فضایل ائمه: امام رضا (ع): عبادت و بندگی
۲۵ شهریور ۱۳۹۴ 0عيون اخبار الرضا: ابو عباد گفت:
حضرت رضا در تابستان روى بوريا در زمستان روى پلاس مى نشست و لباس خشن مى پوشيد مگر موقعى كه ميان جمعيت مي رفت كه خود را براى آنها مى آراست.
صولى گفت: مادر پدرم كه عذر نام داشت گفت:
مرا با صد كنيز ديگر از كوفه خريدند من كنيزى زايمان كرده بودم. ما را براى مأمون بردند. حرمسراى او بهشتى بود از خوراكى و ساير چيزهاى خوب و پول فراوان. مرا مأمون بحضرت رضا عليه السّلام بخشيد. وقتى وارد خانه حضرت رضا عليه السّلام شدم آنچه نعمت در خانه مأمون بود از دست دادم. يك كنيز سرپرست ما بود كه ما را شبها بيدار مي كرد و بنماز واميداشت.
اين جريان از همه براى ما سختتر بود من آرزو داشتم از خانه آن جناب خارج شوم تا بالاخره مرا بخشيد بجد تو عبد اللَّه بن عباس وقتى بمنزل او رفتم مثل اينكه داخل بهشت شده ام.
صولى گفت: زنى را عاقلتر و سخاوتمندتر از جده خود نديدم در سال دويست و هفتاد از دنيا رفت كه در آن وقت صد سال داشت. خيلى از اوقات راجع بحضرت رضا از او مىپرسيدند در جواب ميگفت
چيزى از آن جناب بخاطر ندارم جز اينكه عود هندى بخور مي كرد و پس از آن گلاب و مشك بكار مي برد وقتى نماز صبح مي خواند در اول وقت نماز صبح را بجاى مى آورد پس از آن بسجده ميرفت سر از سجده بر نمي داشت تا خورشيد بالا مى آمد بعد حركت مي كرد مى نشست براى رفع نيازمنديهاى مردم يا سوار مي شد و مي رفت.
منبع: زندگانی حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام (ترجمه جلد 49 بحارالانوار)، محمد باقر بن محمد تقی، مجلسی- موسی خسروی، اسلامیه، تهران، 1380، صص81-82.
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
