زیارت مشاهد مشرفه (رجبیه) در ماه رجب (اقبال الاعمال)
۱۵ فروردین ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الثانی؛ الباب الثامن فيما نذكره مما يختص بشهر رجب و بركاته و ما نختاره من عباداته و خيراته و فيه فصول، فصل فيما نذكره من زيارة مختصة بشهر رجب [من شهر رجب]
جلد دوم؛ باب هشتم: اعمال مخصوص ماه رجب و برکات و خیرات آن، فصل یازدهم، زیارت مخصوص ماه رجب:
اعلم أن هذه الزيارة التي يأتي ذكر صفتها ليست متعينة لأول ليلة من الشهر و لكنها متعينة للشهر كله فنذكرها في أول ليلة منه لأنه وقتها فلا تؤخرها عنه
زيارتى كه ذكر خواهيم كرد، مخصوص شب اول ماه رجب نيست، بلكه مخصوص كلّ اين ماه است، ولى ما در شب اول يادآور مى‌شويم؛ زيرا شب اول، اولين زمان زيارت است و بهتر است از آن به تأخير انداخته نشود.
رَوَيْنَاهَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّي أَبِي جَعْفَرٍ الطُّوسِيِّ ره فِيمَا ذَكَرَهُ عَنِ ابن عباس [أبي عباس] [ابْنِ عَيَّاشٍ] قَالَ حَدَّثَنِي خَيْرُ [جبير] بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مولانا [مَوْلَاهُ] يَعْنِي أَبَا الْقَاسِمِ [الْحُسَيْنَ] بْنَ رُوحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ
در هر حال، جدّم «ابو جعفر طوسى» -رضى اللّه عنه-به نقل از «ابن عيّاش» آورده است كه «خير [جبير]بن عبد اللّه» گفت مولايمان «ابو القاسم حسين بن روح» -رضى اللّه عنه- فرمود:
زُرْ أَيَّ الْمَشَاهِدِ كُنْتَ بِحَضْرَتِهَا [تحضر بها] فِي رَجَبٍ تَقُولُ
در ماه رجب، در هركدام از حرم‌ها كه حضور يافتى، اين چنين زيارت كن:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِيَائِهِ فِي رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَيْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ
ستايش خدا را كه در ماه رجب ما را در حرم دوستانش حاضر ساخت و آن مقدار از حق آنان را كه بر ما واجب است، بر ما بايسته نمود
وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ عَلَى أَوْصِيَائِهِ الْحُجُبِ
و درود خدا بر حضرت محمد كه گزيده‌ى خدا است و بر جانشينان او كه دربان‌هاى او [خداوند، يا حضرت رسول]هستند.
اللَّهُمَّ فَكَمَا أَشْهَدْتَنَا مشاهدهم [مَشْهَدَهُمْ] فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ
خداوندا، بنابراين، همان گونه كه ما را در حرم‌هاى آنان وارد ساخته‌اى، به وعده‌هاى آنان وفا كن
وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَيْرَ مُحَلَّئِينَ عَنْ وُرْدٍ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ وَ الْخُلْدِ
و ما را در سرچشمه‌هاى آنان كه در سراى پاينده و جاودانه است، وارد گردان، بى‌آنكه ما را از آنجا برانى.
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ إِنِّي قَدْ قَصَدْتُكُمْ وَ اعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْأَلَتِي وَ حَاجَتِي وَ هِيَ فَكَاكُ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
سلام بر شما، من آهنگ شما را كرده‌ام و با درخواست و حاجتم بر شما اعتماد نموده‌ام و آن آزادى‌ام از آتش جهنم
وَ الْمَقَرُّ مَعَكُمْ فِي دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِيعَتِكُمُ الْأَبْرَارِ وَ السَّلَامُ (عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ)[1]
و استقرار با شما در سراى آرامش همراه با شيعيان نيك شما است. سلام بر شما در برابر شكيبايى‌تان و چه عاقبت‌سراى نيكى!
أَنَا سَائِلُكُمْ وَ آمِلُكُمْ فِيمَا آتيكم [إِلَيْكُمُ] التَّفْوِيضُ وَ عَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ
من از شما درخواست مى‌كنم و به شما اميدوارم در آنچه به شما واگذار شده و دادن پاداش آن نيز بر عهده‌ى شما است؛ زيرا به [وسيله‌ى]شما استخوان شكسته به هم آمده
وَ يُشْفَى الْمَرِيضُ وَ مَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِيضُ
و بيمار بهبودى مى‌يابد و رحم‌ها بچه‌دار شده و يا سقط مى‌كنند.
إِنِّي لسركم موقن [بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ] وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اللَّهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ
من به سرّ شما ايمان دارم و تسليم گفتارتان هستم و شما را به خدا سوگند مى‌دهم
فِي رَجْعِي [رجعتي] بِحَوَائِجِي وَ قَضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا [وَ إِمْضَائِهَا] وَ إِبْرَاحِهَا وَ بِشُئُونِي لَدَيْكُمْ وَ صَلَاحِهَا
كه مرا در حالى كه حاجت‌هايم را داده، برآورده، [مسلم و قطعى كرده]، كامياب نموده و آشكار كنيد و كارهايم را در نزدتان سامان دهيد.
وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ سَلَامَ مُوَدِّعٍ وَ لَكُمْ حَوَائِجُهُ مُودِعٌ
سلام بر شما، همانند سلام كسى كه از شما خداحافظى مى‌كند ولى حاجت‌هايش را به شما سپرده است
يَسْأَلُ اللَّهَ إِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْيُهُ إِلَيْكُمْ غَيْرُ مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ يُرْجِعَنِي مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ
و از خدا مى‌خواهد كه باز به سوى شما بازگردد و تلاش و بازگشت او به سوى شما پايان نپذيرد
إِلَى جِنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَيْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَةٍ وَ مَهْلٍ إِلَى حِينِ الْأَجَلِ
و اين‌كه با بهترين بازگشت از حضور شما ازگردد، يعنى به سوى آستانه‌ى پرنعمت و زندگانى آسوده و گسترده و فراخى و آرامش تا به هنگام سرآمد عمر
وَ خَيْرِ مَصِيرٍ وَ مَحَلٍّ فِي النَّعِيمِ الْأَزَلِ وَ الْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ
و بهترين بازگشت و جايگاه در نعمت فراوان ازلى و زندگانى نو
وَ دَوَامِ الْأُكُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِيقِ وَ السَّلْسَلِ وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لَا سَأَمَ مِنْهُ وَ لَا مَلَلَ
و خوراكى‌هاى پيوسته و نوشيدن شراب و نوشيدنى‌هاى گوارا و نوشيدن‌هاى پى‌درپى كه از آن خسته و دلتنگ نگردم
وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِكُمْ وَ الْفَوْزِ فِي كَرَّتِكُمْ وَ الْحَشْرِ فِي زُمْرَتِكُمْ
و رحمت، بركات و درودهاى خدا بر شما، تا هنگام بازگشت به حضور شما و كامياب گرديدن به حضور در رجعت شما و زنده شدن جزو گروه شما
وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا (وَ نِعْمَ الْوَكِيل)[2]
و رحمت، بركات، درودها و تحيت‌هاى خدا بر شما و او براى ما كافى است و چه كارگزار خوبى!
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
