نماز مستحبی روز هفدهم ربیع الاول (زاد المعاد)

اعمال ماه ربیع الاول؛ مشهور ميان علماى شيعه آن است كه ولادت كثير السّعادت حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله در روز جمعه هفدهم ماه ربيع الاوّل واقع شد و سيّد ابن طاووس رحمه اللّه گفته است كه مستحب است در اين روز دو ركعت نماز بكند و در هرركعت بعد از حمد ده مرتبه انا انزلناه و ده مرتبه قل هو اللّه احد بخواند و چون سلام بگويد در جاى نماز خود بنشيند و اين دعا را بخواند:

اللَّهُمَّ أَنْتَ حَيٌّ لَا تَمُوتُ وَ خَالِقٌ لَا تُغْلَبُ وَ بَدِي‏ءٌ لَا تَنْفَدُ وَ قَرِيبٌ لَا تَبْعُدُ

خداوندا، تو زنده‌اى هستى كه هرگز نمى‌ميرى و آفريننده‌اى كه (آفريده نشده‌اى، و برترى يابنده‌اى كه) مغلوب واقع نمى‌شوى و پديدآورنده‌اى كه نيستى نمى‌پذيرى و نزديكى كه دور نمى‌گردى

وَ قَادِرٌ لَا تُضَادُّ وَ غَافِرُ لَا تَظْلِمُ وَ صَمَدٌ لَا تَطْعَمُ وَ قَيُّومُ لَا تَنَامُ

و توانايى كه كسى نمى‌تواند با تو ستيزه كند و آمرزنده‌اى كه ستم نمى‌كنى و بى‌نيازى كه نياز به خوراكى ندارى و پاينده‌اى كه به خواب نمى‌روى

وَ عَالِمٌ لَا تُعَلَّمُ وَ قَوِيٌّ لَا تَضْعُفُ وَ عَظِيمٌ لَا تُوصَفُ وَ وَفِيُّ لَا تُخْلِفُ

و دانايى كه كسى چيزى به تو نمى‌آموزد و نيرومندى كه ناتوان نمى‌گردى و بزرگى كه به توصيف درنمى‌آيى و وفا كننده‌اى كه خلف وعده نمى‌كنى

وَ غَنِيٌّ لَا تَفْتَقِرُ وَ حَكِيمٌ لَا تَجُورُ وَ مَنِيعٌ لَا تُقْهَرُ وَ مَعْرُوفٌ لَا تُنْكَرُ

و توانگرى كه نيازمند نمى‌گردى و حكيمى كه ستم روا نمى‌دارى و سربلندى كه مقهور واقع نمى‌شوى و آشنایی که کسی تو را انکار نمی کند

وَ وَكِيلٌ لَا تَخْفَى وَ غَالِبٌ لَا تُغْلَبُ وَ فَرْدٌ لَا تَسْتَشِيرُ

و کارگزاری که پنهان نیستی و چیره ای که مغلوب واقع نمی شوی و يگانه‌اى كه نياز به مشورت با كسى ندارى

وَ وَهَّابٌ لَا تَمَلُّ وَ سَرِيعٌ لَا تَذْهَلُ وَ جَوَادٌ لَا تَبْخَلُ وَ عَزِيزٌ لَا تَذِلُّ وَ حَافِظٌ لَا تَغْفُلُ

و بخشنده‌اى كه خسته نمى‌شوى و باشتابى كه غفلت نمى‌ورزى و بخشنده‌اى كه بخل نمى‌ورزى و سربلندى كه خوار نمى‌گردى و حفظكننده‌اى كه دچار غفلت نمى‌شوى

وَ قَائِمٌ لَا تَزُولُ وَ مُحْتَجِبٌ لَا تُرَى وَ دَائِمٌ لَا تَفْنَى

و پابرجايى كه از جا درنمى‌روى و پنهانى كه ديده نمى‌شوى و جاودانه‌اى كه نيستى نمى‌پذيرى

وَ بَاقٍ لَا تَبْلَى وَ وَاحِدٌ لَا تَشْتَبِهُ وَ مُقْتَدِرٌ لَا تُنَازَعُ.

