دعای روز اول ربیع الاول (اقبال الاعمال)
۲۲ آذر ۱۳۹۴ 0 ادعیه و زیاراتوَجَدْنَا ذَلِكَ فِي كِتَابِ الْمُنْتَخَبِ فَقَالَ مَا هَذَا لَفْظُهُ الدُّعَاءُ
در كتاب «المختصر من المنتخب» آمده است:
فِي غُرَّةِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ تَقُولُ
دعاى اول ماه ربيع الاول به اين صورت است:
اللَّهُمَّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ يَا ذَا الطَّوْلِ وَ الْقُوَّةِ وَ الْحَوْلِ وَ الْعِزَّةِ
خداوندا، معبودى جز تو نيست، اى بخشنده و نيرومند و دگرگونكننده و سربلند،
سُبْحَانَكَ مَا أَعْظَمَ وَحْدَانِيَّتَكَ وَ أَقْدَمَ صَمَدَانِيَّتَكَ وَ أَوْحَدَ إِلَهِيَّتَكَ
پاكى تو و چقدر يگانگى تو عظيم و بىنيازىات ديرينه و معبوديتت يگانه
وَ أَبْيَنَ رُبُوبِيَّتَكَ وَ أَظْهَرَ جَلَالَكَ وَ أَشْرَفَ بَهَاءَ آلَائِكَ
و پروردگارىات روشن و جلالت آشكار و زيبايى نعمتهايت والا
وَ أَبْهَى كَمَالَ صَنَائِعِكَ [كرم بها صنائعك] وَ أَعْظَمَكَ فِي كِبْرِيَائِكَ
و كمال ساختههاى تو زيبا [ارزشمند]و بزرگمنشىات باعظمت
وَ أَقْدَمَكَ فِي سُلْطَانِكَ وَ أَنْوَرَكَ فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ وَ أَقْدَمَ مُلْكَكَ وَ أَدْوَمَ عِزِّكَ
و سلطهات ديرينه است و چقدر در زمين و آسمان نورانى هستى و فرمانروايىات ديرينه و عزتت جاودانه
وَ أَكْرَمَ عَفْوَكَ وَ أَوْسَعَ حِلْمَكَ وَ أَغْمَضَ عِلْمَكَ وَ أَنْفَذَ قُدْرَتَكَ وَ أَحْوَطَ قُرْبَكَ
و گذشتت كريمانه و بردبارىات گسترده و دانشت همراه با اغماض و قدرتت نافذ و نزديكىات محيط و فراگير است!
أَسْأَلُكَ بِنُورِكَ الْقَدِيمِ وَ أَسْمَائِكَ الَّتِي كَوَّنْتَ بِهَا كُلَّ شَيْءٍ
به نور ديرينهى تو و به آن اسمهايت كه همهى اشيا را با آن پديد آوردى،
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ [عَلَى] آلِ مُحَمَّدٍ
از تو خواستارم كه بر محمد و آل محمد درود فرستى،
كَمَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ رَحِمْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ عَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ
چنانكه درود، بركت، رحمت و مهربانى خود را بر حضرت ابراهيم و خاندان او فرستادى،
إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ وَ أَنْ تَأْخُذَ بِنَاصِيَتِي إِلَى مُوَافَقَتِكَ وَ تَنْظُرَ إِلَيَّ بِرَأْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ
به راستى كه تو ستوده و بلندپايهاى و اينكه [موى]پيشانى مرا بگيرى و به سوى موافقت با خود بكشانى و با نظر رأفت و رحمت به من بنگرى
وَ تَرْزُقَنِي الْحَجَّ إِلَى بَيْتِكَ الْحَرَامِ وَ أَنْ تَجْمَعَ بَيْنَ رُوحِي وَ أَرْوَاحِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ
و حج خانهى محترمت را روزىام كنى و روح من و ارواح پيامبران و فرستادگانت را در يكجا گرد هم آورى
وَ تُوصِلَ الْمِنَّةَ بِالْمِنَّةِ وَ الْمَزِيدَ بِالْمَزِيدِ وَ الْخَيْرَ بِالْبَرَكَاتِ وَ الْإِحْسَانَ بِالْإِحْسَانِ
و بخشش خود را به بخشش ديگر و افزونىات را به افزونى ديگر و خيرت را به بركاتت و نيكىات را به نيكى ديگر بپيوندى،
كَمَا تَفَرَّدْتَ بِخَلْقِ مَا صَنَعْتَ وَ عَلَى مَا ابْتَدَعْتَ وَ حَكَمْتَ وَ رَحِمْتَ
چنانكه ساختههايت را به تنهايى و براساس نوآفرينى، حكمت و رحمتت خلق كردى.
