دعای اللهم صل علی محمد و آل محمد واجعلنی من أوفر عبادک نصیبا
۰۹ خرداد ۱۳۹۵ 0 ادعیه و زیاراتالجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب الرابع و الثلاثين فيما نذكره من زيادات و دعوات في آخر ليلة منه و من ذلك أدعية تختص بهذه الليلة
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب سی و چهارم- اعمال و دعاهای مخصوص شب سی ام ماه رمضان و دعاهای مخصوص این شب، چهارمین دعای مخصوص شب آخر رمضان:
زِيَادَةٌ بِغَيْرِ الرِّوَايَةِ
دعا براساس روايت ديگر:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِي مِنْ أَوْفَرِ عِبَادِكَ نَصِيباً مِنْ كُلِّ خَيْرٍ أَنْزَلْتَهُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ
خداوندا، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و مرا از بهره‌ورترين بندگان از تمام خيراتى كه در اين شب فرو فرستاده‌اى
أَوْ أَنْتَ مُنْزِلُهُ مِنْ نُورٍ تَهْدِي بِهِ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا أَوْ رِزْقٍ تَقْسِمُهُ أَوْ بَلَاءٍ تَرْفَعُهُ [تَدْفَعُهُ]
و يا فرومى‌فرستى-مانند نورى كه به وسيله‌ى آن هدايت مى‌كنى و رحمتى كه مى‌گسترانى و روزى‌اى كه تقسيم مى‌كنى بلايى كه دفع [رفع]
أَوْ مَرَضٍ تَكْشِفُهُ وَ اكْتُبْ لِي فِيهَا مَا كَتَبْتَ لِأَوْلِيَائِكَ الصَّالِحِينَ الَّذِينَ اسْتَوْجَبُوا مِنْكَ الثَّوَابَ
و بيمارى‌اى كه برطرف مى‌كنى-قرار ده و هرچه براى دوستان شايسته‌ات كه مستحق پاداش از تو گرديده‌اند
وَ أَمِنُوا بِرِضَاكَ عَنْهُمُ الْعَذَابَ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و به خشنودى تو از آنان، از عذاب تو ايمن گرديده‌اند نوشته‌اى براى من نيز بنويس. اى بزرگوار اى بزرگوار اى بزرگوار، بر محمّد و آل محمّد درود فرست
وَ افْعَلْ بِي ذَلِكَ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ ارْزُقْنِي بَعْدَ انْقِضَاءِ شَهْرِ رَمَضَانَ الْعِصْمَةَ
و به رحمت خود با من چنين كن [اى مهربان‌ترين مهربانان]و بعد از سپرى شدن ماه رمضان، عصمت [از گناه]
وَ التَّوْبَةَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّمَسُّكَ بِوَلَايَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مُنَّ عَلَيَّ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي بِذِكْرِكَ
و توبه و بازگشت [به تمام وجود به خود]و چنگ زدن به ولايت محمّد و آل محمّد را روزى‌ام كن و تا زمانى كه پاينده‌ام داشته‌اى، همواره ياد
وَ شُكْرِكَ لِلرَّغْبَةِ وَ الثَّبَاتِ عَلَى دِينِكَ وَ التَّوْفِيقِ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ ع
و سپاسگزارى از تو در برابر گرايش به تو و استوارى بر دينت و موفق شدن به آنچه محمّد و آل محمّد-درود بر او و آنان-بدان موفق بوده‌اند، را به من ارزانى دار.
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ وَ قَوْلُكَ الْحَقُ (شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ)[1]
خداوندا، تو خود در كتابى كه فروفرستاده‌اى و در گفتار حق خود فرموده‌اى: «ماه رمضان، كه قرآن در آن فروفرستاده‌شده است.»
