نگاه از نظر احادیث

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 براى هر عضوى از اعضاى آدميزاد بهره اى از زناست، زناى چشم هم چشم چرانى است.

امام باقر عليه السلام : 

جوانى انصارى در كوچه هاى مدينه به زنى برخورد ـ در آن ايّام زن ها مقنعه خود را پشت گوش هايشان مى بستند ـ جوان به آن زن كه از رو به رو مى آمد خيره شد. وقتى زن از او گذشت آن جوان بازگشت و در حالى كه به پشت سر نگاه مى كرد وارد كوچه اى ـ كه امام از آن به نام كوچه بنى فلان نام برد ـ شد و صورتش به استخوانى يا شيشه اى كه در ديوار بود خورد و شكاف برداشت. وقتى زن از او دور شد، جوان ديد خون به سينه و لباسش مى ريزد. گفت : به خدا قسم، نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله مى روم و جريان را به عرض ايشان مى رسانم. امام فرمود : آن جوان نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد. چون رسول خدا صلى الله عليه و آله او را ديد، فرمود : اين چه وضعى است؟ جوان موضوع را به اطلاع پيامبر رسانيد. در اين هنگام جبرئيل عليه السلام اين آيه را فرود آورد : «به مردان با ايمان بگو چشمهاى خود را فرو نهند···».

امام باقر عليه السلام :

 رسول خدا صلى الله عليه و آله مردى را كه به عورت زن نا محرم نگاه كند لعنت فرمود.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «به مردان با ايمان بگو كه ديدگان خود را فرو نهند···» ـ فرمود : 

هر آيه اى در قرآن كه در آن صحبت از [حفظ] عورت ها شده، مقصود حفظ آنها از زناست، مگر اين آيه كه مقصود حفظ آنها از نگاه است. بنا بر اين، بر هيچ مرد با ايمانى روا نيست كه به عورت برادر خود نگاه كند و بر هيچ زنى نيز حلال نيست كه به عورت خواهر خود بنگرد.

امام كاظم عليه السلام ـ درباره آيه «اى پدر! او (موسى) را اجير كن؛ زيرا بهترين كسى كه اجير كنى شخصى است كه نيرومند و امين باشد» ـ فرمود : شعيب عليه السلام به دخترش فرمود : 

دختركم، نيرومند بودن او را از برداشتن تخته سنگ فهميدى، اما از كجا دانستى كه امين است؟ دختر شعيب گفت : پدر جان! من پيشاپيش او به راه افتادم، اما او گفت : دنبال من بيا و هر جا كه راه را اشتباه رفتم مرا راهنمايى كن؛ زيرا ما قومى هستيم كه به پشت زنان نگاه نمى كنيم.

بحار الأنوار ـ در نقلى ديگر آمده است ـ : 

شعيب به دخترش فرمود : نيرومند بودن او را از آن جا دانستى كه به تنهايى دلو آب را از چاه بالا كشيد، امين بودن او را از كجا فهميدى؟ دخترش گفت : او به من گفت : دنبال من بيا و راه را نشانم بده؛ زيرا ما از قومى هستيم كه به پشت زنان نگاه نمى كنند. از اينجا دانستم كه او از آن جماعتى نيست كه به سرين زنان چشم مى دوزند و اين نشانه امانت و درستكارى اوست.

امام رضا عليه السلام ـ در پاسخ به يكى از پرسش هاى محمّد بن سنان ـ فرمود : 

 و حُرِّمَ النَّظَرُ إلى شُعورِ النِّساءِ المَحجوباتِ بالأزواجِ و إلى غَيرِهِنَّ مِن النِّساءِ ؛ لِما فيهِ مِن تَهييجِ الرِّجالِ ، و ما يَدعو التَّهييجُ إلَيهِ مِن الفَسادِ و الدُّخولِ فيما لا يَحِلُّ و لا يَجمُلُ ، و كذلكَ ما أشبَهَ الشُّعورَ ، إلاّ الّذي قالَ اللّه ُ تعالى : «و القَـواعِدُ مِـن النِّسـاءِ الـلاتي لا يَـرجُونَ نِكاحا ···»(نور،60) . ··· فلا بأسَ بالنَّظَرِ إلى شُعورِ مِثلِهِنَّ .

 نگاه كردن به موى زنان شوهردار و ديگر زنان به اين علّت حرام شده است كه باعث تحريك مردها مى شود و اين تحريك به فساد و ارتكاب اعمال حرام و ناشايست مى انجامد. همچنين است چيزهايى كه [به لحاظ تحريك كنندگى] مانند مو باشد. مگر در مواردى كه خداى متعال فرموده است «و القواعد من النساء اللاتى لا يرجون نكاحا··· ؛ و زنان از كار افتاده اى كه اميد به ازدواج ندارند ···»··· نگاه كردن به موهاى اين گونه زنان اشكالى ندارد.

موارد جواز نگاه كردن به زنان