و پايدارى كه از بين نمى‌روى و يگانه‌اى كه شبيه كسى و چيزى نيستى و توانمندى كه كسى نمى‌تواند با تو ستيزه كند.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِعِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ وَ قُدْرَتِكَ عَلَى الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ، أَنْ تُحْيِيَنِي مَا عَلِمْتَ الْحَيَاةَ خَيْراً لِي

خداوندا! به علم غيب تو و به قدرتت بر همۀ آفريده‌ها از تو درخواست مى‌كنم كه تا زمانى كه مى‌دانى زندگانى به خير من است مرا زنده بدارى

وَ أَنْ تَتَوَفَّانِي إِذَا كَانَتِ الْوَفَاةُ خَيْراً لِي وَ أَسْأَلُكَ الْخَشْيَةَ فِي الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ

و هرگاه مرگ به خير من است، مرا بميرانى و نيز هراس از تو در نهان و آشكار را خواستارم

وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ كَلِمَةَ الْحَقِّ فِي الْغَضَبِ وَ الرِّضَا

و هم‌چنين خدايا، گفتن سخن حق در حال خشم و خشنودى را از تو خواهانم

وَ أَسْأَلُكَ نَعِيماً لَا يَنْفَدُ وَ أَسْأَلُكَ الرِّضَا بَعْدَ الْقَضَاءِ

و نيز نعمت فراوانى را كه هرگز از بين نمى‌رود از تو درخواست مى‌كنم و خشنودى بعد از سرنوشت حتمى‌ات را از تو خواهانم

وَ أَسْأَلُكَ بَرْدَ الْعَيْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ وَ أَسْأَلُكَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلَى وَجْهِكَ الْكَرِيمِ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ.

و خوشى و خنكى زندگى بعد از مرگ را از تو مسألت دارم و لذت نگريستن به روى (ذات، اسماء و صفات) گرامى‌ات را از تو خواستارم، اى پروردگار جهانيان!

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَنِّكَ الْكَرِيمِ وَ فَضْلِكَ الْعَظِيمِ أَنْ تَغْفِرَ لِي وَ تَرْحَمَنِي يَا لَطِيفُ، الْطُفْ بِي فِي كُلِّ مَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى.

خدايا! به بخشش كريمانه و تفضل عظيمت از تو خواستارم كه مرا بيامرزى و بر من رحم كنى. اى لطيف! در هرچه دوست دارى و مى‌پسندى، به من لطف كن.

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ فِعْلَ الْخَيْرَاتِ وَ تَرْكَ الْمُنْكَرَاتِ وَ حُبَّ الْمَسَاكِينِ وَ مُخَالَطَةَ الصَّالِحِينَ

خدايا! از تو انجام كارهاى خير و ترك كارهاى زشت و دوستى بيچارگان و هم‌نشينى با شايستگان را از تو خواستارم

وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي وَ تَرْحَمَنِي وَ إِذَا أَرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً فَقِنِي غَيْرَ مَفْتُونٍ

و اين‌كه مرا بيامرزى و بر من رحم آرى و هرگاه خواستى گروهى را گرفتار كنى، مرا نگاه دارى و دچار فتنه و بلا نكنى

وَ أَسْأَلُكَ حُبَّكَ وَ حُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِي إِلَى حُبِّكَ.

و نيز دوستى تو و دوستى هركس كه تو را دوست مى‌دارد و دوستى هرعملى را كه مرا به دوستى‌ات نزديك مى‌كند، خواهانم.

اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَبِيبِكَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ بِحَقِّ مُوسَى كَلِيمِكَ

خدايا به حقّ حبيبت، حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-و به حقّ حضرت ابراهيم، دوست ويژه و برگزيدۀ تو و به حقّ حضرت موسى، گفت‌وگوكنندۀ با تو

وَ بِحَقِّ عِيسَى رُوحِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِصُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَ تَوْرَاةِ مُوسَى وَ إِنْجِيلِ عِيسَى وَ زَبُورِ دَاوُدَ

و به حقّ حضرت عيسى، روح تو (از تو خواستارم) و نيز به حقّ صحيفه‌هاى حضرت ابراهيم و تورات حضرت موسى و انجيل حضرت عيسى و زبور حضرت داوود

وَ فُرْقَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ وَحْيٍ أَوْحَيْتَهُ وَ بِحَقِّ كُلِّ قَضَاءٍ قَضَيْتَهُ وَ بِكُلِّ سَائِلٍ أَعْطَيْتَهُ

و فرقان (قرآن) حضرت محمد -درود خدا بر او و خاندان او-از تو خواهانم و هم‌چنين به هرچيز كه وحى نمودى و به حقّ هرچيز كه با سرنوشت حتمى مقرر داشتى و به هر درخواست كننده‌اى كه خواسته‌اش را عطا كردى از تو مسألت دارم

وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ اسْمٍ أَنْزَلْتَهُ فِي كِتَابِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي اسْتَقَلَّ بِهَا عَرْشُكَ

و نيز به هراسمى كه در كتابت فروفرستاده‌اى از تو درخواست مى‌كنم و آن نام‌هاى تو كه عرش به وسيلۀ آن استقلال يافت.

وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي وَضَعْتَهَا عَلَى النَّارِ فَاسْتَنَارَتْ، وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي وَضَعْتَهَا عَلَى اللَّيْلِ فَأَظْلَمَ،

و به آن اسم‌هايت كه بر آتش نهادى و روشن شد از تو درخواست مى‌كنم و به آن اسم‌هايت كه بر شب نهادى و تاريك گرديد از تو درخواست مى‌كنم

وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي وَضَعْتَهَا عَلَى النَّهَارِ فَأَضَاءَ، وَ أَسْأَلُكَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِي وَضَعْتَهَا عَلَى الْأَرْضِ فَاسْتَقَرَّتْ.

و به آن اسم‌هايت كه بر روز نهادى و روشن گرديد از تو درخواست مى‌كنم، و به آن اسم‌هايت كه بر زمين نهادى و استقرار يافت از تو درخواست مى‌كنم.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِي مَلَأَ أَرْكَانَ كُلِّ شَيْ‏ءٍ

و از تو درخواست مى‌كنم به اسم بى‌همتا و بى‌نياز تو كه پايه‌هاى وجود هرچيز را آكنده كرده است

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الطُّهْرِ الطَّاهِرِ الْمُبَارَكِ الْحَيِّ الْقَيُّومِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمِ

و از تو درخواست مى‌كنم به اسم پاك، پاكيزه، خجسته، زنده و پاينده‌ات كه معبودى جز تو نيست و رحمت گستر و مهربان هستى

وَ أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مَبْلَغِ الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ وَ بِأَسْمَائِكَ الْعِظَامِ وَ جَدِّكَ الْأَعْلَى وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ،

و از تو درخواست مى‌كنم به گره‌گاه‌هاى سربلندى از عرشت و نهايت رسايى رحمت از كتابت و به نام‌هاى بزرگت و عظمت برترت و به سخنان كاملت،

أَنْ تَرْزُقَنَا حَفِظَ الْقُرْآنِ وَ الْعَمَلَ بِهِ‏ وَ الطَّاعَةَ لَكَ وَ الْعَمَلَ الصَّالِحَ

كه حفظ قرآن و عمل به آن و اطاعت از خود و كردار شايسته را روزى ما بگردانى

وَ أَنْ تُثْبِتَ ذَلِكَ فِي أَسْمَاعِنَا وَ أَبْصَارِنَا وَ أَنْ تَخْلُطَ ذَلِكَ بِلَحْمِي وَ دَمِي وَ مُخِّي وَ شَحْمِي

و اين‌ها را در گوش‌ها و ديده‌هاى ما استوار بدارى و با گوشت، خون، مغز، پيه من درآميزى

وَ أَنْ تَسْتَعْمِلَ بِذَلِكَ بَدَنِي وَ قُوَّتِي فَإِنَّهُ لَا يَقْوَى عَلَى ذَلِكَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَكَ لَا شَرِيكَ لَكَ

و بدن و نيرويم را در اين راه به كارگيرى؛ زيرا كسى جز تو كه يگانه‌اى و شريكى براى تو نيست، توان آن را ندارد.

يَا اللَّهُ الْوَاحِدُ الرَّبُّ الْقَدِيرُ، يَا اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ، يَا اللَّهُ الْبَاعِثُ الْوَارِثُ، يَا اللَّهُ الْفَتَّاحُ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ،

اى خداى يگانه و پروردگار توانا (پاك) ! اى خداى آفريدگار، پديدآورنده و چهره‌نگار! اى خدا! اى برانگيزاننده و به ارث‌برنده! اى خداى گشايندۀ سربلند و دانا!

يَا اللَّهُ الْمَلِكُ الْقَادِرُ الْمُقْتَدِرُ، اغْفِرْ لِي وَ ارْحَمْنِي إِنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ.

اى خداى فرمان‌روا، توانا و قدرتمند، مرا بيامرز و بر من رحم كن، به راستى كه تو مهربان‌ترين مهربانان هستى.

اللَّهُمَّ أَنْتَ قُلْتَ وَ قَوْلُكَ الْحَقُّ: (ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ)^[1]

خداوندا! خود فرمودى و گفتارت حق است كه «مرا بخوانيد، تا دعاى شما را اجابت كنم.»

فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ آدَمُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ فَأَوْجَبْتَ لَهُ الْجَنَّةَ

ازاين‌رو، اى خدا! به آن اسم تو كه حضرت آدم-درود خدا بر او-تو را بدان خواند و بهشت را بر او واجب نمودى از تو درخواست مى‌كنم

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ شَيْثُ بْنُ آدَمَ فَجَعَلْتَهُ وَصِيَّ أَبِيهِ بَعْدَهُ،

و به آن اسم تو كه حضرت «شيث» پسر آدم تو را بدان خواند و تو او را جانشين پدرش قرار دادى از تو درخواست مى‌كنم

أَنْ تَسْتَجِيبَ دُعَاءَنَا وَ أَنْ تَرْزُقَنَا إِنْفَاذَ كُلِّ وَصِيَّةٍ لِأَحَدٍ عِنْدَنَا وَ أَنْ تُقَدِّمَ وَصِيَّتَنَا أَمَامَنَا.

كه دعاى ما را اجابت كنى و عمل به تمام وصيت‌هايى را كه ديگران به ما كرده‌اند، روزى ما كنى و وصيت ما را پيشاروى ما مقدم بدارى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ إِدْرِيسُ فَرَفَعْتَهُ مَكَاناً عَلِيّاً،

و به آن اسم تو كه حضرت ادريس تو را بدان خواند و تو او را به مكان بلند بالا بردى، از تو مى‌خواهم

 أَنْ تَرْفَعَنَا إِلَى أَحَبِّ الْبِقَاعِ إِلَيْكَ وَ تَمُنَّ عَلَيْنَا بِمَرْضَاتِكَ وَ تُدْخِلَنَا الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ.

كه ما را به محبوب‌ترين مكان‌ها در نزد خود بالا برى و خشنودى‌ات را بر ما ارزانى بدارى و به رحمتت در بهشت وارد كنى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ نُوحٌ فَنَجَّيْتَهُ مِنَ الْغَرَق،ِ وَ أَهْلَكْتَ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ، أَنْ تُنَجِّيَنَا مِمَّا نَحْنُ فِيهِ مِنَ الْبَلَاءِ.

و به آن اسم تو كه حضرت نوح تو را بدان خواند و تو او را از غرق شدن نجات دادى و قوم ستمگر را نابودى ساختى، از تو خواستارم كه ما را از بلايى كه گرفتار آن هستيم نجات دهى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ هُودٌ فَنَجَّيْتَهُ مِنَ الرِّيحِ الْعَقِيمِ أَنْ تُنَجِّيَنَا مِنْ بَلَاءِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ عَذَابِهِمَا.

و به آن اسم تو كه حضرت هود تو را بدان خواند و تو او را از باد نازاكننده نجات دادى، از تو خواهانم كه ما را از بلا و عذاب دنيا و آخرت نجات دهى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ صَالِحٌ فَنَجَّيْتَهُ مِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ أَنْ تُنَجِّيَنَا مِنْ خِزْيِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ عَذَابِهِمَا.

و به آن اسم تو كه حضرت صالح تو را بدان خواند و تو او را از رسوايى آن روز نجات دادى، از تو مسألت دارم كه ما را از رسوايى و عذاب دنيا و آخرت برهانى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ لُوطٌ فَنَجَّيْتَهُ مِنَ الْمُؤْتَفِكَةِ وَ الْمَطَرِ السَّوْءِ أَنْ تُنَجِّيَنَا مِنْ مَخَازِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.

و به آن اسم تو كه حضرت لوط تو را بدان خواند و تو او را از مؤتفكه و آبادى‌هاى زيرورو شده و باران بلاخيز رهانيدى، از تو درخواست مى‌كنم كه ما را از رسوايى‌هاى دنيا و آخرت نجات دهى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ شُعَيْبٌ فَنَجَّيْتَهُ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الظُّلَّةِ أَنْ تُنَجِّيَنَا مِنَ الْعَذَابِ إِلَى رَوْحِكَ وَ رَحْمَتِكَ.

و به آن اسم تو كه حضرت شعيب تو را بدان خواند و تو او را از روزى كه عذاب سايه افكنده بود نجات دادى، از تو خواستارم كه ما را از عذاب نجات داده و به سوى آسايش و رحمتت ببرى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ إِبْرَاهِيمُ فَجَعَلْتَ النَّارَ عَلَيْهِ بَرْداً وَ سَلَاماً أَنْ تُخَلِّصَنَا كَمَا خَلَّصْتَهُ

و به آن اسم تو كه حضرت ابراهيم تو را بدان خواند و تو آتش را براى او خنك و مايۀ سلامتى قرار دادى، از تو خواستارم كه همان‌گونه كه او را رهانيدى ما را نيز برهانى

