ضرورت شناخت امام زمان (عج)
۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴ 0 اهل بیت علیهم السلامارزشمندترین و اساسی ترین ارزشهای زندگی انسان، شناخت خداوند متعال و سپس شناخت معصومین علیهم السلام یعنی حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و ائمه علیهم السلام می باشد.
1. این شناخت از نوع شناخت واجب است.
2. این شناخت لازمه ی زندگی توحیدی است.
3. این شناخت نیاز فوری به شمار می آید.
4. این شناخت یک نیاز معنوی است.
زیرا جهل ، تجاهل و حتی غفلت در امر شناخت امام زمان علیه السلام (اگر امام زمان علیه السلام شناخته نشود):
1. موجب بروز خسارتهای زیانباری در کسب سعادت فردی
2. بروز خسارتهای زیانباری در کسب سلامت اجتماعی
3. ایجاد انحراف در مسیر تکامل انسان می شود.
4. انسان را از حیات طیبه و زندگی خداپسندانه محروم می سازد.
خداوند متعال انسان را خلق کرده ، هدف از این خلقت را هم خودش بیان کرده ، " و ماخلقت الجن و الانس لیعبدون" (آیه 56 سوره ذاریات). جن و انس را نیافریدم جز برای آن که مرا بپرستند.
هدف آفرینش بندگی جن و انس بیان شده. من بشر قراره به عبودیت و بندگی خداوند برسم.
این عبودیت و بندگی چیه؟ چجوری من می تونم به مرحله ای برسم که عبد باشم؟
خداوند متعال خودش هم وسیله برای من آماده کرده و هم راهنما. ابزاری به اسم دین ، و یک راهنمایی در کنار دین به نام پیامبر و بعد از پیامبر هم امام. هم نقشه را به من داده هم نقشه خوان را.
پس من قراره به کمک وسیله (دین)، و راهنما (در عصر حاضر امام معصوم علیه السلام ) به مرحله ای برسم به نام بندگی.
به همین خاطر :
1. من باید دین را بشناسم.
2. باید راهنما (امام ) را بشناسم.
3. به کمک دین و امام معصوم علیه السلام باید هدف را بشناسم : عبودیت خدا، بندگی خداوند متعال
بهترین و واجبترین امور از نظر عقل و شرع =
1. ادا کردن حق کسی که بر عهده ی تو حقی دارد.
2. پاداش دادن به کسی که به تو احسان نموده است.
بدون تردید کسی که :
1. از تمام مردم بیشترین حق را به گردن من دارد،
2. از همه بیشتر و بهتر احسانش شامل حال من شده،
3. و نعمت ها و منت ها بر من دارد،
همان کسی است که خداوند متعال :
1. معرفت و شناختش را متمم دین من قرار داده،
2. باور به او، اعتقاد به او را کامل کننده ی یقین من قرار داده،
3. انتظار فرجش را بهترین اعمال ما قرار داده است.
از طرفی
1- چون ما نمی توانیم حقوق آن حضرت علیه السلام را ادا کنیم،
2- و شکر وجود و فیوضات آن حضرت علیه السلام را آن طور که شایسته است به جا بیاوریم،
3- بر ما واجب است آن مقدار از ادای حقوق آن حضرت علیه السلام که از دست ما ساخته است به جا آوریم.
اگرچه اصل تکلیف دشوار و مشقت بار باشد، در صورتی که مقداری از آن میسر است همان مقدار را باید انجام داد.
بهترین امور زمان غیبت حضرت ولی عصر علیه السلام
1. انتظار فرج آن حضرت علیه السلام
2. دعا براي تعجيل فرج حضرت ولي عصر علیه السلام
3. تلاش در انجام آنچه که مایه ی خشنودی آن حضرت علیه السلام و نزدیک شدن به ساحت مقدس ایشان می شود.