وَ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ قَدْ تَصَرَّمَتْ لَيَالِيهِ وَ أَيَّامُهُ فَأَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّةِ
و اين ماه رمضان است كه شب‌ها و روزهاى آن به پايان رسيد. پس به روى [اسما و صفات، يا ذات]گرامى و سخنان كامل
وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدِ إِنْ كَانَ بَقِيَ عَلَيَّ ذَنْبٌ وَاحِدٌ لَمْ تَغْفِرْهُ لِي أَوْ تُرِيدُ أَنْ تُحَاسِبَنِي عَلَيْهِ
و به حق محمّد و آل محمّد، اگر حتى يك گناه بر من باقى مانده كه نيامرزيده‌اى يا مى‌خواهى به خاطر آن از من حساب بكشى
أَوْ تُعَاقِبَنِي عَلَيْهِ أَوْ تُقَايِسَنِي بِهِ أَنْ لَا يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ أَوْ يَتَصَرَّمَ هَذَا الشَّهْرُ إِلَّا وَ قَدْ غَفَرْتَهُ لِي يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
يا كيفرم كنى يا عذابت را به من بچشانى، از تو خواستارم كه پيش از طلوع سپيده‌دم اين شب يا پيش از آنكه اين ماه به پايان برسد، آن را بيامرزى اى مهربان‌ترين مهربانان.
أَيْ مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ أَيْ كَاشِفَ الْكَرْبِ عَنْ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي
اى نرم‌كننده‌ى آهن براى حضرت داوود، اى برطرف‌كننده‌ى اندوه سخت حضرت محمّد، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و دعايم را مستجاب كن
وَ أَعْطِنِي سُؤْلِي وَ اجْعَلْ جَمِيعَ هَوَايَ لِي سَخَطاً إِلَّا مَا رَضِيتَهُ وَ اجْعَلْ جَمِيعَ طَاعَتِكَ لِي رِضًا
و خواسته‌ام را بده و همه‌ى خواهش‌هاى نفسم را مورد پسند خود قرار ده و همه‌ى طاعت‌هايت را مورد پسند من قرار ده،
وَ إِنْ خَالَفَ مَا هَوَيْتُ عَلَى مَا أَحْبَبْتَ أَوْ كَرِهْتَ حَتَّى أَكُونَ لَكَ فِي جَمِيعِ مَا أَمَرْتَنِي مُتَابِعاً مُطِيعاً سَامِعاً
اگرچه خواهش نفسم با آنچه دوست دارى يا ناخوشايند تو است ناسازگار باشد، تا اين‌كه در تمام دستوراتت پيرو، مطيع و گوش به فرمان تو باشم
وَ عَنْ كُلِّ مَا نَهَيْتَنِي عَنْهُ مُنْتَهِياً وَ فِي كُلِّ مَا قَضَيْتَ عَلَيَّ وَ لِي رَاضِياً وَ عَلَى كُلِّ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَيَّ شَاكِراً
و از تمام آنچه نهى كرده‌اى خوددارى كنم و در تمام آنچه عليه و يا له من به صورت سرنوشت حتمى مقرّر نموده‌اى، خشنود و بر تمام نعمت‌هايى كه بر من ارزانى داشته‌اى، سپاسگزار
وَ فِي كُلِّ حَالاتِي لَكَ ذَاكِراً مِنْ حَالِ عَافِيَةٍ أَوْ بَلَاءٍ أَوْ شِدَّةٍ أَوْ رَخَاءٍ أَوْ سَخَطٍ أَوْ رِضًى
و در همه‌ى حالاتم-اعم از حال عافيت يا گرفتارى، سختى يا فراخى، ناخشنودى يا خشنودى-به ياد تو باشم.
إِلَهِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْظُرْ إِلَيَّ فِي جَمِيعِ أُمُورِي نَظْرَةً رَحِيمَةً شَرِيفَةً كَرِيمَةً
معبود من، پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و در يكايك امور من يك نگاه مهرورزانه، والا و گرامى به من بكن،
تُقَوِّينِي بِهَا عَلَى مَا أَمَرْتَنِي بِهِ وَ تُسَدِّدُنِي لَهَا وَ لِجَمِيعِ مَا كَلَّفْتَنِي فِعْلَهُ
به‌گونه‌اى كه به واسطه‌ى آن مرا بر انجام دستوراتت نيرو بخشيده و در انجام آنچه مرا به انجام آن مكلّف كرده‌اى، موفق بدارى
وَ تَزِيدُنِي بِهَا بَصَراً وَ يَقِيناً فِي جَمِيعِ مَا عَرَّفْتَنِي مِنْ آلَائِكَ عِنْدِي وَ إِنْعَامِكَ عَلَيَّ وَ إِحْسَانِكَ إِلَيَّ وَ تَفْضِيلِكَ إِيَّايَ
و بصيرت و يقينم را در تمام نعمت‌ها و بخشش‌ها و نيكى‌ها و برترى دادن‌هايت كه مرا با آن آشنا گردانيده‌اى، افزون كنى.
إِلَهِي حَاجَتِيَ الْعُظْمَى الَّتِي إِنْ قَضَيْتَهَا لَمْ يَضُرَّنِي مَا مَنَعْتَنِي وَ إِنْ مَنَعْتَنِيهَا لَمْ يَنْفَعْنِي مَا أَعْطَيْتَنِي
معبودا، بزرگ‌ترين حاجت من كه اگر برآورى هر چيز ديگر كه از من بازدارى به من ضرر نمى‌رساند و اگر آن را از من بازدارى هر چيز ديگر عطايم كنى به من سود نمى‌رساند،
أَسْأَلُكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ يَا سَيِّدِي ارْحَمْنِي مِنَ السَّلَاسِلِ وَ الْأَغْلَالِ وَ السَّعِيرِ
اين است كه از تو خواهانم كه مرا از آتش جهنّم آزاد كنى. اى سرور من، از زنجيرها و بندها و آتش فروزان بر من رحم آر،
وَ ارْحَمْنِي مِنَ الطَّعَامِ الزَّقُّومِ وَ شُرْبِ الْحَمِيمِ ارْحَمْنِي مِنْ جَهَنَّمَ (إِنَّ عَذابَها كانَ غَراماً إِنَّها ساءَتْ مُسْتَقَرًّا
از غذاى زقّوم و نوشيدنى بسيار داغ بر من رحم آر، از جهنّم بر من رحم آر، كه عذاب آن هلاكت جاودانى است و دايمى و پيوسته است.
وَ مُقاماً)[2] لَا تُعَذِّبْنِي وَ أَنَا أَسْتَغْفِرُكَ وَ لَا تَحْرِمْنِي وَ أَنَا أَسْأَلُكَ أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَ مَا فِيهَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنَ النَّارِ
مرا كه از تو آمرزش مى‌خواهم كيفر مكن، و مرا كه از تو درخواست مى‌كنم محروم مدار، بهشت و آنچه را كه در آن است، از تو درخواست مى‌كنم و از جهنّم و آنچه در خود گردآورده است، به تو پناه مى‌برم.
وَ مَا جَمَعْتَ اللَّهُمَّ فَزَوِّجْنِي مِنَ الْحُورِ الْعِينِ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ (يَأْتِي آمِناً يَوْمَ الْقِيامَةِ)[3] (إِنِّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ)[4]
خدايا، پس از حور عين [زنان زيباى بهشتى]به ازدواج من در آور و از كسانى قرار ده كه با ايمنى در روز قيامت حضور پيدا مى‌كنند، زيرا من به خيرى كه فرو فرستاده‌اى، نيازمندم.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ابْدَأْ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ فِي كُلِّ خَيْرٍ مِنْ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
[خداوندا]پس بر محمّد و آل محمّد درود فرست و در همه خيرات، اعمّ از خيرات دنيا و آخرت، به محمّد و آل محمّد آغاز كن.
[1]) سوره البقره، آیه 185 [2]) سوره الفرقان، آیات 65-66 [3]) سوره فصلت، آیه 40 [4]) سوره قصص، آیه 24
کانال قرآن و حدیث را درشبکه های اجتماعی دنبال کنید.
