موضع اسلام در برابر رهبانيت، در احادیث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به عثمان بن مظعون ـ فرمود :

يا عثمانُ ، إنّ اللّه َ تباركَ و تعالى لَم يَكتُبْ علَينا الرَّهبانِيَّةَ ، إنّما رَهبانِيَّةُ اُمَّتي الجِهادُ في سبيلِ اللّه ِ .
اى عثمان! خداوند تبارك و تعالى رهبانيّت را بر ما مقرّر نفرموده است . رهبانيت امّت من جهاد كردن در راه خداست .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به عثمان بن مظعون كه عرض كرد :

 إنَّ تَرَهُّبَ اُمَّتِي الجُلوسُ في المَساجِدِ انتِظارا للصَّلاةِ .
به ما اجازه رهبانيت بده ـ فرمود : رهبانيّت امّت من ، به انتظار نماز نشستن ، در مساجد است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ چون عثمان بن مظعون به ايشان عرض كرد :

إنّي هَمَمْتُ بِالسِّياحَةِ ـ : مَهْلاً يا عُثمانُ ، فإنّ السِّياحَةَ في اُمَّتِي لُزومُ المَساجِدِ ، و انتِظارُ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ
من قصد سياحت (دوره گردى و قلندرى) دارم ـ فرمود : آرام باش اى عثمان! همانا سياحت امّت من، نشستن در مساجد و انتظار كشيدن براى نماز از پى نماز است .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 لَيسَ في اُمَّتِي رَهبانِيَّـةٌ ، و لا سِياحَةٌ ، و لا زَمٌّ ؛ يعنِي سُكوتٌ .
 در امّت من نه رهبانيت است ، نه سياحت و نه زمّ ؛ يعنى: سكوت .

امام على عليه السلام ـ درباره آيه «بگو : آيا شما را از زيانكارترين افراد خبر دهيم ؟ آنان كه تلاششان در زندگى دنيا تباه شد».(کهف،103و104) ـ فرمود :

هُمُ الرُّهْبانُ الذينَ حَبَسُوا أنفُسَهُم في السَّوارِي .
 آنان راهبان هستند كه خود را به ستون ها مى بندند .

میزان الحکمه،جلد چهارم