فَأَنْتَ الَّذِي لَا تُنَازَعُ فِي الْمَقْدُورِ وَ أَنْتَ مَالِكُ الْعِزِّ وَ النُّورِ
بنابراين، تويى خدايى كه كسى نمىتواند در آنچه تقدير كردهاى، با تو ستيزه كند و تويى مالك عزت و نور
(وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً)[1] وَ أَنْتَ الْقَائِمُ الدَّائِمُ الْمُهَيْمِنُ الْقَدِيرُ
كه رحمت و آگاهىات همهى اشيا را فراگرفته است و تويى خداوند پايدار، جاودانه، نگاهبان چيره و توانمند.
إِلَهِي لَمْ أَزَلْ سَائِلًا مِسْكِيناً فَقِيراً إِلَيْكَ
معبودا، من همواره درخواستكننده، بيچاره و نيازمند درگاه تو بودهام،
فَاجْعَلْ جَمِيعَ أمري [أُمُورِي] مَوْصُولًا بِثِقَةِ الِاعْتِمَادِ عَلَيْكَ وَ حُسْنِ الرُّجُوعِ إِلَيْكَ
پس همهى امورم را به اطمينان اعتماد بر خود و بازگشت نيك به درگاهت
وَ الرِّضَا بِقَدَرِكَ وَ الْيَقِينِ بِكَ وَ التَّفْوِيضِ إِلَيْكَ
و خشنودى به مقدراتت و يقين به خود و واگذارى امور بر خود، بپيوند.
( سُبْحانَكَ لا عِلْمَ لَنا إِلَّا ما عَلَّمْتَنا إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ)[2]
«پاكى تو و جز آنچه را كه به ما آموختهاى نمىدانيم و تو آگاه و حكيمى.»
(سُبْحانَهُ بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ)[3]
«پاكا خدا، آرى همهى آنچه در آسمانها و زمين هستند، فرمانبر اويند.»
(سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ)[4](سُبْحانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ)[5]
«پاكى تو اى خدا، پس ما را از عذاب آتش جهنم نگاه دار.»، «پاكى تو و من به درگاهت توبه نمودم و اولين مؤمن هستم.»
«پاكى تو اى خدا و تو خود سرپرست ما از ميان همهى آنان [آفريدهها]هستى.»، «پاكا خدا پروردگار جهانيان.»
«پاكا خدا و من هرگز از مشركان نيستم.» ،«پاكا خدا از آنچه شريك او قرار مىدهند.»
(سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى
«پاكا خدايى كه بندهى خود را شبانه از مسجد الحرام به مسجد الاقصى
الَّذِي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ)[10]
كه پيرامون آن را خجسته گردانيديم-سير داد تا برخى از نشانههاى خود را به او ارايه دهد، به راستى كه او شنوا و بينا است.»
(سُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَ حِينَ تُصْبِحُونَ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ
«پاكا خدا هنگامى كه شام و صبح مىكنيد و ستايش خدا را در آسمانها و زمين
وَ عَشِيًّا وَ حِينَ تُظْهِرُونَ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ يُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ
و به هنگام شامگاه و آنگاه كه ظهر مىكنيد. زنده را از مرده و مرده را از زنده بيرون مىكشد
وَ يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ كَذلِكَ تُخْرَجُونَ)[11](سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا يُشْرِكُونَ)[12]
و زمين را بعد از مرگ، زنده مىگرداند و شما نيز [در قيامت]اين چنين بيرون آورده مىشويد.»، «خداوند پاك و متعالى است از آنچه شريك او قرار مىدهند.»
(سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبِيراً)[13]
«پاك و بسيار منزه و متعالى است خدا از آنچه دربارهى او مىگويند.»
(سُبْحانَ رَبِّنا إِنْ كانَ وَعْدُ رَبِّنا لَمَفْعُولًا)[14]
«پاكا پروردگار ما و وعدهى او حتما به وقوع خواهد پيوست.»
(سُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ)[15]
«پاكا خدايى كه ملكوت هر چيز به دست او است و شما به سوى او بازگردانده مىشويد.»
«پاكا خدا و [فرشتگان]بندگان گرامى هستند.»، «پاكا خداى يگانه و چيره.»
(سُبْحانَ رَبِّنا إِنَّا كُنَّا ظالِمِينَ)[18]
«پاكا پروردگار ما و به راستى كه ما ستم نموديم.»
(سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ)[19]
«پاكا پروردگار تو، پروردگار صاحب عزت از آنچه او را بدان توصيف مىكنند و درود بر فرستاده شدگان و ستايش خدا را كه پروردگار جهانيان است.»
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَرِّفْنَا بَرَكَةَ هَذَا الشَّهْرِ وَ يُمْنَهُ وَ ارْزُقْنَا خَيْرَهُ
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست و ما را با بركت و فرخندگى اين ماه آشنا گردان و خير آن را روزىمان كن
وَ اصْرِفْ عَنَّا شَرَّهُ وَ اجْعَلْنَا فِيهِ مِنَ الْفَائِزِينَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
و از شرّ آن بازدار و از رستگاران در آن قرار ده، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان.