فلسفه نماز در آیات و روایات

فلسفه نماز در آیات و روایات

۱۰ بهمن ۱۳۹۴ 0 معارف

عبادت و نماز، وسيله تكامل و سعادت ماست و دستور خداوند به نماز، نوعى لطف و رحمت و راهنمايى است كه ما را به كمال مى رساند.

برای مثال وقتى پدر و مادر، فرزندشان را به درس خواندن امر مى كنند، به سود خود فرزند است و سعادت او را مى خواهند و اين امر از روى محبّت به فرزند است و گرنه به درس خواندن او نيازى ندارند.
حكمت و فلسفه تشريع نماز از آيات و روايات، اینگونه به دست می آید:1. ياد خدا: 
«أَقِمِ الصَّلَوةَ لِذِكْرِى» (طه، آیه 14); نماز را برپا دار تا به ياد من باشى.
نماز، برای یاد خداست و این یاد خداست که موجب غفلت زدایی می شود.

2. بازداشتن از گناه و زشتى ها: 

«إِنَّ الصَّلَوةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَ الْمُنكَر» (عنکبوت، آیه 45); همانا نماز [انسان را در دنيا]از زشتى ها و گناه باز مى دارد.

3. نماز مایه آرامش:

«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب» (رعد، آیه 28)؛ با یاد خدا دل ها آرام می گیرد. 

4. پاكيزگى روح: 

«...إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ وَ أَقَامُواْ الصَّلَوةَ وَ مَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَ إِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ» (فاطر، آیه 18);
... [تو] تنها كسانى را كه از پروردگارشان در نهان مى‏ترسند و نماز برپا مى‏دارند، هشدار مى‏دهى و هر كس پاكيزگى جويد تنها براى خود پاكيزگى مى‏جويد، و فرجام [كارها] به سوىِ خداست.

5. يارى جستن از نماز در مسير تكامل: 

«وَ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَوةِ وَ إِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَـاشِعِينَ» (بقره، آیه 45);
از شكيبايى و نماز يارى جوييد، و به راستى اين كار سنگین است، مگر بر فروتنان.

6. رستگارى: 

«قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُون * الَّذِينَ هُمْ فِى صَلاَتِهِمْ خَـشِعُونَ» (مومنون، آیه 1و2);
به راستى كه مؤمنان رستگار شدند; همانان كه در نمازشان فروتنند.

7. پاک شدن از گناهان:

در حديثى آمده است: نقش نمازهاى پنج گانه براى امت من همانند نهر آب زلالى است كه از مقابل خانه آنان مى گذرد، اگر كسى روزانه پنج بار در اين نهر شست و شو كند، آيا به گمان شما باز هم بر بدن او آلودگى و پليدى خواهد ماند؟! (ميزان الحكمة، ج5، ص372)
 

8. پاك شدن از كبر و غرور:

حضرت فاطمة (ع) مى فرمايد: «و الصلاة تنزيهاً من الكبر» (بحارالانوار، ج6، ص107); خداوند نماز را واجب كرد تا مردم از كبر و غرور پاك شوند. 
 

9. توجه خدا به انسان:

در حديثى از امام باقر (ع) آمده است: هنگامى كه نمازگزار به سمت قبله براى نماز مى ايستد، خداوند رحمان و رحيم به او توجه ويژه مى كند. (ميزان الحكمة، ج5، ص376)
در مضمون بعضى از احاديث آمده است كه: «انسان در حال نماز با خداى خود نجوا و گفتگو مى كند و اگر انسان لذت اين گفتگو را بچشد، هيچ گاه از حال نماز خارج نمى شود. (ميزان الحكمة، ج5، ص376)
راستى چقدر لذت بخش است با خداى جهان آفرين به گفتگو و مناجات پرداختن! و روحى به عظمت تمام هستى يافتن و با خداى هستى هم سخن شدن! 
 
منبع:
فلسفه نماز در قرآن و اسلام چیست، سایت دارالقرآن الکریم
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام
کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام
تلگرام قرآن و حدیث
کانال قرآن و حدیث در ایتا
کانال قرآن و حدیث در گپ
پیام رسان سروش _ کانال قرآن و حدیث