وَ أَنْ تَجْعَلَ مَا نَحْنُ فِيهِ بَرْداً وَ سَلَاماً كَمَا جَعَلْتَهَا عَلَيْهِ

و همان گونه كه آتش را براى او خنك و مايۀ سلامتى قرار دادى، آن‌چه را كه گرفتار آن هستيم براى ما خنك و مايۀ سلامتى قرار دهى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ إِسْمَاعِيلُ عِنْدَ الْعَطَشِ وَ أَخْرَجْتَ مِنْ زَمْزَمَ الْمَاءَ الرَّوِيَّ

و به آن اسم تو كه حضرت اسماعيل هنگامى كه تشنه بود تو را بدان خواند و تو از چشمۀ زمزم آب گوارا براى او بيرون آوردى، از تو درخواست مى‌كنم

أَنْ تَجْعَلَ مَخْرَجَنَا إِلَى خَيْرٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنَا الْمَالَ الْوَاسِعَ بِرَحْمَتِكَ.

كه ما را به سوى خير بيرون آورى و به رحم خود مال گسترده به ما روزى كنى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَيْهِ بَصَرَهُ وَ وُلَدَهُ وَ قُرَّةَ عَيْنِهِ أَنْ تُخَلِّصَنَا وَ تَجْمَعَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ أَوْلَادِنَا وَ أَهَالِينَا.

و به آن اسم تو كه حضرت يعقوب تو را بدان خواند و تو ديده، فرزندان و نور چشمش را به او بازگرداندى، (و چشم او را بدان روشن گرديد)، از تو درخواست مى‌كنم كه ما را نجات دهى و ما و فرزندان و اهل خانوادۀ ما را در يك جا گرد آورى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يُوسُفُ‏ فَأَخْرَجْتَهُ مِنَ السِّجْنِ أَنْ تُخْرِجَنَا مِنَ السِّجْنِ وَ تُمَلِّكَنَا نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَيْنَا.

و به آن اسم تو كه حضرت يوسف تو را بدان خواند و تو او را از زندان بيرون آوردى، از تو خواهانم كه ما را از زندان بيرون آورى و نعمت‌هايى را كه بر ما (من) ارزانى داشته‌اى در اختيار ما درآورى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ الْأَسْبَاطُ فَتُبْتَ عَلَيْهِمْ وَ جَعَلْتَهُمْ أَنْبِيَاءَ، أَنْ تَتُوبَ عَلَيْنَا وَ تَرْزُقَنَا طَاعَتَكَ وَ عِبَادَتَكَ وَ الْخَلَاصَ مِمَّا نَحْنُ فِيهِ.

و به آن اسم تو كه اسباط و نوادگان تو را بدان خواندند و تو توبۀ آنان را پذيرفتى و آنان را پيامبر قرار دادى، از تو مى‌خواهم كه توبۀ ما را بپذيرى و طاعت و عبادت خود و رهايى از گرفتاريى كه من اكنون دچار آن هستم روزى‌ام كنى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ أَيُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلَاءُ فَقَالَ: (رَبِّ إِنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ)^[2]

و به آن اسم تو كه حضرت ايوب آن‌گاه كه بلا بر او فرود آمده بود تو را بدان خواند و گفت: «پروردگارا! به من رنجورى رسيده است و تو مهربان‌ترين مهربانان هستى.»

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ كَشَفْتَ عَنْهُ ضُرَّهُ، وَ رَدَدْتَ عَلَيْهِ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْكَ وَ ذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ،

و تو دعاى او را اجابت و رنجورى او را برطرف نمودى و از روى رحمت و براى تذكر عبادت‌كنندگان خانوادۀ او و همانند آنان را همراه با آنها به سوى او بازگرداندى،

اللَّهُمَّ إِنِّي أَقُولُ كَمَا قَالَ: (رَبِّ إِنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ)^[3]

خدايا! من نيز همانند او مى‌گويم: «پروردگارا! دچار گرفتارى و رنجورى شده‌ام و تو مهربان‌ترين مهربانان هستى.»

فَاسْتَجِبْ لَنَا وَ ارْحَمْنَا وَ خَلِّصْنَا وَ رُدَّ عَلَيْنَا أَهْلَنَا وَ مَالَنَا وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْكَ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْعَابِدِينَ لَكَ.

پس دعاى ما را نيز اجابت فرما و بر ما رحم كن و ما را رهايى ده و از روى رحمت، خانواده و اموال ما را و همانند آنها را به ما بازگردان و ما را از عبادت‌كنندگان قرار ده.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ مُوسَى وَ هَارُونُ فَقُلْتَ عَزَزْتَ مِنْ قَائِلٍ: (قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا)^[4] أَنْ تَسْتَجِيبَ دُعَاءَنَا وَ تُنَجِّيَنَا كَمَا نَجَّيْتَهُمَا.

