً وَ كِتَابَكَ مَنْبُوذاً وَ فَرَائِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ جِهَاتِ أَشْرَاعِكَ وَ سُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً
اكنون مى ‏نگرند كه احكامت دگرگون شده و كتابت به يك سو افتاده و فرايض تو نه به روش تو به جاى آورده مى ‏شود و سنتهاى پيامبرت متروك مانده است.

اَللَّهُمَّ الْعَنْ أَعْدَاءَهُمْ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ مَنْ رَضِيَ بِفِعَالِهِمْ وَ أَشْيَاعَهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ‏
بار خدايا، لعنت كن دشمنان ايشان را از اولين و آخرين، و لعنت كن هر كس را كه به اعمال آنان رضا مى‏دهد و لعنت كن اتباع و پيروان ايشان را.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ
بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست، كه تويى خداوند ستوده صاحب مجد و عظمت.

كَصَلَوَاتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ تَحِيَّاتِكَ عَلَى أَصْفِيَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ وَ عَجِّلِ الْفَرَجَ وَ الرَّوْحَ وَ النُّصْرَةَ وَ التَّمْكِينَ وَ التَّأْيِيدَ لَهُمْ‏
و آن سان كه به اصفياى خود إبراهيم و آل إبراهيم درود فرستادى، بركات و تحيات خويش بر محمد و آل محمد ارزانى دار. و در گشايش و آسايش و يارى كردن و تسلط بخشيدن و تأييدشان تعجيل فرما.

اَللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ التَّوْحِيدِ وَ الْإِيمَانِ بِكَ وَ التَّصْدِيقِ بِرَسُولِكَ وَ الْأَئِمَّةِ الَّذِينَ حَتَمْتَ طَاعَتَهُمْ‏
بار خدايا، مرا از كسانى قرار ده كه تو را به يكتايى مى‏پرستند و به تو ايمان آورده ‏اند و پيامبرت را تصديق كرده‏ اند و امامان را به پيشوايى پذيرفته ‏اند امامانى كه اطاعتشان را فريضه ساخته‏ اى‏

مِمَّنْ يَجْرِي ذَلِكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ‏
و ايمان به تو و تصديق به رسول تو به دست ايشان اجرا مى ‏شود. آمين رب العالمين.

اَللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلاَّ حِلْمُكَ وَ لاَ يَرُدُّ سَخَطَكَ إِلاَّ عَفْوُكَ وَ لا يُجِيرُ مِنْ عِقَابِكَ إِلاَّ رَحْمَتُكَ‏
اى خداوند، غضب تو را جز حلم تو فرو نمى‏ نشاند و سخط تو را جز عفو تو باز نمى ‏گرداند و در برابر عقاب تو جز رحمتت پناهگاهى نيست.

وَ لاَ يُنْجِينِي مِنْكَ إِلاَّ التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ وَ بَيْنَ يَدَيْكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و مرا جز تضرع به درگاه تو و زارى در برابر تو هيچ چيز از عذابت نمى ‏رهاند. پس بر محمد و آل محمد درود بفرست‏

وَ هَبْ لَنَا - يَا إِلَهِي - مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي بِهَا تُحْيِي أَمْوَاتَ الْعِبَادِ وَ بِهَا تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلاَدِ
و اى خداى من، بدان قدرت كه تو راست و مردگان را بدان حيات مى ‏بخشى و بلاد مرده را زنده مى ‏كنى، در كار من گشايشى پديد آور.

وَ لاَ تُهْلِكْنِي - يَا إِلَهِي - غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي‏
اى خداى من، مرا به اندوه هلاك مكن تا دعايم را اجابت كنى و آگاهم سازى كه دعايم را اجابت كرده‏ اى،

وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي وَ لاَ تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي وَ لاَ تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي وَ لاَ تُسَلِّطْهُ عَلَيَ‏
و تا زنده ‏ام طعم عافيت را به من بچشان و مرا دشمنكام مگردان و خصم مرا بر گردن من سوار مكن و بر من مسلطش منماى.

إِلَهِي إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي وَ إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي‏
بار خدايا، اگر توام بر فرازى، چه كسى را ياراست كه به پستم آورد و اگر به پستم آورى، چه كسى را توان بر افراختن من باشد.

وَ إِنْ أَكْرَمْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُهِينُنِي وَ إِنْ أَهَنْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يُكْرِمُنِي وَ إِنْ عَذَّبْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْحَمُنِي‏
اگر گراميم دارى، چه كسى خوارم تواند ساخت و اگر خوارم دارى، چه كسى گراميم تواند داشت. اگر عذابم كنى چه كسى بر من رحمت آورد

وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ‏
و اگر هلاكم كنى، چه كسى به دفاع از بنده‏ات در برابر تو ياراى ايستادنش باشد، يا تو را از كار او پرسد.

وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ وَ لاَ فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ
دانسته ‏ام كه در حكم ستم روا ندارى و در انتقام شتاب نكنى.

وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِيفُ وَ قَدْ تَعَالَيْتَ - يَا إِلَهِي - عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً
زيرا كسى در كارى شتاب كند كه مى‏ترسد از كفش برود و كسى ستم كند كه ضعيف و ناتوان باشد. و تو اى خداى من، بس برتر از اين‏هايى، برتريى بس عظيم.

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ لاَ تَجْعَلْنِي لِلْبَلاَءِ غَرَضاً وَ لاَ لِنَقِمَتِكَ نَصْباً وَ مَهِّلْنِي وَ نَفِّسْنِي‏
بار خدايا، بر محمد و آل محمد درود بفرست و مرا هدف تير بلا مگردان و آماج خشم و سخط خود مساز. مهلتم ده و از اندوهم برهان‏

وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي وَ لاَ تَبْتَلِيَنِّي بِبَلاَءٍ عَلَى أَثَرِ بَلاَءٍ فَقَدْ تَرىَ ضَعْفِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي وَ تَضَرُّعِي إِلَيْكَ‏
و از لغزشها و خطاهايم در گذر و به بلايى پس از بلاى ديگر مبتلا مكن، كه تو خود ناتوانى مرا و بيچارگى مرا و تضرع و زارى مرا به درگاه خود، مى ‏بينى.

أَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِذْنِي‏
بار خدايا، امروز از خشم تو به تو پناه مى‏جويم، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا پناه ده.

وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ سَخَطِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَجِرْنِي‏
امروز از سخط تو به زينهار تو مى‏آيم، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا زينهار ده.

وَ أَسْأَلُكَ أَمْناً مِنْ عَذَابِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ آمِنِّي‏
از تو خواهم كه مرا از عذاب خود در امان دارى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا امان ده.

وَ أَسْتَهْدِيكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اهْدِنِي‏
از تو خواهم كه راهنماى من باشى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا راه نماى.

وَ أَسْتَنْصِرُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ انْصُرْنِي‏
از تو خواهم كه ياور من باشى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا يارى كن.

وَ أَسْتَرْحِمُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْحَمْنِي‏
از تو خواهم كه بر من رحمت آورى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و بر من رحمت آور.

وَ أَسْتَكْفِيكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْفِنِي‏
از تو خواهم كه مرا كفايت كنى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا كفايت كن.

وَ أَسْتَرْزِقُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ارْزُقْنِي‏
از تو خواهم كه مرا روزى دهى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا روزى ده.

وَ أَسْتَعِينُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَعِنِّي‏
از خواهم كه مرا مدد فرمايى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا مدد فرماى.

وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْ لِي‏
از تو خواهم كه گناهان گذشته مرا بيامرزى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا بيامرز.

وَ أَسْتَعْصِمُكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اعْصِمْنِي فَإِنِّي لَنْ أَعُودَ لِشَيْ‏ءٍ كَرِهْتَهُ مِنِّي إِنْ شِئْتَ ذَلِكَ‏
از تو خواهم كه مرا از گناه مصون دارى، پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و مرا از گناه مصون دار، كه اگر مشيت تو باشد، هر گز به كارى كه تواش نپسندى باز نگردم.

يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏
اى پروردگار من، پروردگار من، اى خداى مهربان، اى خداى بخشنده، اى صاحب جلالت و بزرگوارى، بر محمد و خاندان او درود بفرست‏

وَ اسْتَجِبْ لِي جَمِيعَ مَا سَأَلْتُكَ وَ طَلَبْتُ إِلَيْكَ وَ رَغِبْتُ فِيهِ إِلَيْكَ وَ أَرِدْهُ وَ قَدِّرْهُ وَ اقْضِهِ وَ أَمْضِهِ‏
و همه آنچه را از تو خواسته‏ ام و از تو طلبيده ‏ام و براى آن روى به تو آورده ‏ام اجابت كن. آن را براى من بخواه و مقدر كن و حكم كن و روا دار.

وَ خِرْ لِي فِيمَا تَقْضِي مِنْهُ وَ بَارِكْ لِي فِي ذَلِكَ وَ تَفَضَّلْ عَلَيَّ بِهِ وَ أَسْعِدْنِي بِمَا تُعْطِينِي مِنْهُ‏
و خير مرا قرار ده در آنچه از خواسته‏ هايم بر مى ‏آورى و مرا در آن بركت ده و بدان بر من تفضل نماى و در آنچه مرا عطا مى ‏كنى نيكبختم گردان‏

وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ مَا عِنْدَكَ فَإِنَّكَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ وَ صِلْ ذَلِكَ بِخَيْرِ الْآخِرَةِ وَ نَعِيمِهَا يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏
و براى من در فضل و احسان خود بيفزاى، كه تو توانگر و بخشاينده‏ اى، و آن را به خير و نعمت آخرتم بپيوند، يا ارحم الراحمين.

[ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ وَ تُصَلِّي عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَلْفَ مَرَّةٍ هَكَذَا كَانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ‏]

پس از تلاوتِ دعا، هر چه مى‌خواهى از خدا بخواه و هزار بار بر محمّد و دودمانش درود فرست، كه حضرت زين العابدين عليه السلام [پس از فراغت از اين دعا] چنين مى‌كرد.