بسيار اتفاق افتاده که مردم با کمبود باران مواجه شده اند، و بر اثر آن به خشکسالي و قحطي و گراني دچار گرديده اند و خسارتهاي سنگيني به آنان رسيده است. اما پس از دعا و نيايش به درگاه خداوند، باران سودمندي برايشان باريده، و رحمت الهي بر مردم فرو ريخته و طراوت و شادابي همه جا را فرا گرفته است.
در احاديث تأکيد شده که علت کمبود باران، امور طبيعي و مادي نيست؛ بلکه علّت اصلي، بعضي از گناهان مردم است، به خصوص گناهاني که در مقابله با احکام و سنتهاي الهي و روي گرداندن از اولياي حق و به بازي گرفتن امور معنوي و امدادهاي غيبي صورت مي گيرد.
خداوند اين کمبودها و فشارها را پيش ميآورد تا مردم از خواب غفلت بيدار شوند و قدرت کامل دست غيب و قادر متعال را لمس کنند و با نهايت اشتياق و اخلاص و تواضع به سوي حجّتهاي الهي روي آورند و از گناهان خود توبه کنند و به عجز و درماندگي خويش اقرار نمايند.
جز خداوند کيست که آب گوارا و شيرين از آسمان فرو ريزد؟! و تشنگان را سيراب و مزارع را سرسبز و خرّم و زمينهاي خشک را با طراوت و شاداب گرداند و روح تازهاي در اجزاي گيتي بدمد؟!
از نماز و تضرّع پيامبران و امامان و مردمان باايمان در طلب باران و استجابت دعاي ايشان در طول تاريخ، حکايتهاي خواندني و شنيدني فراواني برجاي مانده و نکته هاي بسيار ضبط گرديده است که اين مقدّمه مجال اشاره اي به آنها را هم ندارد.
البته عدّه اي هم در چنين مواقعي به يأس و نااميدي دچار مي گردند و به شکلهاي مختلف، از قبيل خودباختگي و کفرورزي و انکار ضروريات ديني و تمسخر مردان ديني و... واکنشهاي منفي از خود نشان مي دهند.
نظير همين وضع در مورد فقدان هر يک از نعمتهاي بزرگ، در هر جامعه اي پيش مي آيد و از جمله در جريان غيبتهاي انبيا و اوليا عليهم السلام همواره پديد آمده است، که بر اثر بعضي از گناهان بزرگ و ناسپاسي هاي مردمان نسبت به نعمتها و آيتهاي خاصّ الهي، خداوند حجّت خويش را از ديدگانشان پنهان داشته و از سعادت و توفيق ديدار پيامبر و امام، عموم افراد جامعه را محروم ساخته است.
و چون مردم به سختيها و تلخيها دچار گشتند و راه را بر خود بسته ديدند، افراد هوشمند به فکر چاره افتادند و راه علاج و درمان درد را تنها به دست خداوند توانا ديدند، پس به درگاه خداوند چاره ساز بنده نواز، دست نياز بلند کردند و به آستانه او پناه بردند و با دعا و نيايش و اظهار عجز، راهنماي ربّاني را خواستار شدند. خداوند دعاي آنان را به اجابت رسانيد و حجّت اصلاحگر خويش را آشکار گردانيد.
امّت مسلمان از اين سنّت حکيمانه الهي برکنار نيست، بنابراين تنها وسيله رهايي از تنگناهاي روزگار کنوني، و يگانه راه بيرون شدن و آزاد گشتن از اين حصار جهنّمي ظلم و بيداد و معصيت و فساد، دعاي خالصانه عمومي براي آشکار شدن آن حجّت بزرگ الهي و تنها مصلح و نجاتبخش آسماني و يکتا بازمانده کاروان مردان ربّاني، حضرت بقية اللَّه الأعظم مولانا صاحب الزمان الحجّة بن الحسن العسکري ارواحنا فداه مي باشد.
منبع: مکیال المکارم، سید محمدتقی موسوی اصفهانی، ج1، نشر اکرام، 1390، صص 18-35