باز عاشورا آمد و این سوالها دوباره در ذهنمان تازه شد:
چه شده که حسین بی یاور مانده است؟ این همه سپاه از کجا آمده اند؟ اینها مگر همه مسلمان نیستند و او مگر سبط پیامبر نیست که در مقابلش صف آرایی کرده اند؟ مگر همینها نبودند که برای او نامه ها نوشتند تا بیاید؟ این مردم را چه شد که اینچنین در قتل فرزند پیامبرشان بر هم سبقت گرفتند؟
اما پاسخ این سوال ها را حسین علیه السلام خود داده است:
مردم بنده دنيايند و دين لقلقه زبانشان. حمايت آنها از دين تا زمانى است كه زندگى آنها در رفاه باشد و آن گاه كه در بوته امتحان قرار گرفتند دينداران بسیار كم مىشوند