و به آن اسم تو كه حضرت موسى و هارون تو را بدان خواندند و تو كه گويندۀ سرافرازى هستى فرمودى: «دعاى شما دو تن مستجاب گرديد.» ، از تو خواستارم كه دعاى ما را اجابت نموده و همان‌گونه كه آن دو را نجات دادى ما را نيز نجات دهى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ دَاوُدُ فَغَفَرْتَ ذَنْبَهُ وَ تُبْتَ عَلَيْهِ أَنْ تَغْفِرَ ذَنْبِي وَ تَتُوبَ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ.

و به آن اسم تو كه حضرت داوود تو را بدان خواند و تو گناه او را آمرزيدى و توبۀ او را پذيرفتى، از تو درخواست مى‌كنم كه گناه مرا بيامرزى و توبه‌ام را بپذيرى، به راستى كه تو بسيار مهربان هستى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ سُلَيْمَانُ فَرَدَدْتَ عَلَيْهِ مُلْكَهُ وَ أَمْكَنْتَهُ مِنْ عَدُوِّهِ

و به آن اسم تو كه حضرت سليمان تو را بدان خواند و تو سلطنت او را به او بازگرداندى و بر دشمنش چيره كردى

وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ وَ الطَّيْرَ أَنْ تُخَلِّصَنَا مِنْ عَدُوِّنَا

و جنيان، انسان‌ها و پرندگان را مسخر او قرار دادى، از تو خواهانم كه ما را از دست دشمنان نجات دهى

وَ تَرُدَّ عَلَيْنَا نِعْمَتَكَ وَ تَسْتَخْرِجَ لَنَا مِنْ أَيْدِيهِمْ حَقَّنَا وَ تُخَلِّصَنَا مِنْهُمْ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ.

و نعمتت را به ما بازگردانى و حقّ ما را از آنان بگيرى و از آنان برهانى، به راستى كه تو بر هرچيز توانايى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ الَّذِي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتَابِ عَلَى عَرْشِ مَلِكَةِ سَبَإٍ أَنْ تُحْمَلَ إِلَيْهِ، فَإِذَا هُوَ مُسْتَقِرٌّ عِنْدَهُ،

و به آن اسم تو كه آن كس كه بخشى از دانش كتاب آسمانى در نزد او بود بر تخت ملكۀ «سبا» دعا كرد تا آن تخت به سوى او برده شود و ناگهان ديد كه آن تخت در كنار او مستقر است،

أَنْ تَحْمِلَنَا مِنْ عَامِنَا هَذَا إِلَى بَيْتِكَ الْحَرَامِ حُجَّاجاً وَ زُوَّاراً لِقَبْرِ نَبِيِّكَ صلّى اللّه عَلَيْهِ وَ آلِه.

از تو خواستارم كه در همين سال ما را به عنوان حاجى به خانۀ محترم و به عنوان زاير به قبر پيامبرت-درود خدا بر او خاندان او-ببرى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يُونُسُ بْنُ مَتَّى فِي الظُّلُمَاتِ: (أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ)^[5]

و به آن اسم تو كه حضرت يونس بن متى در تاريكى‌ها تو را بدان خواند و گفت: «معبودى جز تو نيست، پاكى تو، به راستى كه من از ستم‌كاران بودم.»

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّيْتَهُ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ وَ مِنَ الْغَمِّ وَ قُلْتَ عَزَزْتَ مِنْ قَائِلٍ: (وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ)^[6]

و تو دعاى او را اجابت نموده، او را از شكم ماهى بزرگ و نيز از غم و اندوه رهانيدى و تو كه گويندۀ سربلند هستى، فرمودى: «و اين‌چنين مؤمنان را نجات مى‌دهيم.»

فَنَشْهَدُ أَنَّا مُؤْمِنُونَ وَ نَقُولُ كَمَا قَالَ (لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ)^[7]

گواهى مى‌دهيم كه ما نيز مؤمن هستيم و همانند او مى‌گوييم: «معبودى جز تو نيست، پاكى تو، به راستى كه من از ستم‌كاران بودم.»

فَاسْتَجِبْ لِي وَ نَجِّنِي مِنْ غَمِّ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ كَمَا ضَمِنْتَ أَنْ تُنْجِيَ الْمُؤْمِنِينَ.

پس دعاى مرا نيز اجابت فرما و همان‌گونه كه مؤمنان را نجات دادى، مرا نيز از غم و اندوه دنيا و آخرت برهان.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ زَكَرِيَّا وَ قَالَ: (رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ)^[8]

و به آن اسم تو كه حضرت زكريا تو را بدان خواند و گفت: «پروردگارا! مرا تنها مگذار، هر چند تو بهترين وارثان هستى.» ،

فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ وَهَبْتَ لَهُ يَحْيَى وَ أَصْلَحْتَ لَهُ زَوْجَهُ وَ جَعَلْتَهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ

و تو دعاى او را اجابت نموده، حضرت يحيى را به او ارزانى داشتى و همسر او را براى او (جهت باردارى و يا. . .) و آنان را گروهى قرار دادى كه در انجام كارهاى خير پيشى گرفته،

وَ يَدْعُونَكَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ كَانُوا لَكَ خَاشِعِينَ‏،

و در حال تمايل و بيم تو را مى‌خوانند و در برابر تو فروتن بودند،

فَإِنِّي أَقُولُ كَمَا قَالَ: (رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْداً وَ أَنْتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ)^[9] فَاسْتَجِبْ لِي وَ أَصْلِحْ لِي شَأْنِي وَ جَمِيعَ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ

من نيز همانند او مى‌گويم: «پروردگارا! مرا تنها مگذار، هرچند تو بهترين وارثان هستى.» ، پس دعاى مرا نيز اجابت فرما و كار من و تمام آن‌چه را كه بر من ارزانى داشته‌اى اصلاح نما

وَ خَلِّصْنِي مِمَّا أَنَا فِيهِ وَ هَبْ لِي كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَوْلَاداً صَالِحِينَ يَرِثُونِي

و از گرفتارى‌اى كه بدان دچار هستم رهايى‌ام ده و كرامت دنيا و آخرت و نيز فرزندان شايسته‌اى را كه از من ارث برند، به من ارزانى دار

وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ يَدْعُوكَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ مِنَ الْخَاشِعِينَ الْمُطِيعِينَ لَكَ.

و ما را از كسانى بگردان كه در حال رغبت و بيم تو را مى‌خوانند و در برابر تو فروتن و مطيع تواند.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يَحْيَى فَجَعَلْتَهُ يَرِدُ الْقِيَامَةَ وَ لَمْ يَعْمَلْ مَعْصِيَةً وَ لَمْ يَهُمَّ بِهَا،

و به آن اسم تو كه حضرت يحيى تو را بدان خواند و تو او را چنان گردانيدى كه بدون اين كه معصيتى از او سرزده باشد و يا تصميم به انجام گناه در دل او خطور كرده باشد وارد قيامت مى‌شود،

أَنْ تَعْصِمَنِي مِنِ اقْتِرَافِ الْمَعَاصِي، حَتَّى نَلْقَاكَ طَاهِرِينَ لَيْسَ لَكَ قِبَلَنَا مَعْصِيَةٌ.

از تو مى‌خواهم كه مرا از ارتكاب گناهان نگاه دارى تا اين‌كه با پاكى و در حالى كه هيچ معصيتى از ما سرنزده است، با تو ملاقات كنيم.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَتْكَ بِهِ مَرْيَمُ فَنَطَقَ وَلَدُهَا بِحُجَّتِهَا

و به آن اسم تو كه حضرت مريم تو را بدان خواند و فرزند او زبان گشود و به نفع او استدلال كرد، درخواست مى‌كنم

أَنْ تُوَفِّقَنَا وَ تُخَلِّصَنَا بِحُجَّتِنَا عِنْدَكَ وَ عِنْدَ كُلِّ مُلِمَّةٍ حَتَّى تُظْهِرَ حُجَّتَنَا عَلَى ظَالِمِينَا.

كه ما را موفق بدارى و به واسطۀ حجت و استدلال ما كه در نزد توست و به واسطۀ حجت ما بر هر (مرد و زن) مسلمان، رهايى دهى تا اين‌كه استدلال ما را بر ستمگران پيروز گردانى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ فَأَحْيَى بِهِ الْمَوْتَى وَ أَبْرَأَ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ،

و به آن اسم تو كه حضرت عيسى بن مريم تو را بدان خواند و مردگان را زنده كرد و افراد نابينا و مبتلا به بيمارى پيسى را شفا بخشيد، از تو مى‌خواهم

أَنْ تُخَلِّصَنَا وَ تُبَرِّئَنَا مِنْ كُلِّ سُوءٍ وَ آفَةٍ وَ أَلَمٍ، وَ تُحْيِينَا حَيَاةً طَيِّبَةً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ، وَ أَنْ تَرْزُقَنَا الْعَافِيَةَ فِي أَبْدَانِنَا.

