وقایع روز سوم شعبان

۱- ولادت با سعادت حضرت اباعبداللّه الحسين عليه‌السلام ۴ ق درمدينه منوره (مشهور)

والد بزرگوارش حضرت على بن ابي طالب و والده معظمه اش حضرت فاطمه زهراعليه‌السلام بود . وقتى كه از مادر متولد شد پيامبر فرمود : اى اسماء فرزند مرا بياور، اسماء بنت عميس امام حسين را در جامه اى سفيد پيچيد و به خدمت پيامبر اسلام آورد حضرت گرفت و در دامن مبارك گذاشت . به گوش راست اذان و به گوش چپ اقامه فرمود . جبرئيل نازل  شد و عرض كرد : حق تعالى سلام مى رساند و مى فرمايد : چون على به تو به منزله هارون به موسى است  پس او را به اسم پسر كوچك هارون نام گذار كه شَبير است و به عربى حسين مى شود . حضرت او را بوسيد و گريست و فرمود: تو را مصيبتى عظيم در پيش است  خداوندا لعنت كن كشنده او را . اسماء اين خبر را به فاطمه مگو، روز هفتم باز فرمود فرزند مرا بياور، به نزد آن جناب بردم . گوسفند سياه و سفيدى عقيقه كرد و سر امام را تراشيد و به وزن موى سرش نقره تصدّق نمود و فرمود : اى اباعبدالله چه بسيار گران است بر من كشته شدن تو پس ‍ بسيار گريست، اسماء عرض كرد پدر و مادرم فداى تو باد اين چه خبريست كه در روز اول ولادت و امروز مى فرمائيد و گريه مى كنيد؟

حضرت فرمود : مى گريم بر اين فرزند خود كه گروهى ستمكار از بنى اميه او را خواهند كشت . خدا شفاعت مرا به ايشان نرساند الهى تو دوست دار حسن و حسين را و دوست دار هر كه دوست دارد ايشان را و لعنت كن هر كه آنها را دشمن دارد . لعنتى كه آسمان و زمين را پر كند.

۲- وفات ام كلثوم دختر پيغمبر اسلام

ام كثلوم دختر حضرت رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم كه اسمش ‍ آمنه و قبل از بعثت در مكه متولد شده بود  .حضرت او را به عثمان بن عُفّان تزويج كرد و پيش از آنكه به خانه عثمان رود در زمان حيات رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در مدينه سال هفت يا نهم قمرى به رحمت ايزدى پيوست و بعضى نوشته در سال سوم به عثمان تزويج شد و درسال نهم وفات كرد و اولادى نداشت.

۳- ورود امام حسين عليه‌السلام به مكه ۶۰ ق

قبلا نوشتيم كه امام حسين عليه‌السلام دو روز به آخر رجب مانده شب يكشنبه از مدينه خارج شد، شب جمعه سوم شعبان وارد مكه معظمه گرديد ۶۰ ق و اين آيه مباركه را تلاوت فرمود: ولمّا توجّه تلقاء مدين قال عسى ربّى ان يهدينى سواء السّبيل، اهالى مكه و معتمرين خبر آمدن حضرت را شنيده به خدمتش آمدند . عبدالله بن زبير دائما براى فريفتن مردم عبادت مى نمود و اكثر روزها خدمت امام عليه‌السلام مى رسيد . لكن بودن آن حضرت در مكه بر او گران مى آمد . زيرا مى دانست تا حضرت در مكه است كسى به او بيعت نمى كند و چون مردم كوفه آمدن امام را به مكه شنيدند جمع شده و به حضرت نامه ها نوشتند كه در دهم رمضان توضيح داده خواهد شد.