كه ما را رهايى داده و از همۀ بدى‌ها، آسيب‌ها و دردها بهبودى بخشى و در دنيا و آخرت به زندگانى پاكيزه زنده بدارى و تن‌درستى را روزى ما كنى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ الْحَوَارِيُّونَ فَأَعَنْتَهُمْ حَتَّى بَلَّغُوا عَنْ عِيسَى مَا أَمَرَهُمْ بِهِ

و به آن اسم تو كه حواريون تو را بدان خواندند و تو آنان را يارى دادى تا آنچه را كه حضرت عيسى به آنها دستور داده بود از سوى او تبليغ كردند

وَ صَرَفْتَ عَنْهُمْ كَيْدَ الْجَبَّارِينَ وَ تَوَلَّيْتَهُمْ، أَنْ تُخَلِّصَنَا وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ.

و نيرنگ سركشان را از آنان بازداشتى و خود عهده‌دار آنان گرديدى، از تو درخواست مى‌كنم كه ما را رهايى دهى و از دعوت‌كنندگان به سوى طاعتت بگردانى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ جِرْجِيُس فَرَفَعْتَ عَنْهُ أَلَمَ الْعَذَابِ، أَنْ تَرْفَعَ عَنَّا أَلَمَ الْعَذَابِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ

و به آن اسم تو كه حضرت جرجيس تو را بدان خواند و تو درد شكنجه را از او برداشتى، از تو خواهانم كه درد عذاب دنيا و آخرت را از ما بردارى

وَ أَنْ لَا تَبْتَلِيَنَا وَ إِنِ ابْتَلَيْتَنَا فَصَبِّرْنَا وَ الْعَافِيَةُ أَحَبُّ إِلَيْنَا.

و ما را گرفتار بلا نكنى و اگر كردى، شكيبايى به ما عطا كن، هرچند عافيت نزد ما محبوب‌تر است.

وَ أَسْأَلُكُ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ الْخَضِرُ حَتَّى أَبْقَيْتَهُ، أَنْ تُفَرِّجَ عَنَّا وَ تَنْصُرَنَا عَلَى مَنْ ظَلَمَنَا وَ تَرُدَّنَا إِلَى مَأْمَنِكَ.

و به آن اسم تو كه حضرت خضر تو را بدان خواند تا اين‌كه او را پاينده داشتى، از تو درخواست مى‌كنم كه گره از كار ما بگشايى و ما را بر آنان‌كه به ما ستم مى‌كنند، يارى دهى و به جايگاه ايمن خودت بازگردانى.

وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ حَبِيبُكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَجَعَلْتَهُ سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَيَّدْتَهُ بِعَلِيٍّ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ،

و به آن اسم تو كه محبوبت حضرت محمد-درود خدا بر او و خاندان او-تو را بدان خواند و تو را سرور رسولان قرار داده و با على سرور جانشينان تقويت نمودى، از تو درخواست مى‌كنم

أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمَا وَ عَلَى ذُرِّيَّتِهِمَا الطَّاهِرِينَ وَ أَنْ تُقِيلَنِي فِي هَذَا الْيَوْمِ عَثْرَتِي وَ تَغْفِرَ لِي مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِي وَ خَطَايَايَ

كه بر آن دو و فرزندان پاك آن دو درود فرستى و در اين روز لغزش مرا ناديده انگارى و گناهان و خطاهاى گذشتۀ مرا بيامرزى

وَ لَا تَصْرِفَنِي مِنْ مَقَامِي هَذَا إِلَّا بِسَعْيٍ مَشْكُورٍ وَ ذَنْبٍ مَغْفُورٍ وَ عَمَلٍ مَقْبُولٍ وَ رَحْمَةٍ وَ مَغْفِرَةٍ وَ نَعِيمٍ مَوْصُولٍ بِنَعِيمِ الْآخِرَةِ،

و مرا از اين جايگاه برمگردانى، مگر اين‌كه كوششم را ستوده، گناهانم را بخشوده و عملم را پذيرفته‌اى و رحمت، آمرزش و نعمت فراوانت را به نعمت بسيار آخرت پيوند داده‌اى،

بِرَحْمَتِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.^[10]

به رحمتت اى بسيار مهرورز، اى بزرگوار! به راستى كه تو بر هرچيز توانايى و هيچ دگرگونى و نيرويى جز به وسيلۀ خداوند بلندپايه و بزرگ تحقق نمى‌يابد.

---

[1] ) سوره غافر ( 40 )60.            [2] ) انبياء (21)83.                [3] ) همان
[4] ) سوره یونس، آیه 89.             [5] ) انبياء (21)87.                [6] ) انبياء (21)88.
[7] ) انبياء (21)87.                     [8] ) انبياء (21)89.                [9] ) همان.
[10] ) اقبال الاعمال، ج 3 ، ص 137.